Dialexeis

ὅπου δὲ καὶ ὁ πόνος τῆς ψυχῆς αὐτῆς [*](2 μουσικοῦ sq. cf. Plat. legg. lX 879 sq. || 2. 3 μάστιξι καὶ κέντροις cf. Plat. legg. VI 777a || 9 πρᾶγμα ἐκτὸς καὶ ὡμολογη- μένον ═ or. 6. 5 c; 4 2 b al. etiam infra p. 10.11 || 14 κοτίνου sq. vi. or. 29.1 a cf. Lucian Anach 9 (888)) [*](12 οὐκ — 15 Πυθικῶν p) [*](1 δυσπειθῆ R! δυσπαθῆ cett. (δ Δ) corr. Markl. | ἀπὸ πο- νηρᾶς nescio unde Δ || 4 μοι γὰρ P γάρ μοι HB γὰρ cett. (δ) δρᾶν μοι Mα(δ) || 6 πολέμια (λεμι in ras.) R | ἀγαθῷ καὶ nes- cio unde Δ ἀγ. δὲ Markl. ἀγ. δὲ καὶ Keiske || 9 ὁμολογημένου R (pr man.) N || 10 (et 14) Ὀλυμπίασιν Duebn. || 11 ἐπονεί- διστον HB || 12 καὶ (ante οὐκ) om. Nα(δ) || 13 μετασχεῖν 〈θέλει〉 Reiske | μὴ (ante κοτίνου) om. α(δ) || 17 τε καὶ om. B || 18 σῶμα καὶ B || 18 αὐτῶν BNα(δ) corr Markl)

Οί δὲ καιροὶ τῆς ἀγωνίας καὶ οἱ τόποι ἄλλοτε ἄλλοι ἄφνω κηρυττόμενοι καὶ ἀθροίζοντες πανδημεὶ Κλληνικὸν αὐτόκλητον καὶ αὐτεπάγγελτον καὶ ξυνιὸν οὐκ ἐφʼ ἡδονῇ ὀφθαλμῶν, ἀλλὰ ἀρετῆς ἐλπίδι, ὅπερ οἶμαι τῇ τοῦ ἀνθρώπου ψυχῇ ἡδονῆς συγγενέστερον.

Ἰδεῖν γοῦν ἐστιν ἐπὶ μὲν τὰς ἄλλας θέας, ὁπόσαι ῥώμης ἢ τέχνης σωμάτων, ἀφικνουμένους σπουδῇ οὐδένα τῶν θεατῶν [*](21a)ὡς |τὸ θέαμα ζηλώσαντα ἢ μιμησόμενον· ἀλλʼ ἐκεῖ μὲν ἐξ ἀλλοτρίων πόνων τὰς ἡδονὰς τοῖς ὀφθαλμοῖς ἐρανιζόμεθα, καὶ ἐκ μυρίων θεατῶν οὐδεὶς ἂν εὔξαιτο εἷς εἶναι τῶν ἐν μέσῳ τῷ σταδίῳ κονιωμένων ἢ θεόντων, ἢ ἀγχόντων, ἢ ἀγχομένων, ἢ τυπτομένων, πλὴν εἴ που τὶς ἀνδραποδώδης ψυχή· ἐνταῦθα δὲ τοσοῦτον οἶμαι καὶ τὴν ἀγωνίαν τήνδε ἐκείνης τῆς ἀγωνίας φιλοτιμιοτέραν [*](11 ἡδονῆς συγγενέστερον sq sed vi. or. 32. 3a || 17 θεόντων sq. vi. or. 39 3 l ὑπὸ δὲ sq || 13 τυπτομένων vi. etiam or. 36. 5 c) [*](1 καὶ εἰ μὴ μόνης HBN om. M φα(δ) καὶ ἡ νίκη μόνης ex R falso adn. Heina. || 2 τινα] τὸν BNα(δ) || 3. 4 ἀλλά τι Markl. 5 ὠφελιαν R || 6 τῷ λέγοντι πρὸς πίστιν] τῷ τείνοντι πρὸς νύσσαν Reiske τῷ λέγοντι πρὸς φύσιν Duk. || 8 πανδημεὶ Hob. πλὴν (i. e. ΠΔΕΙ) codd. πᾶν Reiske (Duebn) πολὺ Duk. πλῆθος Dav. 2 11 ἡδονῆς (ης in ras. ex ῃ) R! || 13 ἀφικνούμενον Dav.2 (Duebn.) 〈μιυρίους μὲν〉 ἀφικνουμένους Reiske | σπουδῇ] μὲν πολλοὺς Duk |〈πάντων δὲ 〉 οὐδένα Reiske | τῶν θεατῶν] αὐτῶν Duk. 14 ζηλώσαντα (ω in ras. ex ο) RNB (suprascr. ο) ζηλώσοντα cett. (δ Δ) || 17 κονιωμένων R! κονιομένων α(δ Δ) | θεόντων (ντ in ras.) R1 18 〈τυπτόντων ἢ〉 τυπτομένων Reiske (Duebn.) 20 τῆνδε R φιλοτιμωτέραν MB)

Τί δήποτʼ οὖν τὸ τούτου αἴτιον; Ὅτι τὰς μὲν τῶν σωμάτων τέχνας καὶ τὰς ἐπὶ ταύταις ταλαιπωρίας οὐ πᾶσα ἀνέχεται σαρκῶν φύσις, οὐδέ ἐστιν τὸ χρῆμα κομιδῇ ἑκούσιον, ἀλλὰ αὐτοφυὲς καὶ αὐτόματον καὶ εἰς ὀλίγους ἐκ πολλῶν ἧκον·

ἢ γὰρ κατὰ μέγεθος φῦναι δεῖ Τιτόλμῳ ὅμοιον, ἢ κατὰ καρτερίαν Μίλωνι, ἢ κατὰ ῥώμην Πουλυδάμαντι, ἢ κατὰ τάχος Λασθένει.

Εἐ δέ τις ἀσθενέστερος μὲν ὢν τοῦ Ἐπειοῦ, αἰσχίων δὲ τοῦ Θερσίτου, μικρότερος δὲ τοῦ Τυδέως, βραδύτερος δὲ τοῦ Αἴαντος καὶ πάσας τὰς τοῦ σώματος ἐλαττώσεις ἠθροισμένας ἔχων ζηλώσαι τὴν ἀγωνίαν, ἦ ἔρωτα ἠράσθη κενὸν καὶ ἀτελεύτητον.

Τὰ δὲ τῆς ψυχῆς ἀγωνίσματα ἔμπαλιν ἔχειν τοῖς ἐκεῖ· ὀλίγον γὰρ καὶ σπάνιον ἐν τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει τὸ μὴ πεφυκός· [*](6 σωμάτων τέχνας sq. vi. etiam simil. or. 41. 4 e || 10 Τίτολ- μος Μίλων cf. Lucian. hist 34 (45) Aelian. var hist. XII 22 Μίλων etiam Epict. diss. l 2. 37 || 11 Πουλυδάμας cf Lucian. hist. 35 (48) Plat. republ. I 338 c Aristid. or. 46 (422) || 12 Ἐπειὸς cf. Lucian. hist. 2 22 (120) Plat. republ X 620c || 13 Θερκίτης cf. Lucian. hist 14 (20) Aeschin. 1.231 Liban. ep. 1522 Hippocr. ep. IIl 804 (k) | Τυθεὺς cf. Dio Halic. ars rhet. 3. 4 Etym. magn. 771. 33 || 15 ἔρωτα ἠράσθη sq. vi. or. 36. 4 a) [*](10 ἢ κατὰ καρτερίαν — 11 Λασθένει n | κατὰ καρτερίαν — 15 ἔχων p || 11. 12 εἰ δέ τις — 14 Αἴαντος n) [*](4 θεατὴν (τὴν in ras.) R! || 5 τούτων Ϛ(θ) | αἴτιον (αι in ras.) R! || 8 ἀλλʼ nescio unde Δ || 10 Ττόρμω α(δ Δ) sed vi. Hesychium | Μίλωνι (μήλ- Mn) ὃμοιος ἢ p || 11 Πουλυδάμαντι RB Πολυδάμαντι cett.(θ) || 12 ὢν om. Mp || l3 βαρύτερος Markl. 15 ἠθροιμένας (suprascr. σ) R! | ἢ R || 17 ἔχει Ϛ(δ Δ))

συγκατῴκισεν δὲ ὁ θεὸς τοῖς | [*](21b) λογισμοῖς ἔρωτα καὶ ἐλπίδα, τὸν μὲν ὡσπερεὶ πτέρωμα τι κοῦφον καὶ μετάρσιον, ἐπαῖρον τὲ καὶ ἀνακουφίζον τὴν ψυχὴν καὶ παρέχον αὐτῇ δρόμον ἐπὶ τὰς αὐτῆς ὀρέξεις· καλοῦσιν δὲ οἱ φιλόσοφοι τὸ πτέρωμα τοῦτο ὁρμὴν ἀνθρωπίνην· αἱ δὲ ἐλπίδες σγκατῳκισμέναι τῇ ψυχῇ παραμύθιον ταῖς ἑκάστου ὁρμαῖς, οὐ κατὰ τὸν Ἀττικὸν ποιητὴν τυφλαί, ἀλλὰ ὀξυωπεῖς πάνυ, οὐκ ἐῶσιν αὐτὴν ἀπα || γορεῦσαι πονοῦσαν ὡς τευξομένην [*](Ed. Duebn p. 24) πάντως ὧν ἐρᾷ.