Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.

  1. ἃ προσετάγη σοι, ταῦτα διανοοῦ·
  2. (23)οὐ γάρ ἐστίν σοι χρεία τῶν κρυπτῶν.
  1. ἐν τοῖς περισσοῖς τῶν ἔργων σου μὴ περιεργάζου·
  2. (25) πλείονα γὰρ συνέσεως ἀνθρώπων ὑπεδείχθη σοι.
  1. πολλοὺς γὰρ ἐπλάνησεν ἡ ὑπόλημψις αὐτῶν,
  2. καὶ ὑπόνοια πονηρὰ ὠλίσθησεν διανοίας αὐτῶν.
  1. καὶ ὁ ἀγαπῶν κίνδυνον ἐν αὐτῷ ἐμπεσεῖται·
  2. καρδία σκληρὰ κακωθήσεται ἐπʼ ἐσχάτων,
  3. καρδία σκληρὰ βαρυνθήσεται ἐπʼ ἐσχάτων.
  1. καρδία σκληρὰ βαρυνθήσεται πόνοις,
  2. καὶ ὁ ἁμαρταυλὸς προσθήσει ἁμαρτίαν ἐφʼ ἁμαρτίαις.
  1. ἐπαγωγῇ ὑπερηφάνου οὐκ ἔστιν ἴασις,
  2. φυτὸν γὰρ πονηρίας ἐρρίζωκεν ἐν αὐτῷ.
  1. καρδία συνετοῦ διανοηθήσεται παραβολήν,
  2. καὶ οὖς ἀκροατοῦ ἐπιθυμία σοφοῦ.
  1. πῦρ φλογιζόμενον ἀποσβέσει ὕδωρ,
  2. καὶ ἐλεημοσύνη ἐξιλάσεται ἁμαρτίας.
  1. ὁ ἀνταποδιδοὺς χάριτας μέμνηται εἰς τὰ μετὰ ταῦτα,
  2. καὶ ἐν καιρῷ πτώσεαως εὑρήσει στήριγμα.
  1. Τέκνον, τὴν ζωὴν τοῦ πτωχοῦ μὴ ἀποστερήσῃς,
  2. καὶ μὴ παρελκύσῃς ὀφθαλμοὺς ἐπιδεεῖς.
  1. ψυχὴν πεινῶσαν μὴ λυπήσῃς,
  2. καὶ μὴ παροργίσῃς ἄνδρα ἐν ἀπορίᾳ αὐτοῦ.
  1. καρδίαν παροργισμένην μὴ προσταράξῃς,
  2. καὶ μὴ παρελκύσῃς δόσιν προσδεομένου.
  1. ἱκέτην θλιβόμενον μὴ ἀπαναίνου,
    2. [*](U+05D0ΑC)[*](23 υπεδειχθη] υπεδοθη C 24 υποληψις A | om και U+05D0* (hab κ U+05D0c.ᵃ) ωλισθησεν διανοιας] ωλισθη εν διανοια A*ᵛⁱᵈ ωλσθησεν διανοιαν U+05D0Aᵃ 26 και ο αγαπων...επ εσχατων (1⁰)] καοδια σκληρα (1⁰)...εμπεσειται U+05D0c.ᵃ | εν αυτω] εαυτω U+05D0* (εν αυτ. U+05D01c.ᵃ) | εμπεσειται] απολειται U+05D0AC (.λιτε) | καρδια...επ εσχατω (2⁰) unc incl B¹?ᵃᵇ om U+05D0AC 27 28 inter βαρυνθησεται et φυτον ras plus quam 3 stichos Cᵃ 27 αμαρτιαις] μαρ sup ras B¹fort αμαρ- τιας U+05D0* (-τισις U+05D0c.ᵃ) 28 υπεηοηφανων Cᵃ | ιασις (-σεις A)] + οδοιποριαι αυταυ εκριζωθησονται C* ᵛⁱᵈ | ερριζωσεν] ερριζωσεν C | om εν C 29 παρα- βολην] εν παραβολη U+05D0* (παραβολην U+05D0c.ᵃ ) 30 εξιλασκεται C 31 πτω- σεως] +αυτου U+05D0AC IV 1 τεκνον sup ras U+05D01 2 λυπησης sup ras Aᵇ απορεια B* ras aliq B? ( -ρια Bᵇ) A 3 καρδιαν sup ras B | παρωργισμε- νην U+05D0A | προσταραξης] ς sup ras 3 ut vid litt in A)
    651
  2. καὶ μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσαωπόν σου ἀπὸ πτωχοῦ.
[*](B)
  1. ἀπὸ δεομένου μὴ ἀποστρέψῃς ὀφθαλμόν,
  2. καὶ μὴ δῷς τόπον ἀνθρώπῳ καταράσασθαί σε·
  1. καταραωμένου γάρ σε ἐν πικρίᾳ ψυχῆς αὐτοῦ,
  2. τῆς δεήσεως αὐτοῦ ἐπακούσεται ὁ ποιήσας αὐτόν.
  1. προσφιλῆ συναγωγῇ σεαυτὸν ποίει,
  2. καὶ μεγιστᾶνι ταπείνου τὴν κεφαλήν σου.
  1. κλῖνον πτωχῷ τὸ οὖς σου,
  2. καὶ ἀποκρίθητι αὐτῷ εἰρηνικὰ ἐν πρᾳύτητι.
  1. ἐξελοῦ ἀδικούμενον ἐκ χειρὸς ἀδικοῦντος,
  2. καὶ μὴ ὀλιγοψυχήσῃς ἐν τῷ κρίνειν σε.
  1. γίνου ὀρφανοῖς ὡς πατήρ,
  2. καὶ ἀντὶ ἀνδρὸς τῇ μητρὶ αὐτῶν·
  3. (11)καὶ ἔσῃ ὡς υἱὸς Ὑψίστου,
  4. καὶ ἀγαπήσει σε μᾶλλον ἢ μήτηρ σου.
  1. Ἡ σοφία υἱοὺς ἑαυτῇ ἀνύψωσεν,
  2. καὶ ἐπιλαμβάνεται τῶν ζητούντων αὐτήν.