Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἅτε οὖν ἐν προθύροις τῆς ψυχῆς αἱ αἰσθήσεις ἱδρυμέναι, ἐπειδάν τινος ἐφάψωνται ἀρχῆς, καὶ παραδῶσιν τῷ νῷ, ἐπιλαβόμενος ταύτης, διορᾷ τὰ λοιπά, καὶ διεξέρχεται ἐπὶ τὰ ἀκόλουθα, χρόνῳ, ἢ φύσει, νόμῳ, ἢ τόπῳ, ἢ τιμῇ, ἢ δυνάμει.

Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ [*](VI 189 d συλλέγουσα ἡ ψυχὴ τὰ κατὰ μέρος αἰσθήματα καὶ συνέ- χουσα τῇ μνήμῃ γεννᾷ τὰς ἐπιστήμας) [*](1 κατὰ χρόνον . . πάθος . . τόπον . . νόμον . . δύναμιν cf. simil. Ps. Plut. vit. Hom. 74 πάσης διηγήσεως ἀφορμαὶ γίνονται πρό- σωπον, αἰτία, τόπος, χρόνος, ὄργανον, πρᾶξις, πάθος, τρόπος sq. ubi etiam singula Homericis comprobantur versibus) [*](13 ἅτε — p. 123. 7 ὅλων p) [*]((deceptus falsa Duebneri lectione τοῦτο χειρου) intellegas „der Kraft, die geringeres treibt“ vel „eines kleinen Antriebs 17 γεγονότων, τῶν οἷς MNα(δ) τῶν γεγ., οἷς nesc. unde Dav.1) [*](1 ἔχειν φα(δ) || 3 ἐπιγίγνεται MΝBα(θ) || 6 Θίσβην (ex Hom. B 502 τε πολυτρήρωνά τε Θίσβην)] Μέσσην Homerus unde Μέσσ suprascr. man. recent. R || 7 νομόν Heina νομήν Markl. || 9 Ἀρ- κεσί -λαός R! | Κλονίος τε Homerus || 17 νομῷ Dav. νομῇ Markl. )

124
τῶν μακρῶν καὶ λεπτῶν δοράτων, ὁ τὸν στύρακα κλονήσας, παρέπεμψε τὴν κίνησιν διὰ παντὸς τοῦ δόρατος μέχρι τῆς αἰχμῆς·

καὶ ὥσπερ τῶν μακρῶν καὶ διατεταμένων κάλων ὁ διασείσας τὴν ἀρχήν, παραδίδωσιν τὴν κίνησιν τῷ ὅλῳ, βαδίζουσαν ἐπὶ τὸ πέρας· οὕτω καὶ τῷ νῷ βραχείας ἀρχῆς δεῖ πρὸς ἔννοιαν τῶν πραγμάτων ὅλων.

μὲν δὴ εὖ πεφυκὼς ἀνήρ, καὶ πρὸς ἀρετὴν εὐδρομώτατος, αὐτὸς παῤ αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν λαβών, πορεύεται, καὶ ἐφοδεύει, καὶ ξυλλαμβάνει, καὶ ἀναπεμπάζεται τῇ μνήμῃ τὰ τοῦ νοῦ θεάματα·

ὁ δὲ ἧττον δεινός, δεῖται τοῦ Σωκράτους, αὐτοῦ μὲν διδάσκοντος οὐδέν, διερωτῶντος δὲ καὶ διαπυνθανομένου·

ὁ δὲ ἀποκρίνεται τἀληθῆ αὐτά. Τίς ἂν οὖν ἀποκρίνεται, ἃ μήπω οἶδεν; πλὴν εἰ μὴ καὶ τὸν βαδίζοντα, χειραγωγοῦντος ἑτέρου, φήσει τὶς μὴ βαδίζειν αὐτόν.

Τί τοίνυν διαφέρει ὁ χειραγωγῶν τοῦ ἀνερωτῶντος, καὶ τί διαφέρει ὁ βαδίζων τοῦ ἀποκρινομένου; ὁ μὲν γὰρ ἑαυτῷ παρέχει τὴν ἐνέργειαν, ὁ δὲ ἐκείνῳ τὴν | ἀσφάλειαν Ἀλλʼ οὔτε ὁ χειραγωγούμενος μανθάνει [*](56a) βαδίζειν, οὔτε ὁ ἀνερωτώμενος ἀποκρίνεσθαι μανθάνει· ἀλλʼ ἑκάτερος, ὁ μὲν βαδίζει, δύναται γάρ· ὁ δὲ ἀποκρίνεται, οἶδε γάρ· ξυνεπιλαμβάνουσιν δὲ πρὸς ἀσφάλειαν ἑκατέρῳ ἑκάτερος. ||

[*](3.4 διατεταμένων κάλων sq similitudinem suppeditavit or. 9.5 g et 6 a τὰ ὥσπερ καλώδια sq. || 6 βραχείας ἀρχῆς ut supra § VII d || 13 τίς ἂν οὖν sq. cf Plat. Phaed. 73a ἐρωτώμενοι οἱ ἄνθρωποι ἐάν τις καλῶς ἐρωτᾷ, αὐτοὶ λέγουσι πάντα ᾗ ἔχει καίτοι εἰ μὴ ἐτύγχανεν αὐτοῖς ἐπιστήμη ἐνοῦσα . . . οὐκ ἂν οἷοί τʼ ἦσαν τοῦτο ποιήσειν)[*](1.2 κινήσας MNH (in mge κλονήσας) α(δ) || 2 διὰ] κατὰ α(δ) || 6 εὔνοιαν MN || 8 αὐτός τε παῤ αὑτοῦ α(δ) 11 τοῦ (ante Σωκράτους) om. Bα(δ) || 13 αὐτός Reiske (Duebn.) sed vi. p. 126. 4 | ἀποκρίνηται Bα(δ∠) || 16 ὁ (ante χειραγωγῶν) om. B || 22 οἶδε γάρ om. B | ἀσφάλειαν (ει in ras. ex ι) R!)