Isaias

καὶ ἐγενήθημεν ὡς ἀκάθαρτοι πάντες ἡμεῖς, ὡς ῥάκος ἀποκαθημένης πᾶσα ἡ δικαιοσύνη καὶ ἐξερύημεν ὥς φύλλα διὰ τὰς ἀνομίας οὕτως ἄνεμος οἴσει

καὶ οὐκ ἔστιν ὅ ἐπικαλούμενος τὸ ὄνομά σου καὶ ὃ μνησθεὶς ἀντιλαβέσθαι σου· ὅτι ἀπέστρεψας τὸ πρόσωπόν σου ἀφ’ ἡμῶν, καὶ παρέδωκας ἡμᾶς διὰ τὰς ἁμαρτίας

Καὶ νῦν, Κύριε, πατὴρ ἡμῶν σύ, ἡμεῖς δὲ πηλός, ἔργον τῶν χειρῶν σου πάντες.

μὴ ὀργίζου ἡμῖν σφόδρα, καὶ μὴ ἐν καιρῷ μνησθῇς ἁμαρτιῶν καὶ νῦν ἐπίβλεψον, ὅτι λαός σου πάντες ἡμεῖς.

πόλις τοῦ ἁγίου σου ἐγενήθη ἔρημος Σιών ὡς ἔρημος ἐγενήθη Ἰερουσαλήμ· εἷς κατάραν

ὁ οἶκος τὸ ἅγιον ἡμῶν, καὶ ἡ δόξα ἦν ηὐλόγησαν οἱ πατέρες ἡμῶν ἐγενήθη πυρί· καυστος. καὶ πάντα τὰ ἔνδοξα συνέπεσεν.

καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις ἀνέσχον, Κύριε, καὶ ἐσιώπησας, καὶ ἐταπείνωσας ἡμᾶς σφόδρα.

Ἐμφανὴς ἐγενόμην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν, εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσιν· εἶπα Ἰδού εἶμι, τῷ ἔθνει οἵτινες οὐκ ἐκάλεσαν τὸ ὄνομά μου.

ἐξεπέτασα τὰς χεῖράς μου ὅλην τὴν ἡμέραν πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα, οἳ οὐκ ἐπορεύθησαν ὁδῷ ἀληθινῇ ἀλλ’ ὀπίσω τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν.

ὁ λαὸς οὗτος ὃ παροξύνων με [*](LXIV 2 απο] υπο ℵ*. om προσωπου ℵBQ pl (τηκεται υπο πυρος 22 Κυριου] σου Β pl. υπεναντιοις] + σου Grabe. 4 om θεον πλην σου Α* τα εργα σου]+αληθινα 22 [05 al. 5 γαρ]+ελεος 22 al om B. ποιουσιν· υπομενουσιν ℵ 87 αἱ. 8 εργον] εργα ℵB pl. παντες]+ημεις BV 22 al. 11 om τα Β. ενδοξα]+ημων Β 26 36 al. LXV 1 εγενηθην BQ. μη επερωτωσιν...μη ζητουσιν Β al. οιτινες] ο(??) ℵBQ pl. μου το ονομα ℵB al. 2 οι ουκ επορευθησαν] τοις πορευομενοις ℵ*BQ mg al. οδω αληθινη] οδω ου καλη Β (109) οδ. ουκ αλλη 306 οδ. ουκ αληθη ℵ* txt AQ* (26) 41 106 al.)

καὶ ἐν τοῖς μνήμασιν καὶ ἐν τοῖς σπηλαίοις κοιμῶνται δι’ ἐνύπνια, οἱ ἔσθοντες κρέα ὕια καὶ ζωμὸν θυσιῶν, μεμολυμμένα πάντα τὸ. σκεύη αὐτῶν,

οἱ λέγοντες Πόρρω ἀπ’ ἐμοῦ, μὴ ἐγγίσῃς μου, ὅτι καθαρός εἶμι· οὗτος καπνὸς τοῦ θυμοῦ μου, πῦρ καίεται ἐν αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας.