Daniel (Theodotionis versio)

ἄρτον ἐπιθυμιῶν οὐκ ἔφαγον, καὶ κρέας καὶ οἶνος οὐκ εἰσῆλθεν εἰς τὸ στομα μου, καὶ ἄλιμμα οὐκ ἠλειψάμην, ἕως πληρώσεως τριῶν ἑβδομάδων ἡμερῶν.

ἐν ἡμέρᾳ εἰκοστῇ καὶ τετάρτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ [*](24 αγιαν] + σου A συντελεσθηναι] συντελεσαι A σφραγισαι 1⁰] + ορα AQΓ σιν A αδικιας 1⁰] ανομιας AQ του χρισαι] το χρ. Q* (superscr υ Qᵃ) 25 χριστου] ξρυ ??* χυ Bᵇ δυο] + ε (seq spat ad fin lin) A τειχος] περι- τειχος A 26 εξολεθρευθ. AQΓ και την πολιν] την δε π. Q εκκοπησονται] pr και AQ συ τετετμημενου (sic) A αφανισμοις BᵃᵇAQ 27 ημισει Q εβδομαδος] καταπαυσει θυσιαστηρια (-ριον A) και θυσιας (-σιαν A) και εως (om εως Q) πτερυγιου απο αφανισμου και εως συντελειας (- λιας Q*) και σπουδης ταξει επι αφανισμω (-σμου A) και δυναμωσει διαθηκην πολλοις εβδομας μια και εν τω ημισει (-σι Bᵃ -συ A) της εβδομαδος Bᵃᵇᵐᵍ AQ* (improb Q?) om μου Q το ιερον] τον ιερ. A ερημωσεων] + εσται A | της συντελειας (- λιας Q* )] om της AQ) συντελεια] συντελια Q* (- λεια Qᵃ) subscr ορασις ι΄ A X 1 superscr ορασις ια΄ AQ 2 εβδομας ??* (-μαθας Bᵃ(fort)b 3 τομα Q* (στομα Qa) αλειμμα Bᵃb )

καὶ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ ἴδον, καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ εἶς ἐνδεδυμένος βαδδείν, καὶ ἡ ὀσφὺς αὐτοῦ περιεζωσμένη ἐν χρυσίῳ Ὠφάζ,

καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ ὡσεὶ θαρσείς, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ ὅρασις ἀστραπῆς, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡσεὶ λαμπάδες πυρός, καὶ οἱ βραχίονες αὐτοῦ καὶ τὰ σκέλη ὡς ὅρασις χαλ κοῦ στίλβοντος, καὶ ἡ φωνὴ τῶν λόγων αὐτοῦ ὡς φωνὴ ὄχλου.

καὶ ἴδον ἐγὼ Δανιὴλ μονος τὴν ὀπτασίαν, καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ᾿  ἐμοῦ οὐκ ἴδον τὴν ὀπτασίαν, ἀλλʼ ἡ ἔκστασις μεγάλη ἐπέπεσεν ἐπʼ αὐτούς, καὶ ἔφυγον ἐν φόβῳ. 8 καὶ ἐγὼ μόνος ὑπελείφθην καὶ ἴδον τὴν ὀπτασίαν τὴν μεγάλην ταύτην, καὶ οὐχ ὑπελείφθη ἐν ἐμοὶ ἰσχύς, καὶ ἡ δόξα μου μετεστράφη εἰς διαφθοράν, καὶ οὐκ ἐκράτησα ἰσχύος.

καὶ ἤκουσα τὴν φωνὴν τῶν λόγων αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ ἀκοῦσαί με αὐτοῦ ἤμην κατανενυγμένος, καὶ τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν γῆν.

καὶ ἰδοὺ χεὶρ ἁπτομένη μου, καὶ ἤγειρέν με ἐπὶ τὰ γόνατά μου.

καὶ εἶπεν πρὸς μέ Δανιὴλ, ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν, σύνες ἐν τοῖς λόγοις οἶς ἐγὼ λαλῶ πρὸς σέ, καὶ στῆθι ἐπὶ τῇ στάσει σου, ὅτι νῦν ἀπεστάλην πρὸς σέ. καὶ ἐν τῷ λαλῆσαι αὐτὸν πρὸς μέ τὸν λόγον τοῦτον ἀνέστην ἔντρομος.