Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Διαδοχὴν ὁρᾷς καὶ τάξιν ἀρχῆς καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ θεοῦ μέχρι γῆς.

[*](ιε΄)
  • Εἰ τὸν ἀδικήσαντα ἀνταδικητέον.
    • [*]((Pindarus fragm. 129))
  • Πότερον δίκα τεῖχος ὕψιον,
  • σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβαίνει
  • ἐπιχθόνιον γένος ἀνθρώπων,
  • δίχα μοι νόος ἀτρεκίαν εἰπεῖν.
    • [*](3 πολλοὺς μὲν . . θεούς sq. vi. or. 9.6 d θείων χορῶν et quae ibi adnotavi || 6 ὁμοτραπέζους . . καὶ συνεστίους dictio Platonica (Euth. 4 b) || 7 ὑπηρέτας vi. or. 8. 8 b (de daemonibus) || 13 πό- τερον sq. cf. Plat. republ. lI 365b Cicer. ad Att. XIII 38)[*](2 ὑπάρχοντα Dav1. | ἐν αὐτῷ] αὐτῶν α(δ) || 5 εἱλημένους NOP | βασιλεῖ φ? Heins. (Δ) || 6 αὐτοῦ φ? Reiske (Duebn.) || 9 ἐκ τοῦ θεοῦ] ἐξ οὐρανοῦ Markl. | μέχρι τῆς γῆς PS)[*](Codices RPOBMN φ (═ Paccius) α (═ Stephanus); H (teste Davisio))[*](10 ΙΒ΄ R! || 12 in mge ιε΄ R! | εἰ τὸν ἀδικήσαντα ἀντα- δικητέον RZ (add. ιη⁰ teste Schenkl) φ (add. λογ. β΄) περὶ τοῦ εἰ — ἀνταδικητέον λόγ β΄ α postpositis τοῦ αὐτοῦ NPO ante- positis iisdem M om. (spatio rubricatori relicto) B || 13 δίκη B δίκας φα(δ) δίκᾳ Δ cum Pindaro || 14 σκολιᾶς ἀπάτας α(δ) ἀναβαίνειν α(δ) || 15 ἐπιχθονίων Reiske | ἀνδρῶν Pindarus 16 ἀτρέκειαν α(δ Δ) cum Pindaro)
    146

    Σὺ μέν, ὦ Πίνδαρε, ἀμφισβητεῖς πρὸς ἑαυτὸν περὶ ἀπάτης καὶ δίκης, παραβάλλων χρυσὸν χαλκῷ·

    ποιητὴς γὰρ ἦσθα· καὶ δεινὸς ᾠδὴν συντιθέναι χορῷ, καὶ τυράννοις ποιεῖν ἐπινίκια ᾄσματα, καί σοι ἐμέλησεν ὀνομάτων μέτρου, καὶ ἁρμονίας μελῶν, καὶ ῥυθμοῦ σχημάτων·