Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)

Septuaginta

Septuaginta, Ecclesiasticus, Swete, Cambridge, 1896

  1. Μακάριος ἀνὴρ ὃς οὐκ ὠλίσθησεν ἐν στόματι αὐτοῦ,
  2. καὶ οὐ κατενύγη ἐν λύπῃ ἁμαρτίας·
  1. μακάριος οὗ οὐ κατέγνω ἡ ψυχὴ αὐτοῦ,
  2. καὶ ὃς οὐκ ἔπεσεν ἀπὸ τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ.
  1. ἀνδρὶ μικρολόγῳ οὐ καλὸς ὁ πλοῦτος,
  2. καὶ ἀνθρώπῳ βασκάνῳ ἵνα τί χρήματα ;
  1. ὁ συνάγων ἀπὸ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ συνάγει ἄλλοις,
  2. καὶ ἐν τοῖς ἀγαθοῖς αὐτοῦ τρυφήσουσιν ἕτεροι.
  1. ὁ πονηρὸς ἑαυτῷ τίνι ἀγαθὸς ἔσται;
  2. καὶ οὐ μὴ εὐφρανθήσεται ἐν τοῖς χρήμασιν αὐτοῦ.
  1. τοῦ βασκαίνοντος ἑαυτὸν οὐκ ἔστιν πονηρότερος,
  2. καὶ τοῦτο ἀνταπόδομα τῆς κακίας αὐτοῦκἂν
  1. εὖ ποιῇ, ἐν λήθῃ ποιεῖ,
  2. καὶ ἐπʼ ἐσχάτων ἐκφαίνει τὴν κακίαν αὐτοῦ.
  1. πονηρὸς ὁ βασκαίνων ὀφθαλμῷ,
  2. ἀποστρέφων πρόσαωπον καὶ ὑπερορῶν ψυχάς.
  1. πλεονέκτου ὀφθαλμὸς οὐκ ἐμπίπλαται μερίδι,
  2. καὶ ἀδικία πονηρὰ ἀναξηρανεῖ ψυχήν.
  1. ὀφθαλμὸς πονηρὸς φθονερὸς ἐπʼ ἄρτῳ,
  2. καὶ ἐνλιπὴς ἐπὶ τῆς τραπέζης αὐτοῦ.
  1. Τέκνον, καθὼς ἐὰν ἔχῃς εὖ ποίει σεαυτόν,
  2. καὶ προσφορὰς Κυρίῳ ἀξίως πρόσαγε·
  1. μνήσθητι ὅτι θάνατος οὐ χρονιεῖ,
  2. καὶ διαθήκη ἅδου οὐχ ὑπεδείχθη σοι·
  1. πρίν σε τελευτῆσαι εὖ ποίει φίλῳ,
    2. [*](25 εαν 1⁰] + τε U+05D0A 26 ευρεσεις A | κοπων U+05D0A X TV 1 στο- U+05D0AC ματι] pr τω A | αμαρτιων U+05D0A 2 μακαριος] + ανηρ A 4 αλλω A* fort (-οις A?) | τρυφησουσιν] εντρυφ. U+05D0c.a 6 βασκανοντος A | εαυ- τον] αυτον U+05D0* (εαυτ. U+05D0¹) 7 εκφανει U+05D0? 8 οφθαλμω] οφθαλμον εαυτου A οφθαλμοις C 9 πλεονεκτου] + δε A | μεριδα A | αναξηραινει U+05D0 (-νι) AC 10 φθονερος] pr ο U+05D0c.a | αριων C | ελλιπης BᵃᵇU+05D0A (?C) 11 σεαυτον] σαυτον A σεαυτω C 12 θανατος] pr ο U+05D0c.a | υποδιχθησεται U+05D0c.a)
    672
    [*](B)
  2. καὶ κατὰ τὴν ἰσχύν σου ἔκτεινον καὶ δὸς αὐτῷ.
  1. μὴ ἀφυστερήσῃς ἀπὸ ἀγαθῆς ἡμέρας.
  2. καὶ μερὶς ἐπιθυμίας ἀγαθῆς μή σε παρελθάτω.
  1. οὐχὶ ἑτέρῳ καταλείψεις τοὺς πόνους σου,
  2. καὶ τοὺς κόπους σου εἰς διαίρεσιν κλήρου;
  1. δὸς καὶ λάβε, καὶ ἀπάτησον τὴν ψυχὴν σου,
  2. (17)ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν ᾅδου ζητῆσαι τρυφήν.
  1. πᾶσα σὰρξ ὡς ἱμάτιον παλαιοῦται·
  2. (12)ἡ γὰρ διαθήκη ἀπʼ αἰῶνος Θανάτῳ ἀποθανῇ.
  1. ὡς φύλλον θάλλον ἐπὶ δένδρου δασέος,
  2. (19)τὰ μὲν καταβάλλει, ἄλλα δὲ φύει·
  3. οὕτως γενεὰ σαρκὸς καὶ αἵματος,
  4. ἡ μὲν τελευτᾷ, ἑτέρα δέ γεννᾶται.
  1. τᾶν ἔργον σηπόμενον ἐκλείπει,
  2. καὶ ὁ ἐργαζόμενος αὐτὸ μετʼ αὐτοῦ ἀπελεύσεται.
  1. Μακάριος ἀνὴρ ὃς ἐν σοφίᾳ τελευτήσει,
  2. καὶ ὃς ἐν συνέσει αὐτοῦ διαλεχθήσεται·