Dialexeis

Ὢ δίκης ἀφανοῦς καὶ πλανωμένης. Διὰ τοῦτο ὁ Σωκράτης οὐκ Ἀριστοφάνει ὠργίζετο, οὐ Μελήτῳ ἐχαλέπαινεν, οὐκ Ἄνυτον ἐτιμωρεῖτο, ἀλλὰ ἐβόα μέγα· Ἐμὲ δὲ Ἄνυτος καὶ Μέλητος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται, βλάψαι δὲ οὐ δύνανται· οὐ γὰρ θέμις ἀγαθῷ ἀνδρὶ ὑπὸ πονηροῦ βλαβῆναι.

Αὕτη φωνὴ δίκης, ἣν εἴπερ ἅπαντες ταύτην ἐφθέγγοντο, οὐκ ἂν ἦσαν αἱ τραγῳδίαι, οὐδὲ τὰ ἐπὶ τῇ σκηνῇ δράματα, οὐδὲ πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ συμφοραί.

Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν τοῦ σώματος νοσημάτων χαλεπὰ τὰ ἑρπηστικά, καὶ δεῖ τοῦ τῆς ἐπικουρίας στασίμου, [*](7. 8 ὁ Σωκράτης sq. vi. or. 3. 3 c ἐχαλέπαινεν πρῶτα sq. || 10 ἐμὲ — 11 δύνανται cf. Epict. diss l 29. 18; lI 2.15; III 23. 21 Plut. περὶ φιλίας (ap. Stob. ecl. II 161) Orig. c. Cels. 1. 383 Simpl. in Epict. man. 53 ex Plat. apol. 30c ἐμὲ μὲν γὰρ οὐδὲν ἂν βλά- ψειεν οὔτε Μέλιτος οὔτε Ἄνυτος· οὐδὲ γὰρ ἂν δύναιντο || 11 οὐ γὰρ — 12 βλαβῆναι ex Plat. apol. 30c οὐ γὰρ οἶμαι θέμιτον εἶναι ἀμείνονι ἀνδρὶ ὑπὸ χείρονος βλαβῆναι cf. lulian. ep. ad Theod. 〈mus. Rhen. 42. p. 24) || 15 πολλαὶ . . συμφοραί vi. or. 1. 5 f κᾆτα τὶς sq. || 16 ὥσπερ γὰρ sq. ═ or. 7. 7 g) [*](7 διὰ τοῦτο — 12 βλαβῆναι n) [*](1 τῆς Σπάρτης P || 3 τρήρεις R || 4 μεγάλη] μέλει B || 6 Μαν- τινίᾳ RMNOP || 7 δίκης| τύχης Heins. || 8 Ἀριστοφάνει (ν in ras. ex μ) R! Ἀριστοφάνῃ α(δ) | ὀργίζετο MOP | Μελίτῳ n φα(θ) || Ἄνυτος (υ in ras.) R! || 13 ταὐτὴν α(θ) corr. Markl. τὴν αὐ- τὴν Duk. || 15 δράμματα NOP | οὐδʼ αἱ Reiske (Duebn.) || 17 ἑρ- πιστικά Ο ἑρπυστικά MNα(θ) | δεῖ (in ras.) R! | τοῦ τῆς] τού- τοις α(δ Δ))

Τοῦτο Πελοπίδας ἐξv τοῦτο Ἡρακλείδας ἠφάνισεν, τοῦτο τὴν Κάδμου οἰκίαν, τοῦτο Πέρσας ἀπώλεσεν, τοῦτο Μακεδόνας, τοῦτο Ἕλληνας.