Dialexeis

Εἰ δὲ θελήσαι λογοποιὸς Φρὺξ μῦθον πλάττειν, ἄρα δυσχεράνας ὁ ποῦς τῷ ἄλλῳ σώματι καὶ ἀπὅτι αγορεύσας πρὸς τὸν κάματον, φέρων καὶ αἰωρῶν μετἐωρον τοσοῦτον ἄχθος, σχολὴν ἄγειν καὶ ἡσυχίαν [*](74a) ἐπανείλετο· ἢ αὗ τῷ γομφίῳ, ὡς ἀλοῦντι καὶ ἐργαζο- [*](10 συντελείᾳ τῶν μερῶν vi. or. 5. 4 f cf. Epict. diss. lI 9 4 14 μῦθον cf. Liv. II 32 Mus. Rhen. 14. 120 Norden ann. Fleek. 18.278) [*](3. 4 αὐτὸ τοῦτο ἄχθος νεὼς Apost. IV 34 (Arsen. lV 25) quae verba excipiunt ἐπὶ τῶν εἰκῇ κειμένων καὶ μηδὲν ἐνερ- γούντων μήτε αὐτῶν ἐπὶ σωτηρίᾳ μήτε ἄλλων cf. etiam Eustath. 1896.43 τὸ δὲ ἄχθος παροιμιῶδες μέν ἐστιν) [*](2 προάψασθαι (suprascr. σ) R! ‖ 4. 5 ξυλληψομένων (υλλ in ras.) R! ‖ 5 αὐτῇ 〈ἐν γῇ〉 πρὸς Heina. ‖ 6 ἐν γῇ· εἰ μὲν] ἐν νηὶ μὲν Reiske (Duebn.) ἐν γῇ· ἐκεῖ μὲν Dav. (Duk.) ἐκεῖ μὲν Markl. | γὰρ (post μὲν) om. MN φα(δ) ‖ 6. 7 〈πλέομεν,〉 ὀλίγον Hob. ‖ 7 οὐδʼ ὁ φόρ- τος Markl. ‖ 8 〈ἐκ〉 πάντων α(δ Δ) ἐκ παντοίων Reiske | ξυερ- γατῶν (suprascr. ν) ll συνεργατῶν N α συνεργούντων δ ‖ 9 τε] τις Reiske ‖ 17 ἄειν R! ‖ 18 ἐπανείλετο (ετ in ras.) R! | τῷ γομφίῳ (scil. αἰτία τοῦ δυσχεραίνειν)] τὼ γομφίῳ φα(δ Δ) | ἀλοῦντε α(δ Δ) | ἐργαζομένω α(δ Δ))

τῷ μύθῳ; Τοιοῦτο ἀμέλει ἐστὶν τὸ περὶ τὴν κοινωνίαν τὴν πολιτικὴν γιγνόμενον· εἰ γὰρ ἐθελήσαι ἕκαστος ὄκνῳ τοῦ πωλεῖν ἀφέμενος τοῦ παράγειν ἐπαναχωρεῖν ἐκ τῆς κοινωνίας πρὸς τὴν αὐτοῦ σχολήν, τί κωλύει

διαλυθῆναι τὸ πᾶν καὶ φθαρῆναι; τὰ μὲν ἰσχυρὰ τῶν οἰκοδομημάτων τῇ πρὸς ἄλληλα ξυννεύσει τῶν ἐν αὐτοῖς λίθων ξυνδέδεται καὶ ἕστηκεν καὶ μένει, εἰ δὲ ἐξέλοις ὅτι οὖν τῆς ἁρμονίας, διαλύσεις τὸ πᾶν· τὸν δὲ ξύμπαντα βίον οὐχ ἡγεῖ τὴν σωτηρίαν ἔχειν ἐκ τῆς πρὸς ἑαυτὰ ξυννεύσεως τῶν ἐν αὐτῷ μερῶν;

Καὶ τῶν μὲν ἄλλων τοῦ πράττειν ἐξισταμένων οὐδεὶς λόγος· οὐδὲ γὰρ ὁ Θερσίτης λιποτακτῶν ἐλύπησεν ἄν τὸ Ἑλληνικόν· ὁ δὲ Ἀχιλλεὺς ὁ μηνίσας καὶ ἐπὶ σκηνῆς ἀναπαυόμενος, καὶ δοὺς αὐτὸν σχολῇ καὶ κιθάρᾳ καὶ τῇ ᾠδῇ, ἀνέπλησεν τὸ στρατόπεδον πολλῶν κακῶν· οὗ γὰρ παρόντος ὠφελεῖσθαι ὑπάρχει, ἀπόντος τούτου βλάπτεσθαι ἀνάγκη.

Καὶ τὸ νῦν ὁ θεωρίαν καὶ ἀλήθείαν [*](1 ὄχλῳ ἀργῶν vi. or. 16. 4 g τὸ ἀργὸν τοῦτο πλῆθος ‖ 15 ὁ Θερσίτης ut or. 1. 5 c) [*](5 εἰ γὰρ — 8 φθαρῆναι p 19 οὗ γὰρ — 20 ἀνάγκη np) [*](1 ὄγκω Steph. ἀργῶν ob. ἀρκῶν codd. ἀρκοῦσαν Steph. (δ) σαρκῶν φ R (litt. σ add. man recentissima) Δ | ἔροιντο (scil. ho- mines, philosophi ut or. 12. 4 f προστιθέντων)] ἕλοιντο φα(δ) αἱροῖντο Reiske (Duk.) ‖ 2 ἀπειπαμένω α(δ Δ) αὐτῶν BM αὐτὸ N ‖ 3 ἄμα] ἄρα Markl. sed intellege num id una fieri posset pendente εἰ ex verbo ἔροιντο τί ἄλλο α(θ) ‖ 4 τοιοῦτον N (ν postea add.) et ita Reiske ‖ 6 πολεῖν Dav πονεῖν Steph. | παράγειν] πρά- ττειν Markl 7 αὐτοῦ MNBp κωλύοι φα(θ) ‖ 8 ἡ Δ 9 ἀλλήλας Dav. ἀλλήλους Markl. | ξυνεύσει MN ‖ 11 ἐξέλοις (οις in ras.) R! θέλεις B ‖ 12 ἡγῇ ϛ(δ Δ) 13 ξυνέσεως Heina. ‖ 15 λειποτακτῶν ϛ(δ Δ°) 17 αὐτὸν BMN 18 καὶ ᾠδῇ nescio unde θ ‖ 20 τανῦν α(δ) )

ὁ μὴ κυβερνητικώτατος ἐξίσταται τῆς αὐτοῦ ἔδρας τοῖς ἀτεχνοτάτοις, καὶ ὁ στρατηγὸς ἐξίσταται τῆς ἀρχῆς τοῖς ἀναρχοτάτοις;

Τ δὲ καὶ τὴν ἀρχὴν σεμνὸν τὸ τἀληθῆ εἰδέναι, καὶ τεταμιεῦσθαι ἐν τῇ ψυχῇ θησαυρὸν ἄγονον καὶ ἀργὸν καὶ ἄκαρπον, μηδὲν αὐτῆς ὀνίνασθαι |

μέλλοντα μηδὲ ὠφελήσειν ἑτέρους; πλὴν εἰ μὴ καὶ [*](74 b) ἀκοὴ καλόν, | ἵνα ἔχωμεν, οὐχ ἵνα ἁρμονίας καὶ φωνῆς συνῶμεν· καὶ ὄψις καλόν, ἵνα ἔχωμεν, οὐχ ἵνα ἴδωμεν τὸ τοῦ ἡλίου φῶς· καὶ ὁ πλοῦτος καλόν, κἂν ἔχει τὶς αὐτὸν κατορύξας ἐν γῇ, θησαυρὸν ἀργόν.

Συνελόντι δʼ εἰπεῖν, τίς ὄνησις τοῦ εἰδέναι, εἰς ἅπερ συντελεῖ τὸ εἰδέναι; τίς χρεία ἰατρῷ τῆς τέχνης, μὴ ὑγιάζοντι κατὰ τὴν τέχνην; τίς χρεία Φειδίᾳ τῆς τέχνης, μὴ προστιθέντι αὐτὴν τῷ ἐλέφαντι καὶ τῷ χρυσῷ; Σοφὸς ἦν δήπου καὶ ὁ Νέστωρ·

ἀλλὰ ὁρῶ τὰ [*](6.7 ἄγονον καὶ ἀργὸν καὶ ἄκαρπον ═ or. 11. 5 e ἐκτετμη- μένον sq. or. 34. 4 a vers. finem ‖ 13 τίς ὄνησις sq. vi. or. 27. 3 a cf. Erict. diss. l 1.1 Stob. ecl. II 130 Hierax ap. Stob fl. 9. 58 Muson. ap. Stob. fl. 29 78 14 ἰατρῷ sq. vi. or. 27 3 a Stob. ecl. lI 130 Muson. ap. Stob. fl. 29. 78 ‖ 15 Φειδίᾳ vel in universum ἀγαλματουργικῇ ut or. 27. 3a vers. finem cf. Hierax ap. Stob. fl.9. 58) [*](14 τίς χρεία — 17 χρυσῷ n) [*](1. 2 ὁ φρόνιμος] ὁμόφρονος B ‖ 2 ἔχων; οὐκ ἄλλος· τί οὖν Reiske ὁ μὴ] μὴ ὁ φσ(Δ) 4 στρατηγικὸς Markl. (Daebn.) στρα- τηγικώτατος μὴ Reiske | ἀναρχικώτατος harkl. ‖ 6 ψυχ (ῇ in ras ex ῆς) R! ‖ 7 καὶ ἀργὸν om. B μηδʼ Reiske | αὐτοῖς BN αὐτοῦ φα(θ) αὐτὴν (ὀνήσειν) vel αὐτῶν (ὀνῆσαι) Dav. ὀνήσασθαι MN α(θ) ὀνήσειν Reiske ‖ 8 ὀφελήσειν R! ‖ 10 συνιῶμεν α(θ) ‖ 11 ἔχει R! (postea mutatum) B (vi ad p. 98.14) ἔχῃ cett. (δ Δ) ‖ 13. 14 〈μὴ〉 εἰς ἅπερ BB 〈εἰ μὴ〉 εἰς ἅπερ (ἔργα) Hahn cum Knebelio (Dav.2) 〈μὴ ποιοῦντα (vel ἐργαζομένῳ)〉 εἰς ἅπερ Heins ‖ 14 συν- τελεῖ (ει in ras) R! | ἰατρῷ τῆς] ἰατρικῆς B ‖ 17 χρυσῷ] χρησμῷ B )

Σοφὸς ἦν ὁ Ὀδυσσεύς· ἀλλʼ ὁρῶ τὰ ἔργα, τοῦτο μὲν ἐν γῇ, τοῦτο δὲ ἐν θαλάττῃ· (α 3) πολλῶν δʼ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα, καὶ νόον ἔγνω, (α 5) ἀρνύμενος ἤν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.

Καὶ πρὸς τούτῳ ἔτι ἦν σοφὸς ὁ Ἡρακλῆς· ἀλλὰ οὐχ αὑτῷ σοφός, ἀλλὰ ἐπὶ πᾶσαν γῆν καὶ θάλατταν ἡ σοφία ἔτεινεν. Οὗτος ὁ θηρίων καθάρτης, οὗτος ὁ τυράννων σωφρονιστής, ὁ δουλείας ἐλευθερωτής, ὁ ἐλευθερίας νομοθέτης, ὁ δικαιοσύνης βεβαιωτής, εὑρετὴς νόμων, ἀληθευτὴς λόγων, κατορθωτὴς ἔργων.

Κἰ δὲ ἤθελεν ὁ Ἡρακλῆς ἐπαναχωρήσας καθʼ ἡσυχίαν βιοῦν, καὶ σχολὴν ἄγειν, καὶ διώκειν σοφίαν ἀπράγμονα, ἦν ἂν δήπου ἀνθʼ Ἡρακλέους σοφιστής, καὶ οὐδεὶς ἂν αὐτὸν ἐτόλμησεν εἰπεῖν παῖδα Διός.