Dialexeis

Πῶς δὲ δὴ καὶ θεὸς τῶν ὅσα ἐφʼ ἡμῖν καταμαντεύεται; (Eur. Phoen. 18) Μὴ σπεῖρε τέκνων ἄλοκα δαιμόνων ἄτερ, ὁ θεὸς λέγει· (Eur. Phoen. 19) ἢν γὰρ φυτεύσῃς παῖδα, ἀποκτενεῖ σε ὁ φῦς· ταῦτα λέγει μέν, ἀλλὰ οἶδεν ἀνδρὶ συμβουλεύων ἀκολάστῳ καὶ ἀκρατεῖ μέθης, καὶ διὰ τοῦτο προλέγει τὴν συμφοράν, ἧς παρέσχεν μὲν τὴν ἀρχὴν ὁ Λάϊος, ἐγνώρισεν δὲ τὴν αἰτίαν ὁ θεός.

[*]((cf. Herodot. l 53))

Εἰ δὲ ἀπαλλάξεις τῆς συμπλοκῆς καὶ διοικίσεις [*](μήσιος exempla divinationis humanae sicut Bacis Epimenides Sibylla cf. Cicer. de div. I 18.34) [*](5 μὴ σπεῖρε sq. cf. Lucian. lup. conf. 13 (636) τὸ μὲν γὰρ τοῦ Λαΐου καὶ γέλοιον τὸ μὴ σπεῖρε sq. Chrysipp. (Gercke Chrys. 117) || 13 Κροῖσος sq. vi. or. 5. 2a cf. Cicer. de div. l 19.37 ‘quae Croeso Pythius Apollo, ut de naturali divinatione dicam, re- sponderit quis ignoret’ Lucian. lup. conf. 14 (636)) [*](5 ἄλοκα] in mge ἄλοξ, ἡ αὔλαξ (vet. schol. a) R) [*](1. 2 λιμόν Nα(δ) || 2 Τιμήσιος RHB Τιμάσιος cett. (δ) Τιμη- σίας Heins. || 3 ἄλλοι Δ⁰ (cum H?) | τὰ ὅσα θ (err. typ. ex Lario- tiana) || 5 σπεῖρε (ε in ras.) R! σπείρη B | ἄτερ] βίᾳ περ B βίᾳ Dav.2 cum Euripide || 7 ἢν] εἰ Nα(δ) cum Euripide | φυ- τεύσεις BNα(δ) φυτεύσῃ Duk. τεκνώσεις Euripides | παῖδα M cum R! παῖδʼ cett. (δΔ) cum Euripide | σε N cum R! σ᾿ cett. (δ Δ) cum Euripide || 8 φῦς R φύς cett. (δ Δ) Euripides || 15 πεί- σεται (αι in ras.) R! || 16 συμπλοκῆς] μαντικῆς B | διοικήσεις R Dav.2 διακίσεις α Heins. διασχίσεις Steph. (δ))

Οἶκος οὗτος εἷς θεῶν καὶ ἀνθρώπων, οὐρανὸς καὶ [*](67b) γῆ, δυοῖν ἑστία ἢ ὀχήματα, τὰ | ἀθάνατα.