Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

φέρε, εἰ καὶ τῷ στρατηγῷ τοιοῦτος λογισμὸς [*](15 ἀνιδρωτεὶ στεφανοῦσθαι vi. or. 3. 4 b et simil. or. 1 6 b ἀκονιτεὶ νικᾶν) [*](4. 5 εἰ μὲν οὖν — 9 λάβοι n) [*](1 φυτεύουσιν χερσὶν Δ cum omero | cum φυτόν desinit B (sequuntur XX folia alba) ‖ 2 ὁμῶς R! N ὅμως cett (δ Δ) 4 τίνος ἂν ἄλλου α(δ) ‖ 6 αὐτῆς n (pr man.) 10 μὲν γὰρ (cum Xenophonte Plutarcho Stobaeo cf. Razachii Hesiod. p 113)] μέν- τοι Hesiodus | ἱλαδόν α(δ) ἰλαδόν Δ 13 δὲ (in ras.) R! δʼ α(δ Δ) Hesiodus ‖ 15 ἀνιδρωτὶ α(δ Δ) 17 προσαπτομένῳ (σο in ras.) R!)

193
ἦν, ὅτι ἄδηλοι μὲν αἱ τοῦ πολέμου τύχαι, τὸ δὲ σφαλερὸν ἐπʼ ἀμφοῖν ἴσον, ἐν ποσὶν δὲ ὁ κίνδυνος, καὶ ὁ θάνατος πλησίον·

τί τοίνυν ἐκώλυεν ἐκ τούτων τῶν λογισμῶν ἄπλουν μὲν εἶναι τὴν θάλατταν, ἐλευθερίας δὲ μηδὲ ὄναρ μετέχειν τοὺς πολλούς ἀπορίᾳ στρατηγῶν, τὸν δὲ ξύμπαντα βίον εἶναι μηδὲν σκωλήκων

διαφέροντα, δειλὸν καὶ ἀργὸν καὶ ἐπτηχότα; Σαρδαναπάλλου μοι βίον λέγεις, Ἐπικούρου μοι βίον λέγεις.

Ἀντιθῶμεν αὐτοῖς, Κῦρον μὲν Σαρδαναπάλλῳ, τὸν Πέρσην τῷ Ἀσσυρίῳ, ὅς, ἐξὸν αὐτῷ σχολὴν ἄγειν καὶ καθʼ ἡσυχίαν βιοῦν, εἴλετο ἐλευθεροῦν τὸ Περσῶν γένος, πονῶν καὶ στρατευόμενος καὶ διψῶν καὶ λιμώττων, καὶ μὴ ἀνεὶς τὸν κάματον, μήτε νύκτωρ, μήτε μεθʼ ἡμέραν.

Ἀντίθες καὶ Ἐπικούρῳ πολλούς, Ἕλληνι Ἕλληνας· ἐκ μὲν Ἀκαδημίας Πλάτωνα, ἐκ δὲ στρατοπέδου Ξενοφῶντα, ἐκ δὲ τοῦ Πόντου Διογένην.