Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)
Septuaginta
Septuaginta. Ecclesiasticus: the Greek text of Codex 248. Hart, John Henry Arthur, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1909.
Σῆμ’ καὶ Σὴθ ἐν ἀνθρώποις ἐδοξάσθησαν καὶ ὑπὲρ πᾶν ἐν τῇ κτίσει ᾿Αδάμ. Σίμων ὁ ᾿Ονίου ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας, ὃς ἐν τῆ ζωῇ αὐτοῦ ὑπέρραψεν οἶκον, καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἐστερέωσε λαόν.
καὶ ἐπ’ αὐτῷ ἐθεμελιώθη ὕψος διπλοῦν, ἀνάλημμα ὑψηλὸν περίβολον ἱεροῦ.
ἐν ἡμέραις αὐτοῦ ἠλαττώθη δοχεῖα ὑδάτων, χαλκὸς ὡσεὶ θαλάσσης τὸ περίμετρον·
ὁ φροντίζων τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἀπὸ πτώσεως, καὶ ἐνισχύσας πόλιν καὶ πολιορκήσας.
ἐδοξάσθης ἐν περιστροφῇ λαοῦ, ἐν ἐξόδῳ οἴκου καταπετάσματος.
ὡς ἀστὴρ ἑωθινὸς ἐν μέσῳ νεφελῶν, ὡς σελήνη πλήρης ἐν ἡμέραις αὐτῆς, καὶ ὡς τόξον φωτίζον νε- φέλας δόξης·
ὡς ἥλιος ἐκλάμπων ἐπὶ ναὸν Ὑψίστου, ὡς ὄνθος ῥόδων ἐν ἡμέραις νέων·
ὡσεὶ κρίνα ἐπ’ ἐξόδῳ ὕδατος, ὡς βλαστὸς λιβάνου ἐν ἡμέραις θέρους·
ὡς πῦρ καὶ λίβανος ἐπὶ πυρείου· ὡς σκεῦος χρυσίου ὁλοσφύρατον κεκοσμημένον παντὶ λίθῳ πολυτελεῖ·
ὡς ἐλαία εὐπρεπὴς ἀναθάλλουσα καρπούς, καὶ ὡς κυπάρισσος ὑψουμένη νεφέλαις.
ἐν τῷ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν στολὴν δόξης, καὶ ἐνδιδύσκεσθαι αὐτὸν συντέλειαν καυχήματος·
ἐν ἀναβάσει θυσιαστηρίου ἁγίου, ἐδόξασε περιβολὴν ἁγιάσματος·
ἐν δὲ τῷ δέχεσθαι μέλη ἐκ χειρὸς ἱερέων, καὶ αὐτὸς ἑστὼς παρ’ ἐσχάραν βωμοῦ, κυκλόθεν αὐτοῦ στέφανος ἀδελφῶν, ὡς βλάστημα κέδρων ἐν τῷ Λιβάνῳ, καὶ ἐκύκλωσαν αὐτὸν ὡς στελέχη φοινίκων, καὶ πάντες οἱ υἱοὶ ᾿Ααρὼν ἐν δόξη αὐτῶν,
[*](13 Cod. ἐπιπολὺ)
κοσμῆσαι προσφορὰν Ὑψίστου παντοκράτορος·
ἐξέτεινεν ἐπὶ σπονδείου χεῖρας αὐτοῦ, καὶ ἔσπεισεν ἐξ αἵματος σταφυλῆς, ἐξέχεεν ἐπὶ θεμέλια θυσιαστηρίου ὀσμὴν εὐωδίας [*](189 2) Ὑψίστῳ παμβασιλεῖ.
τότε ἀνέκραγον οἱ υἱοὶ ᾿Ααρών, ἐν σάλπιγξιν ἐλαταῖς ἤχησαν, ἀκουστὴν ἐποίησαν φωνὴν μεγάλην εἰς μνημόσυνον ἔναντι Ὑψίστου.
τότε πᾶς ὁ λαὸς κοινῇ
προσκυνῆσαι τῷ κυρίῳ αὐτῶν παντοκράτορι θεῷ ὑψίστῳ·
καὶ ἤνεσαν οἱ ψαλμῳδοὶ φωναῖς αὐτῶν, ἐν πλείστῳ ἤχῳ ἐγλυκάνθη μέλος· καὶ ἐδεήθη ὁ λαὸς κυρίου ὑψίστου ἐν προσευχῇ
τότε καταβὰς ἐπῆρε χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ