Isaias

ᾐσχύνθησαν, οὐκ ἔπιον οἶνον, πικρὸν ἐγένετο τὸ σίκερα τοῖς πίνουσιν.

ἠρμώθη πᾶσα πόλις, κλείσει οἰκίαν τοῦ μὴ εἰσελθεῖν.

ὀλολύζετε περὶ τοῦ οἴνου πανταχῇ· πέπαυται πᾶσα τῆς γῆς.

καὶ καταλειφθήσονται πόλεις ἔρημοι, καὶ οἶκοι ἐγκαταλελιμμένοι ἀπολοῦνται.

ταῦτα πάντα ἔστω ἐν τῇ γῇ ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν· ὃν τρόπον ἐάν τις καλαμήσηται ἐλαίαν, οὕτως καλαμήσονται αὐτούς· καὶ ἐὰν παύσηται ὁ τρυγητός.

οὗτοι φωνῇ βοήσονται, [*](18 om τω Β (41). εις συμβ.] pr και Β. om εναντι Κυριου 2 XXIV 1 το προσωπον] τα ορια Q*. 2 om και 40 Β. 4 επενθησεν] και κατερριφη 22 al. εφθαρη]+και κατερριφη 22 al. om και 2 ℵBQ pl. 5 παρεβησαν] παρηλθοσαν ℵΒ παρηλθον 22 al. Κυριου om MSS exc A μου 301). διαθηκην] pr διεσκεδασαν δὲ 22 198 al σε 62 147). 8 om πεπαυται 2°...ασεβων Ed Rom. 9 πινουσιν] αυτο 22 62 al illud Tycon. 10 ηρωμωθη Α. 11 om της γης BV 22 al. 12 om και 1° B 22 al. 13 εσται] εσονται B. 14 φωνη βοησ.] Φωνησουσιν Β 22 (62) al (φωνη φωνησουσιν 41).)

διὰ τοῦτο ἦ δόξα Κυρίου ἐν ταῖς νήσοις ἔσται τῆς θαλάσσης, τὸ ὄνομα Κυρίου ἔνδοξον ἔσται.

Κύριε ὁ θεὸς Ἰσραήλ, ἀπὸ τῶν πτερύγων τῆς γῆς τέρατα ἠκούσαμεν, Ἐλπὶς τῷ εὐσεβεῖ. καὶ ἐροῦσιν Οὐαὶ τοῖς ἀθετοῦσιν· οἶ ἀθετοῦντες τὸν νόμον,

φόβος καὶ βόθυνος καὶ παγὶς ἐφ’ ὑμᾶς τοὺς ἐνοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς.

καὶ ἔσται ὃ φεύγων τὸν φόβον ἐμπεσεῖται εἷς τὸν βόθυνον· ὁ δὲ ἐκβαίνων ἐκ τοῦ βοθύνου ἁλώσεται ὑπὸ τῆς παγίδος· ὅτι θυρίδες ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἠνεῴχθησαν, καὶ σεισθήσεται τὰ θεμέλια τῆς γῆς.

ταραχῇ ταραχθήσεται ἡ γῆ, καὶ ἀπορίᾳ ἀπορηθήσεται ἡ γῆ.

ἔκλινεν καὶ σεισθήσεται ὡς ὀπωροφυλάκιον ἦ γῆ, ὡς ὃ μεθύων καὶ ὃ κραιπαλῶν, καὶ πεσεῖται, καὶ οὗ μὴ δύνηται ἀναστῆναι· κατίσχυσεν γὰρ ἐπ’ αὐτῆς ἡ ἀνομία.

Καὶ Καὶ ἐπάξει ὁ θεὸς ἐπὶ τὸν κόσμον τοῦ οὐρανοῦ τὴν χεῖρα καὶ ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς.

καὶ συνάξουσιν καὶ ἀποκλείσουσιν εἷς ὀχύρωμα καὶ εἷς δεσμωτήριον· διὰ πολλῶν γενεῶν ἐπισκοπὴ ἔσται αὐτῶν.

καὶ τακήσεται ἡ πλίνθος, καὶ πεσεῖται τὸ τεῖχος· ὅτι βασιλεύσει Κύριος ἐν Σιὼν καὶ ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ ἐναντίον τῶν πρεσβυτέρων δοξασθήσεται.

Ὠιδή.

Κύριε ὅ θεός μου, δοξάσω σε, ὑμνήσω τὸ ὄνομά σου, ὅτι ἐποιήσας θαυμαστὰ. πράγματα, βουλὴν ἀρχαίαν ἀληθινήν· γένοιτο, Κύριε.

ὅτι ἔθηκας πόλεις εἷς χῶμα, πολεῖς ὀχυρὰς τοῦ πεσεῖν αὐτῶν τὰ θεμέλια· τῶν ἀσεβῶν πόλις τὸν αἰῶνα οὐ μὴ [*](14 ευφρανθησονται + υμνουντες τον ενδοξασμον του Κυριου 22 al. 16 ευσεβει]+και ειπε (Κυριος) το μυστηριον μου εμοι και τοις εμοις 36 62 al. ερουσιν]+το μυστηριον μου εμοι V 305 his 109. αθετουντες]+ (και) αθεσιαν αθετουντων (V) 22 (109 305) 211. 18 και o εκβαινων Β 22 20 εκλινεν ως ο μεθυων κ. κραιπ. κ. σεισθ. ως οπωροφ. η γη κατισχανομια και πεσειται Β al. 21 ουρανου]+εν τω υψει 22 al. τους βασιλεις] τας Βασιλειας 36 al. της της]+επι της γης V 48 al. 22 συναξ συναγωγην αυτ. εις δεσμωτ. κ. αποκλεισ. εις οχυρωμα Β 22 al. 23 τειχος]+ και εντραπησεται η σεληνη και αισχυνθησεται o ηλιος ℵQ mg 36 109 309 pl εκ Σ. και εις ερ. Β. XXV 1 om ωδη ℵBQ al. om μου Β al. om Κυριε 2° B. 2 του πεσειν Β. τον αιωνα] pr εις ℵc.a 24 106 147 al.)

διὰ τοῦτο εὐλογήσει σε ὃ λαὸς ὃ πτωχός, καὶ πόλεις ἀνθρώπων ἀδικουμένων εὐλογήσουσίν σε.

ἐγένου γὰρ πάσῃ πόλει ταπεινῇ βοηθός, καὶ τοῖς ἀθυμήσασιν δι’ ἔνδειαν σκέπη, ἀπὸ ἀνθρώπων πονηρῶν ῥύσῃ αὐτούς· σκέπη διψώντων, καὶ πνεῦμα ἀνθρώπων ἀδικουμένων, εὐλογήσουσίν σε,

ὡς ἅνθρωποι ὀλιγόψυχοι διψῶντες ἐν Σιὼν ἀπὸ ἀνθρώπων ἀσεβῶν, οἷς ἡμᾶς παρέδωκας.