Isaias

Τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐπάξει ὃ θεὸς τὴν μάχαιραν τὴν ἁγίαν καὶ τὴν μεγάλην καὶ τὴν ἰσχυρὰν ἐπὶ τὸν δράκοντα ὄφιν φεύγοντα, ἐπὶ τὸν δράκοντα ὄφιν σκολιόν, καὶ ἀνελεῖ τὸν δράκοντα.

Τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀμπελὼν καλός· ἐπιθύμημα ἐξάρχειν κατ’ αὐτῆς.

ἐγὼ πόλις ἰσχυρά, πόλις πολιορκουμένη, μάτην ποτιῶ αὐτήν· ἁλώσεται γὰρ νυκτός, ἡμέρας δὲ πεσεῖται τὸ τεῖχος.

καὶ οὒκ ἔστιν ἧ οὐκ ἐπελάβετο αὐτῆς· τίς με θήσει φυλάσσειν καλάμην ἐν ἀγρῷ, διὰ τὴν πολεμίαν ταύτην ἠθέτηκα αὐτήν. τοίνυν διὰ τοῦτο ἐποίησεν Κύριος ὃ θεὸς πάντα ὅσα συνέταξεν. κατακέκαυμαι,

βοήσονται οἶ ἐνοικοῦντες ἐν αὐτῇ, ποιήσωμεν εἰρήνην αὐτῷ, ποιήσωμεν εἰρήνην.

οἱ ἐρχόμενοι, τέκνα Ἰακώβ, βλαστήσει καὶ ἐξανθήσει Ἰσραήλ, καὶ ἐμπλησθήσεται ἦ οἰκουμένη τοῦ καρποῦ αὐτοῦ.

μὴ ὡς αὐτὸς ἐπάταξεν, καὶ αὐτὸς οὕτως πληγήσεται; καὶ ὡς αὐτὸς ἀνεῖλεν, οὕτως ἀναιρεθήσεται;

μαχόμενος καὶ ὀνειδίζων ἐξαποστελεῖ αὐτούς· οὗ σὺ ἦσθα ὃ μελετῶν τῷ πνεύματι τῷ σκληρῷ, ἀνελεῖν αὐτοὺς πνεύματι θυμοῦ;

διὰ τοῦτο ἀφαιρεθήσεται ἡ ἀνομία Ἰακώβ, καὶ τοῦτό ἐστιν ἡ εὐλογία αὐτοῦ, ὅταν ἀφέλωμαι αὑτοῦ τὴν ἁμαρτίαν, [*](18 πεσουνται]+παντες B. 19 om γαρ ° MSS exc A 106 20 om ο MSS exc A 109. 21 αιμα] στομα Α 26. om η γη MSS exc A. XXVII I om και 3° B. δρακοντα 3° +τον εν τη θαλασση ℵQ mg 305 211 (post 2 εκεινη 22 (62) (93) al). 3 πολις οχυρα MSS exc Q* 40 106 198. αυτην] αυτους A*vid 26 (-την Α a). om το Β pl. 87 al + γαρ 48 al. 4 om και MSS exc A υκ εστιν γαρ 22 36 106). η ουκ] ος ουκ 22corr 36 106 o ουκ 308 o 48 62 al. om o θεος ℵ*B pl. 5 om αυτω ποιησωμεν ειρηνην Β 62 αυτω ειρηνην ποιησωμεν 22 al. 6 πλησθησεται Β 36 al. 7 και 2°] η 22 86 al. 8 om o B. 9 om η 1°])

τὸ κατοικούμενον ποίμνιον ἀνειμένον ἔσται, ὡς ποίμνιον καταλελιμμένον· καὶ ἔσται πολὺν χρόνον εἷς βόσκημα, καὶ ἐκεῖ ἀναπαύσονται.

μετὰ χρόνον οὐκ ἔσται ἐν αὐτῇ πᾶν χλωρὸν διὸ. τὸ ξηρανθῆναι. γυναῖκες ἐρχόμεναι ἀπὸ θέας, δεῦτε· οὔ γὰρ λαός ἐστιν ἔχων σύνεσιν, διὸ. τοῦτο οὐ μὴ οἰκτειρήσῃ ὅ ποιήσας αὐτούς, οὐδὲ ὁ πλάσας αὐτοὺς οὔ μὴ ἐλεήσει.

Καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ συμφράξει Κύριος ἀπὸ τῆς διώρυγος τοῦ ποταμοῦ ἕως ῾Ρινοκορούρων· ὑμεῖς δὲ συναγάγετε τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ κατ’ ἕνα ἕνα.

Καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ σαλπιοῦσιν ἓν τῇ σάλπιγγι τῇ μεγαλῇ, καὶ ἥξουσιν οἶ <ἀπολόμενοι> ἐν τῇ χώρᾳ τῶν Ἀσσυρίων καὶ οἶ ἀπολόμενοι ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ προσκυνήσουσιν τῷ κυρίῳ ἐπὶ τὸ ὅρος τὸ ἅγιον ἐν Ἰερουσαλήμ.