Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Αὕτη φωνὴ δίκης, ἣν εἴπερ ἅπαντες ταύτην ἐφθέγγοντο, οὐκ ἂν ἦσαν αἱ τραγῳδίαι, οὐδὲ τὰ ἐπὶ τῇ σκηνῇ δράματα, οὐδὲ πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ συμφοραί.

Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν τοῦ σώματος νοσημάτων χαλεπὰ τὰ ἑρπηστικά, καὶ δεῖ τοῦ τῆς ἐπικουρίας στασίμου, [*](7. 8 ὁ Σωκράτης sq. vi. or. 3. 3 c ἐχαλέπαινεν πρῶτα sq. || 10 ἐμὲ — 11 δύνανται cf. Epict. diss l 29. 18; lI 2.15; III 23. 21 Plut. περὶ φιλίας (ap. Stob. ecl. II 161) Orig. c. Cels. 1. 383 Simpl. in Epict. man. 53 ex Plat. apol. 30c ἐμὲ μὲν γὰρ οὐδὲν ἂν βλά- ψειεν οὔτε Μέλιτος οὔτε Ἄνυτος· οὐδὲ γὰρ ἂν δύναιντο || 11 οὐ γὰρ — 12 βλαβῆναι ex Plat. apol. 30c οὐ γὰρ οἶμαι θέμιτον εἶναι ἀμείνονι ἀνδρὶ ὑπὸ χείρονος βλαβῆναι cf. lulian. ep. ad Theod. 〈mus. Rhen. 42. p. 24) || 15 πολλαὶ . . συμφοραί vi. or. 1. 5 f κᾆτα τὶς sq. || 16 ὥσπερ γὰρ sq. ═ or. 7. 7 g) [*](7 διὰ τοῦτο — 12 βλαβῆναι n) [*](1 τῆς Σπάρτης P || 3 τρήρεις R || 4 μεγάλη] μέλει B || 6 Μαν- τινίᾳ RMNOP || 7 δίκης| τύχης Heins. || 8 Ἀριστοφάνει (ν in ras. ex μ) R! Ἀριστοφάνῃ α(δ) | ὀργίζετο MOP | Μελίτῳ n φα(θ) || Ἄνυτος (υ in ras.) R! || 13 ταὐτὴν α(θ) corr. Markl. τὴν αὐ- τὴν Duk. || 15 δράμματα NOP | οὐδʼ αἱ Reiske (Duebn.) || 17 ἑρ- πιστικά Ο ἑρπυστικά MNα(θ) | δεῖ (in ras.) R! | τοῦ τῆς] τού- τοις α(δ Δ))

155
ἵνα τὸ περιλειφθὲν σωθῇ· οὕτως ἐπειδὰν ἐμπέσῃ οἴκῳ ἢ πόλει ἀδικίας ἀρχή, στῆναι δεῖ τὸ κακόν, εἰ μέλλει τὸ περιλειφθὲν σωθήσεσθαι.

Τοῦτο Πελοπίδας ἐξv τοῦτο Ἡρακλείδας ἠφάνισεν, τοῦτο τὴν Κάδμου οἰκίαν, τοῦτο Πέρσας ἀπώλεσεν, τοῦτο Μακεδόνας, τοῦτο Ἕλληνας.

Ὢ νοσήματος διηνεκοῦς, καὶ ἐπὶ πολλὰς περιόδους χρόνων καταλαβόντος τὴν γῆν.

Ἐπιτολμήσαιμι δʼ ἂν ἔγωγε εἰπεῖν, ὅτι εἴπερ ἐστιν ἀδικίας πρὸς ἀδικίαν [*](64 b) ὑπερβολή, ὁ τιμωρῶν | τοῦ προϋπάρξαντος ἀδικώτερος. Ὁ μὲν γὰρ ὑπὸ ἀμαθίας ἐπὶ τὸ ἀδικεῖν ἐλθὼν ἔχει τὴν δίκην ἐκ τοῦ ψόγου· ὁ δὲ ἐπεξιών, προσλαβὼν ἐκ τοῦ ὁμοίου τὸ ἄδικον, ἀφῄρηκεν ἐκείνου τὸ ἐπίψογον.

Ὥσπερ γὰρ τῷ μαρίλῃ ἐμπεπλεγμένῳ τὸν συμπλεκέντα ἀνάγκη καὶ αὐτὸν συναισχῦναι τὸ σῶμα, οὕτω καὶ ὅστις ἀδίκῳ ἀνδρὶ συμπλέκεσθαι καὶ συγκυλινδεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀνάγκη τοῦτον συναπολαύειν τοῦ κακοῦ, καὶ συναναπίμπλασθαι τῆς μαρίλης.

Ἀθλητῇ μὲν οὖν ἀνδρὸς προσφερομένου ἀθλητοῦ, ἐκ τῆς ἴσης ἀγωνίας καὶ φιλοτιμίας ἀποδέχομαι· ὁρῶ γὰρ αὐτοῖς ὁμοίαν μὲν [*](9.10 ἀδικίας . . ὑπερβολὴ sicut ἀρετῆς vel ἀγαθοῦ ὑπερβολὴ (or. 39 et 40) quam negabant stoici cf. Plut. stoic rep. 13 || 18 ἀθλητῇ sq. vi. simil. or. 1. 6 b) [*](18 μαρίλης] in mge τοῦ χνοῦ καὶ τοῦ λεπτοῦ τῶν ἀνθράκων (schol. rec.) R) [*](1 περιληφθὲν NO || 2 στῆσαι Wakefield silv. crit. III 155 | 4 (et 5) ἠφάνισεν (et ἀπώλεσεν) B (cum R!) || 12 τὴν in ras. R! | cum ψόγου desinit O || 14 μαρίλῃ Hob. μαρίλης codd. (δΔ) | ἐμπεπληγμένῳ H ἐμπεπλησμένῳ B Steph. (δ Δ) | συμπλεκέντα (cf. Crönert. l. l. 230 adn. 1) R συμπλακέντα cett. (δ Δ) || 17 καὶ τοῦ κακοῦ NPα(δ) || 18. 19 οὖν ἀνδρὸς om. MN (lacuna indi- cata) || 19 post ἀγωνίας lacunam novem litterarum excipit μίας MN)

156
τὴν φύσιν, παραπλησίαν δὲ τὴν μελέτην, ἰσότιμον δὲ τὴν ἐπιθυμίαν τοῦ νικᾶν·