Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Ἑλλάδος συμφοραί; Ε δὲ ἤθελον Ἀθηναῖοι, παρωσάμενοι τοὺς κόλακας, πείθεσθαι Περικλεῖ καὶ Νικίᾳ, εἶχον ἂν δημαγωγοὺς ἀντὶ κολάκων φίλους.
[*](καὶ φίλους, τοὺς δὲ κακοὺς μηδέποτε ὁμοίους μηδʼ αὐτοὺς αὐτοῖς εἶναι ἀλλʼ ἐμπλήκτους τε καὶ ἀσταθμήτους sq. Herm. ap. Stob. ecl. l 277 vi. etiam or. 20. 4 b et eadem ex sententia or. 12. 3 d)[*](9 Κλέων . . Ὑπέρβολος simil. eosdem πονηροὺς δαίμονας ap- pellat Dio Chrys 25. 5 ‖ 20 Περικλεῖ Νικίᾳ simil. Clleoni Hyper- bolo oppositi cf. Dio Chrys. 225. 5)[*](1 τῷ (ante χρηστῷ) om. θ 2 πῶς] πατρὸς (προς) B 4 οὐ γὰρ] οὐδὲ NP α(δ) οὐδὲ γὰρ Markl. | ἀντέχεται Reiske (Duebn.) 5 κολακία (ut infra v. 12 κολακίας) B ἰσηγορίαν B quod probat Schenkl 8 δημοκρατίας (ο in ras.) R! | οὐθεὶς α(δ) ‖ 15 στωμυλίας (λια in ras.) R om. B ποῦ] ποῖ Reiske 20 Νεικίᾳ BΝP)Ἄν δὲ ἐπὶ τὰς μοναρχίας ἔλθῃς, κολακεύει καὶ Ξέρξην Μαρδόνιος, βάρβαρος βάρβαρον, ἀνόητος ἀνόητον, δειλὸς οἰκέτης δεσπότην τρυφῶντα·
τὰ δὲ τῆς κολακείας τέλη, ἀνίσταται ἡ Ἀσία, μαστιγοῦται ἡ θάλαττα, Ἑλλήσποντος ζεύγνυται, Ἄθως ὀρύττεται· τέλος δὲ τῆς σπουδῆς ἧττα, καὶ φυγή, καὶ θάνατος αὐτοῦ κόλακος.
Κολακεύουσιν καὶ Ἀλέξανδρον Μακεδόνες· τῆς δὲ κολακείας τὰ ἔργα ἀναξυρίδες Περσικαί, καὶ προσκυνήσεις βαρβαρικαί, καὶ λήθη τοῦ Ἡρακλέως, καὶ τοῦ Φιλίππου, καὶ τῆς Ἀργεάδων ἑστίας.
Τὰς δὲ τυραννίδας τί χρὴ λέγειν; ὅπου γὰρ δέος καὶ ἐξουσία δεσποτικὸν τὸ ἀρχόμενον ἄγχει, ἀνάγκη δεῦρο κολακείαν μὲν ἀνθεῖν, φιλίαν δὲ κατορωρύχθαι.