Ezechiel

Εἰπὸν πρὸς τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ Τάδε λέγει Κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ βεβηλῶ τὰ ἅγιά μου, φρύαγμα ἰσχύος ὑμῶν, ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν ὑμῶν, καὶ ὑπέρ ὦν φείδονται αἱ ψυχαὶ ὑμῶν. καὶ οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν οὓς ἐγκατελίπετε ἐν ῥομφαίᾳ πεσοῦνται,

καὶ ποιήσετε ὃν τρόπον πεποίηκα· ἀπὸ στόματος αὐτῶν οὐ παρακληθήσεσθε, καὶ ἄρτον ἀνδρῶν οὐ φάγεσθε,

καὶ αἱ κόμαι ὑμῶν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν, καὶ τὰ ὑποδήματα ὑμῶν ἐν τοῖς ποσὶν [*](AQ)[*](12 καταισχυνθησεται] pr και A 13 ανθ] pr εν τη ακαθαρσια σου ζεμα A et (sub θʼ ?? ) Q (pro σου leg αυτης Qmg ; pro ζεμα, ζεμα Qa ασʼ συνταγη ζεμα εξεζεσε| Qmg εμιαινου] εμιανης A* ( ανθης A¹) συ] + και ουκ εκα- θαρισθης (εκαθερ. Q) απο ακαθαρσιας σου A et (sub α' θʼ ?? Q και τι εαν μη] και ετι εσται εαν μη A και ου μη Qmg om ετι A ενπλησω A μου] + εν σοι A 14 ελεησω] + (sub θ' ?? ) ουδ ου μη παρακληθω Q Κυριος 2⁰] pr αδωναι AQ εγω 2⁰] pr ιδου Q κατα τα αιματα] ras 2 litt post κα et rescr τα α Aᵃ ενθυμηματα 2⁰] εν sup ras Bᵃᵇ δια τουτο...παραπ. sub Q? ακαθαρτος] pr η AQ 16 των οφθαλμων] om των AQ ου μη] incep ουδ A* (ras ουδ A¹) κοπης] κοφη Qmg ουδε μη κλαυθης] ουδε μη κλαυσθης Bᵃᵇ ουδ ου μη κλαυσθης AQ* ουδ ου μη κλαυσῃς Qa + (sub θ' ?? ) ουδ ου μη ελθῃ δακρυα σου Q 17 στεναγμος] pr στεναζε σιγων Qmg εσει (-ση Bᵃᵇ) εσται αυτη A εστιν Q | improb ουκ Qᵃ συμπεπλεγμενον BᵇAQ 18 μοι 1⁰] +κς Q εσπερας] pr και απεθανεν η γυνη μου AQ ον τροπον 2⁰] καθως A 19 ουκ αναγγελλεις] ου μη απαγγειλῃς A ουκ αναγγελεις Q 20 λογος... εγενετο] ταδε λεγει αδωναι κς (sup ras) A¹ λογος εγενετο προς με Q 21 του Ισραηλ] om του Q* (hab Qmg Κυριος] κς κς ο θς A κς κς Q εγκατελειπετε AQ 22 ποιησετε] ποιησω A πεποιηκα] εποιησα A ου bis] + μη A φαγησθαι A)

καὶ ἔσται Ἰεζεκιὴλ ὑμῖν εἰς τέρας, κατὰ πάντα ὅσα ἐποιήσατε ποιήσετε ὅταν ἔλθῃ ταῦτα· καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριος.

Καὶσύ, υἱὲ ἀνθρώπου, οὐχὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ὅταν λαμβάνω τὴν ἰσχὺν παρʼ αὐτῶν, τὴν ἔπαρσιν τῆς καυχήσεως αὐτῶν, τὰ ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν αὐτῶν καὶ τὴν ἔπαρσιν ψυχῆς αὐτῶν, υἱοὺς αὐτῶν καὶ θυγατέρας αὐτῶν,

ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἥξει ὁ ἀνασωζόμενος πρὸς σὲ τοῦ ἀναγγεῖλαί σοι εἰς τὰ ὦτα;

ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ διανοιχθήσεται τὸ στόμα σου πρὸς τὸν ἀνασαωζόμενον· λαλήσεις, καὶ οὐ μὴ ἀποκωφωθῆς οὐκέτι, καὶ ἔσῃ αὐτοῖς εἰς τέρας· καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριος.

Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς μέ λέγων

Υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἄμμὼν καὶ προφήτευσον ἐπʼ αὐτούς,

καὶ ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ἄμμών Ἀκούσατε λόγον Κυρίου Τάδε λέγει Κύριος Ἀνθʼ ὧν ἐπεχάρητε ἐπὶ τὰ ἅγιά μου ὅτι ἐβεβηλώθη, καὶ ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ ὅτι ἠφανίσθη, καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰούδα ὅτι ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσίᾳ,

διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ παραδίδωμι ὑμᾶς τοῖς υἱοῖς Κέδεμ εἰς κληρονομίαν, καὶ κατασκηνώσουσιυ ¶ [*](¶ Γ) ἐν τῇ ἀπαρτείᾳ αὐτῶν ἐν σοί, καὶ δώσουσιν ἐν σοὶ τὰ σκηνώματα αὐτῶν· αὐτοὶ φάγονται τοὺς καρποὺς σου, καὶ αὐτοὶ πίονται τὴν πιότητά σου.

καὶ δώσω τὴν πόλιν τοῦ Ἄμμὼν εἰς νομὰς καμήλων, καὶ τοὺς υἱοὺς Ἄμμὼν εἰς νομὴν προβάτων· καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ Κύριος.

διότι τάδε λέγει Κύριος Ανθʼ ὧν ἐκρότησας τὴν χεῖρά [*](§ Γ) σου καὶ ἐπεψόφησας τῷ ποδί σου, καὶ ἐπέχαρας ἐκ ψυχῆς σου ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ,

διὰ τοῦτο ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ δώσω σε εἰς διαρπαγὴν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, καὶ ἐξολεθρεύσω σε ἐκ τῶν [*](23 ουτε 1 ] ου A κλαυσητε] κλαυσθητε A 24 εποιησατε] εποιησε AQΓ BᵃᵇQ (σεν) εποιησα A Κυριος] pr αδωναι QΓ ᵛⁱᵈ 25 ισχυν] + αυτω, A ψυχης] pr της A 26 εν εκεινη τη ημερα] τη ημερα εκ. Q αναγγειλαι] απαγγειλαι Q ωτα] + σου A 27 εν τη ημερα εκεινη AQΓ λαλησεις] και ερεις A pr και QΓ om και 1⁰ A αποκωφωθησῃ Γ X X V 1 pr tit τοις υιοις Αμμων Qmg sup 3 Κυριου] pr αδωναι QΓ Κυριος] pr αδωναι AQΓ εβεβηλωθησαν A του Ιουδα] om του A 4 Κεδεμ]| in μ ras aliq Q Q?vid Κ[εδη[μ] Γᵛⁱᵈ κληρονομιαν] κατακληρονομιαν Q εν 1⁰] συν A σπαρ- τια BᵇAQ 6 νομην]| προνομην A 6 Κυριος] + ο θς A pr κς Q την κειρα] τας χερας A τη χειρι Qmg επεψοφησας] εψοφησας Q Ισραηλ] Ι sup ras B?vid 7 εκτενω] pr ιδου εγω A Γ et ( sub ?? ) Q (adnot εν τισιν ηστεριστο εν τισιν ου et ras asteriscum Q?mg εξολοθρευσω Bb: item 13, 16 )

Τάδε λέγει Κύριος Ἀνθʼ ὧν εἶπεν Μωάβ Ἰδοὺ ¶ οὐχ ὃν τρόπον πάντα τὰ ἔθνη οἶκος Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα;

διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ παραλύω τὸν ὦμον Μωὰβ ἀπὸ πόλεων ἀκρωτηρίων αὐτοῦ, ἐκλεκτὴν γῆν, οἶκον Θασιμούθ, ἐπαναγωγῆς πόλεως παραθαλασσίας,

τοὺς υἱοὺς Κέδεμ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἄμμών· δέδωκα αὐτῷ εἰς κληρονομίαν, ὅπως μὴ μνεία γένηται τῶν υἱῶν Ἄμμών.

καὶ εἰς Μωὰβ ποιήσω ἐκδίκησιν, καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριος.

Τάδε λέγει Κύριος Ἀνθʼ ὧν ἐποίησεν ἡ Ἰδουμαία ἐν τῷ ἐκδικῆσαι αὐτοὺς ἐκδίκησιν εἰς τὸν οἶκον Ἰούδα, καὶ ἐμνησικάκησαν καὶ ἐξεδίκησαν δίκην,

διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος Καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν, καὶ ἐξολεθρεύσω ἐξ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτῆνος, καὶ θήσομαι αὐτὴν ἔρημον, καὶ ἐκ Θαιμὰν διωκόμενοι ἐν ῤομφαίᾳ πεσοῦνται·