Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Καὶ περὶ μὲν τοῦ ἀνθρωπίνου νόμου καὶ αὖθις ῥητέον·
τὸ δὲ θεῖον δοκεῖ σοι γινώσκειν πάντα ἑξῆς, καὶ τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρά, καὶ τὰ τίμια καὶ τὰ ἄτιμα; φείδομαι τῶν ῥημάτων, καὶ αἰδώς με τοῦ θεοῦ ἔχει· σεμνὸν γάρ τι τὸ πάντα εἰδέναι, καὶ ἀριθμὸν ψάμμων, καὶ θαλάττης μέτρα, καὶ ξυνιέναι ἀτόπου λέβητος ἑψομένου ἐν Λυδοῖς. Καὶ δηλαδὴ πᾶσι τοῖς δεομένοις θεσπίζει ὁ θεὸς τὸ ἀληθὲς μαθεῖν, καὶ συμφέρει, κἂν μέλλῃ ὁ μαθών, ἄδικος ὤν, πλεονεκτήσειν.
Δεινῶς τινα πολυπράγμονα ἡγεῖ τὸν θεόν, καὶ περίεργον, καὶ εὐήθη, καὶ μηδὲν τῶν ἐν τοῖς κύκλοις ἀγειρόντων διαφέροντα, οἳ δυοῖν ὀβολοῖν τῷ προστυχόντι ἀποθεσπίζουσιν·
ἐγὼ δὲ μὴ ὅτι θεόν, ἀλλ᾿ οὐδὲ ἄνδρα ἀγαθόν, ἀξίως ἐπιπηδᾶν τῷ ἀληθεῖ· οὐδὲν γὰρ σεμνὸν [*](12 ἀριθμὸν ψάμμων sq. vi. or. 11. 6 c || 13 ἀτόπου λέβητος vi. or. 11. 6 c || 20. 21 μὴ ὅτι θεόν, ἀλλʼ οὐδὲ ἄνδρα ἀγαθόν ═ or 5.3 a) [*](21 οὐδὲν — p. 161. 4 ὤνησεν n) [*](4 γὰρ (post τὸ) om. φ? || 6 ὡς δεῖ] ὡδὶ φ? („rem totam ita dis- tinguere“ σ2) et ita Hahn || 8 νόμου] νοῦ Heins. μοι Dav.2 μόνου Duk. del. Markl. || 10 καὶ τὰ τίμια om. in mge ead. man. add. R! || 11 θείου ΒΜΝ α! || 14 δηλαδὴ] εἰ δὲ δὴ (del. καὶ) Duk. || 15 〈καὶ〉 τὸ ἀληθὲς Dav.2 || 15 μαθεῖν κἂν οὐ συμφέρῃ Markl. μαθεῖν δὲ καὶ συμφέρει Reiske [μαθεῖν] κἂν συμφέρῃ 〈μαθεῖν〉 Heins. lac. ind. Duebn. || 17 (et p. 161. 5) ἡγῇ Ϛ(δΔ⁰) || 18 ἐγειρόντων B (supr. α) Nα corr. Steph. || 20 ἐγὼ scil. ἡγοῦμαι (an scriben- dum λέγω?) || 21 ἀξιῶ α(δ Δ))
Εἰ μὲν οὖν ἄλλό τι ἡγεῖ εἶναι τὴν μαντικήν, ἢ νοῦν θεῖον, διαφέροντα τοῦ ἀνθρωπίνου ἀκριβείᾳ καὶ βεβαιότητι, νόμιζε πολεμεῖν λόγον λόγῳ·
εἰ δέ ἐστιν οὐδὲν ἀλλοιότερον, ἢ ὅσον τὸ ἐξ ἡλίου φῶς τοῦ ἐκ πυρός, φῶς δὲ ἑκάτερον, ἀγάπα μὲν τὸ λαμπρότερον, μὴ ἀτίμαζε δὲ τῇ διαιρέσει τὸ ἀμαυρότερον.
Ἀλλʼ ἡγοῦ τὸ πᾶν τοῦτο ἁρμο|νίαν τινὰ εἶναι ὀργάνου μουσικοῦ, καὶ τεχνίτην μὲν τὸν θεόν, τὴν δὲ ἁρμονίαν αὐτὴν ἀρξαμένην παῤ αὐτοῦ, διʼ ἀέρος ἰοῦσαν, καὶ γῆς καὶ θαλάττης, καὶ ζῴων, καὶ φυτῶν, ἐμπεσοῦσαν μετὰ τοῦτο εἰς πολλὰς καὶ ἀνομοίους φύσεις, συντάττειν τὸν ἐν αὐταῖς πόλεμον· ὡς κορυφαία ἁρμονία, ἐμπεσοῦσα εἰς πολυφωνίαν χοροῦ, συντάττει τὸν ἐν αὐτῇ θόρυβον. ||
[*](2. 3 ἰατρὸς νοσοῦντα ἐξαπατᾷ, καὶ στρατηγὸς στρατόπεδον cf. Xenoph. mem. lV 2. 17 (═ Stob. fl. 9. 59) || 4 ψεῦδος ὤνησεν ἀν- θρώπους cf. Xenoph. mem. IV 2. 17 Plat. republ. II 382 c III 389b (ap. Stob. fl. 49. 95) Orig. c. Cels. IV 171 Philo (Wendland neu entd. fragm. p. 88. 90) Herodoto lsocrate aliis auctoribus allatis Eustath. Odyss. 1455. 20 || 7 πολεμεῖν λόγον λόγῳ ut or. 11. 1 a || 8 ὅσον τὸ ἐξ ἡλίου φῶς sq. similitudine eiusdem acuminis com- probatur eadem res or. 6. 1 e || 11 τὸ πᾶν τοῦτο ἁρμονίαν τινὰ sq. spectat τὴν ἁρμονίαν τοῦ ὅλου quam similitudinem suppe- dit. Ps. Arist. π. κόσμου (cf. Zeller Sitzungsber. d. Berl. Acad 1885 l 401) cf. Diog. ep. 39. 3 Plut. defect. orac. 436 sq. 12 τεχ- νίτην sq. vi. infra § lV c || 16 ὡς κορυφαία ἁρμονία vi. or. 9. 1 e cf. Lucian. lcarom.17)[*](6 τοῦ ἀνθρώπου MNα νοῦ ἀνθρωπίνου nescio unde δ τοῦ ἀν- θρωπίνου ἢ Hahn || 7 λόγῳ λόγον Mα(δ) || 10 διερέσει (suprascr αι) N || 13 αὐτὴν] ταύτην Markl. || 16 συνταράττειν MN | κορυ- φαιαρμονία (add. α man. post.) R! || 17 χορῶν B)