Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Ἀφίκετό ποτε Ἀθήναζε Κρὴς ἀνήρ, ὄνομα Ἐπιμενίδης,[*](περὶ Ἐπι- μενί- δου) κομίζων λόγον, οὑτωσὶ ῥηθέντα, πιστεύεσθαι [*](6 Διοσκούρους quos νεφέλια esse voluit Xenophanes (Aetius lI 13 ═ Stob. ecl. l 204) ‖ 9 οὐχὶ ὄναρ . . ἀλλʼ ὕπαρ vi. or. 37. 1 a vers. finem ‖ 13 ἀφίκετο sq. ═ or. 38. 3 b) [*](4 in mge ἴλιος· ὁ πολίτης, ἰλιεύς (vet. schol a) R!) [*](4 Ἰλίων M ‖ 4. 5 πηδῶν ἅμα τὸ πεδίον (cf. πηδᾶν πεδία ap. Sophoclem) codd. πηδῶν ἀνὰ τὸ πεδίον δ Δ (inde ortum, quod ἄνα (errore typoth.) Heins. unde ἀνὰ Heins. cum quo δ Δ ‖ 6 Ἕκτορα· εἶδον δὲ Nα(δ Δ) ‖ 9 νὴ τὸν Ἡρακλέα Val- kenaer (ad Ammonium p. 218) (Duebn.)) [*](Codices RBMN α (= Stephanus) φ (═Paccius); H (teste Davisio)) [*](10 Ι΄ R! ‖ 12 in mge ιγ΄ R! | εἰ αἱ μαθήσεις ἀναμνήσεις RNZ (addito ιϚ° teste Schenkl) K (teste Bandini) add. λόγος κη΄ αφ τοῦ αὐτοῦ εἰ — ἀναμνήσεις M spatio relicto om. B ‖ 13 in mge περὶ Ἐπιμενίδου (schol. vet u) R! | ἀνὴρ Κρὴς Ἀθήναζε α(δ) )
ἐν τοῦ Διὸς τοῦ Δικταίου τῷ ἄντρῳ κείμενος ὕπνῳ βαθεῖ ἔτη συχνά, ὄναρ ἔφη ἐντυχεῖν αὐτὸς θεοῖς καὶ θεῶν λόγοις, καὶ ἀληθείᾳ, καὶ δίκη.
Τοιαῦτα ἄττα διαμυθολογῶν ᾐνίττετο, οἶμαι, ὁ Ἐπιμενίδης, ὡς ἄρα ὁ ἐν γῇ βίος ταῖς τῶν ἀνθρώπω ψυχαῖς ὀνείρατι ἔοικεν μακρῷ καὶ πολυετεῖ.
Πιθα [*](52b)νώτερος δʼ ἦν ἂν καὶ τὰ Ὁμήρου ἔπη προστιθεὶς τῷ αὐτοῦ λόγῳ, ἃ περὶ ὀνείρων ἐκεῖνος.
Λέγει γάρ που Ὅμηρος (υ 562) δύο εἶναι πύλας ἀμενηνῶν ὀνείρων, τὴν μὲν ἐξ ἐλέφαντος, τὴν δὲ ἐκ κεράτων· τοὺς μὲν οὖν διὰ κεράτων ἰόντας ἀτρεκεῖς τε εἶναι καὶ πιθανοὺς πιστεύεσθαι· τοὺς δὲ ἑτέρους σφαλερούς, καὶ ἀπατεῶνας, καὶ μηδὲν ὕπαρ ἐπὶ τὴν ψυχὴν φέροντας. Ταύτῃ τοι ἔτεινεν καὶ ὁ Ἐπι ‖μενίδου εἴτε μῦθος εἴτε [*](Ed. Duebn. f p.60) καὶ ἀληθὴς λόγος. Ἐνύπνιον γάρ τι ἐστὶν ἀτεχνῶς οὑτοσὶ ὁ δεῦρο βίος, καθʼ ὃν ἡ ψυχὴ κατορωρυγμένη ἐν σώματι ὑπὸ κόρου καὶ πλησμονῆς μόγις πως ὀνειρώττει τὰ ὄντα.
Ἔρχονται δὲ ταῖς μὲν τῶν πολλῶν ψυχαῖς ὄνειροι δἰ ἐλεφαντίνων πυλῶν· εἰ δέ που τίς [*](1 ἐν τοῦ Διὸς τοῦ Δικταίου τῷ ἄντρῳ ut or. 37. 1 c cf. Diog. Laert. VIII 3 Plut. sen resp. ger. 1 ‖ 16. 17 ψυχὴ κατο- ρωρυγμένη ἐν σώματι vi. or. 7. 5 e et quae ibi adnotavi) [*](8 λέγει — 13 φέροντας p ‖ 17 μόγις — 18 ὄντα v (: ὀνει- ρώττω)) [*](1 χαλεπόν· ἡμέρας ἐν Δικταίου Διὸς τῷ M φα(δ) unde χαλεπόν· ἠρέμα ἐν Δικτ. Διὸς τῶ Heina χαλεπόν μέσης ἡμέρας ἐν Δικτ. Διὸς τῷ Markl ‖ 3 αὐτοῖς τε θεοῖς Reiske | λόγοις] ἐγγόνοις Markl. ‖ 6 πολυετεῖ] διηνεκεῖ B ‖ 7 ἂν ἦν ϛ(δΔ°) ‖ 8 αὐ- τοῦ BMN — ἐκεῖνος om. B | ἐκεῖνος 〈λέγει〉 in mge N ἐκεῖ- νος 〈πεποίηκε〉 Steph. ‖ 11 διὰ τῶν κεραιων BMN α(δ) ‖ 12. 13 καὶ ἀπατεῶνας om. B ‖ 15 ἀτεχνῶς] ἀληθῶς ‖ 17 κάρου Wake- field silv. crit. II 81 (Duebn) μόγις R! v μόλις cett. (δΔ) πῶς R! 19 τίς] τι (suprascr σ) R!)