Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Εἰ μὲν γάρ ἐστίν τις χρόνος βίου ἐν τῷ μακρῷ τούτῳ καὶ διηνεκεῖ αἰῶνι ἀδεὴς φιλοσόφου λόγου, οὐθὲν δεῖ τῆς πολυμεροῦς ταύτης καὶ πολυτρόπου μούσης τὲ καὶ ἁρμονίας, ἢ εἴπερ τὰ ἀνθρώπινα εἰς ἓν σχῆμα συνταχθέντα ὁμοίως πρόεισιν, οὔτε εἰς λύπας ἐξ ἡδονῆς, οὔτε εἰς ἡδονὴν ἐκ λύπης μεθιστάμενα, οὔτε πάθος ἀμείβοντα ἐκ πάθους, οὔτε ἄνω καὶ κάτω στρέφοντα καὶ μεταβάλλοντα τὴν ἑκάστου γνώμην·

[*]((σ 136/7))

  • τοῖος γὰρ νόος ἐστὶν ἐπιχθονίων ἀνθρώπων,
  • οἷον ἐπʼ ἦμαρ ἄγῃσι πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε
    • ἀντίστροφα γὰρ ὑπὲρ τῶν ἀνθρωπίνων βουλεύεται τὸ δαιμόνιον, καὶ ἔστιν αὐτῶν ἐφήμερος ἡ φύσις.

    Ὧσπερ [*](2 ἄλλης μούσης sq. vi supra p. 1. 12sq. || 3 Ὅμηρς scil. phi- losophus veterrimus vi. or. 26. 2 d et 5 b || 11 πολυμεροῦς sq. vi or. 11.7a; 30. 2a cf. Lucian. Hermot. 15 (753) || 13 οὔτε εἰς λύπας sq. vi. or. 41. 30 || 15 ἄνω κάτω vi or. 41. 4 i etiam infra p. 4. 15 al. passim || 16 μεταβάλλοντα sq. vi. or. 11. 4 c ubi iisdem Homeri versibus utitur, et or. 13. 2 a cf. Plat. symp. 207 d Theaet. 154a) [*](3 ὀνομάζειν Duk. || 4 ἄλλος R φ? ἄλλοι cett. (δΔ0) || 5 ἄρα (ironice) ἆρα cett. (δΔ) || 7 τὲ (ante καὶ) om. Δ0 | ποιητῶν M 10 διηνε-κεῖ R | ἀνενδεὴς α(δ) || 12 R ὃ B om. φα(δ) 13 συντεθέντα N 14 εἰς (ante ἡδονὴν) om. B | μεθιστάμε. να (fuit -άμεννα) R! 15 οὕτως ἄνω α(δ) corr. Markl. || 19 ὑπὸ N α(δ) corr. Steph.)

    4
    οὖν τῶν ποταμῶν, οὕς ἀφιᾶσιν αἱ ἀέναοι πηγαί, τὸ [*](Ed. Duebn. p. 22)μὲν || ὄνομα ἕν, ὁ Σπτερχειὸς ἢ Ἀλφειὸς ἢ ἄλλο τι, ἀμείβουσα δὲ ἡ γένεσις τὸ ἐπιὸν πρὸς τὸ οἰχόμενον ἐξαπατᾷ. τὴν ὄψιν τῇ συνεχείᾳ τῆς φορᾶς, ὡς ἑνὸς ὄντος ποταμοῦ διηνεκοῦς καὶ ἡνωμένου·

    οὕτω καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ὥσπερ ἐκ πηγῆς ἀενάου ῥεῖ ἡ γένεσις καὶ ἡ χορηγία, ὀξέως μὲν καὶ μετὰ ἀμηχάνου τάχους, ἀνεπαίσθητος δὲ ἡ φορά·

    καὶ ἐξαπατᾶται ὁ λογισμός, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ ἡ ὄψις, καὶ καλεῖ βίον ἕνα καὶ τὸν αὐτόν, τὸ δέ ἐστιν χρῆμα πολύμορφον καὶ παντοδαπόν, πολλαῖς μὲν τύχαις, πολλοῖς δὲ πράγμασιν, πολλοῖς δὲ καιροῖς ἀλλοιούμενον·

    ἐπιτέτακται δὲ αὐτῷ ὁ λόγος, σχηματιζόμενος ἀεὶ τοῖς παροῦσιν, ὥσπερ ἰατροῦ τέχνη ἐπὶ σώματι οὐχ ἑστῶτι, ἀλλὰ φερομένῳ ἄνω καὶ κάτω, καὶ ὑπὸ κενώσεως καὶ πλησμονῆς κυκωμένῳ, οἰκονόμου | σα αὐτοῦ τὴν ἔνδειαν καὶ [*](20a) τὸν κόρον.

    Τοῦτο καὶ τῷ τῶν ἀνθρώπων βίῳ ὁ τῶν φιλοσόφων δύναται λόγος, ξυναρμοζόμενος τοῖς πάθεσιν καὶ πεπαίνων μὲν τὰ σκυθρωπά, συνευφημῶν δὲ τοῖς φαιδροτέροις.

    Εἰ δὲ διὰ βίου τάξις μία καὶ εἶδος ἕν, ἑνὸς ἔδει λόγου καὶ ἤθους ἑνός· νῦν δὲ ἀοιδοῦ μὲν πρὸς κιθάραν μινυρίζοντος καιρὸς εἷς, ἐπειδὰν πλήθωσιν αἱ τράπεζαι [*](5 ποταμοῦ sq. cf. Plat. Crat 402a Seneca ep 58 || 6 πηγῆς ἀενάου ut or 12 6 c vi. etiam or 34. 4a; 40 6e ὡς ἐκ sq al. || 7.8 ἀμηχάνου τάχους ═ or. 41. 2 d etiam or. 7. 7 k || 14 ἰατροῦ τέχνη sq vi. or. 4. 2 b cf Plat. symp 186 c || 23 πλήθωσιν αἱ τράπεζαι sq vi. or. 22. 2 a sq) [*](1 ἀένναοι (suprascr. alt. ν N) Ϛ(δ) ut semper fere || 2 ὁ περχειὸς (expuncto ὁ) H ὥσπερ χειὸς ═ ὡς περχειὸς ?) N ἢ Σπερχειὸς B ὁ del. Δ 12 καὶ καιροῖς φ || 14 οὐκ nescio unde θ 15 κένῳ, ἕως R || 16 κυκλωμένω N || 19 πεπαίνωμὲν (suprascr. ν) R || 21 〈ἄν〉 ἔδει Markl. | εἴθους (suprascr. ἤ) N ἔθους α(δ) unde ἤθους Heina || 23 τράπεζαι (εζ in ras.) )

    5
    [*]((ι 9/10))
  • σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δʼ ἐκ κρητῆρος ἀφύσσων
  • οἰνοχόος προχέῃσιν·

    • καὶ ῥήτορος καιρὸς εἷς, ἐπειδὰν ἀθροισθῇ τὰ δικαστήρια· καὶ ποιητοῦ καιρὸς ἐν Διονυσίοις, ἐπειδὰν χοροῦ δέῃ· τῷ δὲ φιλοσόφῳ λόγῳ οὐδεὶς ἀποτέτμηται καιρὸς ἴδιος, ἀλλὰ συμπέφυκεν ἀτεχνῶς τῷ βίῳ καὶ ἀνακέκραται, καθάπερ τοῖς ὀφθαλμοῖς τὸ φῶς· τίς γὰρ ἂν