Isaias

Septuaginta

Septuaginta. The Book of Isaiah According to the Septuagint (Codex Alexandrinus). Ottley, Richard, Rusden, editor. Cambridge: C.J. Clay and Sons, 1904.

Ἀκούσατε ταῦτα, οἶκος Ἰακώβ, οἱ κεκλημένοι τῷ ὀνόματι Ἰσραὴλ καὶ οἱ ἐξ Ἰούδα ἐξελθόντες, οἱ ὀμνύοντες τῷ ὀνόματι Κυρίου θεοῦ Ἰσραήλ, μιμνησκόμενοι οὗ μετὰ. ἀληθείας οὐδὲ μετὰ δικαιοσύνης,

καὶ ἀντεχόμενοι τῷ ὀνόματι τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, καὶ ἐπὶ τῳ θεῷ του Ἰσραὴλ ἀντιστηριζόμενοι, Κύριος σαβαὼθ ὄνομα αὐτῷ.

τὰ πρότερα ἔτι ἀνήγγειλα, καὶ ἐκ τοῦ στόματός μου ἐξῆλθεν καὶ ἀκουστὰ ἐγένετο· ἐξάπινα ἐποίησα, καὶ ἐπῆλθεν.

γινώσκω ἐγὼ ὅτι σκληρὸς εἶ, καὶ νεῦρον σιδηροῦν ὃ τράχηλός σου, καὶ τὸ μέτωπόν σου χαλκοῦν.

καὶ ἀνήγγειλά σοι τὸ. πάλαι πρὶν ἐλθεῖν ἐπὶ σέ· ἀκουστόν σοι ἐποίησα, μὴ εἴπῃς ὅτι Τὸ. εἴδωλά μοι ἐποίησαν, καὶ <μὴ εἴπῃς> Τὸ. γλυπτὰ καὶ τὰ χωνευτὰ ἐνετείλατό μοι.

ἠκούσατε πάντα, καὶ ὑμεῖς οὐκ ἔγνωτε· ἀλλὰ καὶ ἀκουστά σοι ἐποίησα τὸ, καινὰ ἀπὸ τοῦ νῦν ἃ μέλλει γίνεσθαι· καὶ οὐκ εἶπας

Νῦν γίνεται καὶ οὗ πάλαι, καὶ οὗ προτέραις ἡμέραις ἤκουσας αὐτά· [*](10 σου σοι (om εσται) ℵΒQ al. 11 ου μη γνως (10)] ου γνωση Β pl. η om εν 2° ℵBQ. pl. δυνηση ℵBabQ. 14 κατακαυθησονται ℵBQa pl (κατακαησ. ΑQ* 41 49 106). 15 ουτοι] ουτω? om σου Β al. XLVIII I τω ονοματι 1° pr επι B pl. om οι 2° B pl. 3 ακουστον MSS exc A 41. 4 om εγω Β pl. 5 τα παλαι] παλαια Β al om τα ℵ*V 41 al. μη 1°]+ποτε Β pl. μη ειπης 2°] ειπης οτι Β μη ειπης οτι ℵQ om A* (txt Aa). 6 om και 2° B.)

77
μὴ εἴπῃς ὅτι Ναί, γινώσκω αὐτά.

οὔτε ἔγνως οὔτε ἠπίστω, οὔτε ἀπ’ ἀρχῆς τὸ. ὦτά σου· ἔγνων γὰρ ὅτι ἀθετῶν ἀθετήσεις, καὶ ἄνομος ἔτι ἐκ κοιλίας κληθήσῃ.

ἕνεκεν τοῦ ἐμοῦ ὀνόματος δείξω σοι τὸν θυμόν μου, καὶ τὰ ἔνδοξά μου ἐπάξω ἐπὶ σοί, ἵνα μὴ ἐξολεθρεύσω σε.

ἰδοὺ πέπρακά σε οὐχ ἕνεκεν ἀργυρίου· ἐξειλάμην δέ σε ἐκ καμίνου πτωχείας·

ἕνεκεν ἐμοῦ ποιήσω σοι, ὅτι τὸ ἐμὸν ὄνομα βεβηλοῦται, καὶ τὴν δόξαν μου ἑτέρῳ οὗ δώσω.

Ἄκουέ μου, Ἰακώβ, καὶ Ἰσραὴλ ὃν ἐγὼ καλῶ· ἐγώ εἶμι πρῶτος, καὶ ἐγώ εἶμι εἷς τὸν αἰῶνα,

καὶ ἡ χείρ μου ἐθεμελίωσεν τὴν γῆν, καὶ ἦ δεξιά μου ἐστερέωσεν τὸν οὐρανόν· καλέσω αὐτούς, καὶ στήσονται ἅμα,

καὶ συναχθήσονται πάντες καὶ ἀκούσονται. τίς αὐτοῖς ἀνήγγειλεν ταῦτα ; ἀγαπῶν σε ἐποίησα ταῦτα ἐπὶ Βαβυλῶνα, τὸ θέλημά σου, τοῦ ἆραι σπέρμα Χαλδαίων·

ἐγὼ ἐλάλησα, ἐγὼ ἐκάλεσα, ἤγαγον αὐτὸν καὶ εὐόδωσα τήν ὁδὸν αὐτοῦ.

προσαγάγετε πρὸς μὲ καὶ ἀκούσατε ταῦτα, οὐκ ἀπ’ ἀρχῆς ἐν κρυφῇ ἐλάλησα, οὐδὲ ἐν τόπῳ γῆς σκοτινῷ· ἡνίκα ἐγένετο, ἐκεῖ ἥμην, καὶ νῦν Κύριος ἀπέσταλκέν με, καὶ τὸ πνεῦμα αὑτοῦ.

οὕτως λέγει Κύριος ὁ ῥυσάμενός σε ὅ ἅγιος Ἰσραήλ, Ἐγὼ εἰμι ὁ θεός σου> σοι τοῦ εὑρεῖν σε τὴν ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσῃ ἐν αὐτῇ.

καὶ εἶ ἤκουσας καὶ συναχθήσονται πάντες καὶ ἀκούσονται. τίς αὐτοῖς τῶν ἐντολῶν μου, ἐγένετο ἂν ὡσεὶ ποταμὸς ἡ εἰρήνη σου, καὶ ἡ δικαιοσύνη σου ὡς κῦμα θαλάσσης.

καὶ ἐγένετο ἂν ὡσεὶ ἅμμος τὸ σπέρμα σου, καὶ τὸ, ἔκγονα τῆς κοιλίας σου ὥς ὁ χοῦς τῆς γῆν οὐδὲ νῦν οὔ μὴ ἐξολεθρευθῇς, οὐδὲ ἀπολεῖται τὸ ὄνομά σου ἐνώπιόν μου.

Ἔξελθε ἐκ Βαβυλῶνος φεύγων ἀπὸ τῶν Χαλδαίων· εὐφροσύνης ἀναγγείλατε, καὶ ἀκουστὸν γενέσθω τοῦτο, ἀπαγγείλατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, λέγετε Ἐρρύσατο Κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ Ἰακώβ.