Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)

ἔρις κατασπευδομένη ἐκκαίει πῦρ, καὶ μάχη κατασπεύδουσα ἐκχέει αἷμα.

ἐὰν φυσήσῃς εἰς σπινθῆρα καήσεται· καὶ ἀμφότερα ἐκ τοῦ στόματός σου ἐκπορεύεται.

ψίθυρον καὶ δίγλωσσον καταράσασθε, πολλοὺς γὰρ εἰρηνεύοντας ἀπώλεσαν.

γλῶσσα δισσὴ πολλοὺς ἐσάλευσε καὶ διέστησεν αὐτοὺς ἀπὸ ἔθνους εἰς ἔθνος, καὶ πόλεις ὀχυρὰς καθεῖλε, καὶ οἰκίας μεγιστάνων κατέστρεψε·

γλῶσσα δισσὴ γυναῖκας

ὁ προσέχων αὐτῇ οὐ μὴ εὕρῃ ἀνάπαυσιν, οὐδὲ κατασκηνώσει μετὰ ἡσυχίας.

πληγὴ μάστιγος ποιήσει μώλωπα, πληγὴ δὲ γλώσσης συνθλάσει ὀστέα.

πολλοὶ ἔ πέσον ἐν στόματι μαχαίρας, καὶ οὐχ ὡς οἱ πεπτωκότες διὰ γλῶσσαν.

μακάριος ὁ σκεπασθεὶς ἀπὸ προσώπου αὐτῆς, ὃς οὐ διῆλθεν ἐν τῷ θυμῷ αὐτῆς,

ὃς οὐχ εἵλκυσε τὸν ζυγὸν αὐτῆς, καὶ ἐν τοῖς δεσμοῖς αὐτῆς οὐκ ἐδέθη·

ὁ γὰρ ζυγὸς αὐτῆς ζυγὸς σιδηροῦς, κοὶ οἱ δεσμοὶ αὐτῆς δεσμοὶ χαλκοῖ·

θάνατος πονηρὸς ὁ θάνατος αὐτῆς, καὶ λυσιτελὴς μᾶλλον ὁ ᾅδης αὐτῆς.

οὐ μὴ κρατήση εὐσεβῶν, καὶ ἐν τῇ φλογὶ αὐτῆς οὐ μὴ καήσονται.

οἱ καταλείποντες τὸν κύριον ἐμπεσοῦνται εἰς αὐτήν, καὶ ἐν αὐτοῖς ἐκκαυθήσεται καὶ οὐ μὴ σβεσθῇ·

ἐπαποσταλήσεται αὐτοῖς ὡς λέων, καὶ ὡς πάρδαλις λυμανεῖται αὐτούς.

ἴδε, περίφραξον τὸ κτῆμά σου ἀκάνθαις, καὶ τῶ στόματί σου ποίησον θυρώματα καὶ μοχλούς.

τὸ ἀργύριόν σου καὶ χρυσίον σου κατάδησον, καὶ τοῦ λόγου σου ποίησον ζυγόσταθμον·

καὶ τῷ στόματί σου ποίησον θύραν καὶ μοχλόν, καὶ πρόσεχε μή πὼς ὀλισθήσῃς ἐν αὐτοῖς,

μὴ πέσῃς κατέναντι ἐνεδρεύοντος.

ὁ ποιῶν ἔλεος δανειεῖ τῶ πλησίον, καὶ ὁ ἐπισχύων τῆ χειρὶ αὐτοῦ τηρεῖ ἐντολάς.

δάνεισον τῷ πλησίον ἐν καιρῷ χρείας αὐτοῦ, καὶ πάλιν ἀπόδος τῷ πλησίον εἰς τὸν καιρόν·

στερέωσον λόγον σου καὶ πιστώθητι μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἐν παντὶ καιρῷ εὑρήσεις τὴν χρείαν σου.

πολλοὶ ὡς εὕρημα ἐνόμισαν τὸ δάνος, καὶ παρέσχον κόπον τοῖς βοηθήσασιν αὐτοῖς.