Job

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.

  1. Καὶ ἐπαύσατο Ἰὼβ ῥήμασιν·
  2. (¹)ἡσύχασαν δὲ καὶ οἱ τρεῖς φίλοι αὐτοῦ ἔτι ἀντειπεῖν Ἰὼβ,
  3. ἦν γὰρ Ἰὼβ δίκαιος ἐναντίον αὐτῶν.
  1. ὠργίσθη δὲ Ἐλιοῦς ὁ τοῦ Βαραχιὴλ ὁ Βουζείτης ἐκ τῆς συγγενείας
  2. Ῥάμ, τῆς Αὐσείτιδος χώρας·
  3. ὠργίσθη δὲ τῷ Ἰὼβ σφόδρα, διότι ἀπέφηνεν ἑαυτὸν δίκαιον
  4. ἐναντίον Κυρίου.
  1. καὶ κατὰ τῶν τριῶν δὲ φίῦλων ὠργίσθη σφόδρα, διότι οὐκ ἠδυνή-
  2. θησαν ἀποκριθῆναι ἀντίθετα Ἰὼβ,
    3. [*](U+05D0AC)[*](33 εκουσιως U+05D0*vid (ακ. U+05D01c.ᵃ) 34 πληθους] λαου A | om μη C | ενωπιον] εναντιον A | ουτων] αστου U+05D0* (-των U+05D0c.ᵃ) | ειασα] ιασα A ασα C | θυραν] pr την U+05D0c.ᵃ Cvid την θυρα (sic) A | om κολπω κενω Cvid 35 ηδεδοκειν A | συνγραφην U+05D0A 36 επ] pr ει A | om αν A | στεφανον] pr ως A | ανεγι- νωσκον] ανεειγνωσκον A 37 συθεν] ουδεν A | χρεοφειλετου Bᵃᵇ [χρε]ιοφιλ. Cvid + μου A 39 om δε και (1°) A | μονος ανευ τιμης] om μονος U+05D0 ανευ τιμης μονος A | κυριου] κυ B* κυριου Bᵃ | εκλαβων] εκβολων A 40 om αρα A | εξελθοι μοι] εξελθη μοι A εξελθομι C XXXII 1 ετι] + δε A αντειπεν A | δκαιος εν αυτ. Ιωβ A | om ουτων C 2 ο Βουζειτης] ο του Βουζι A ο Βουζιτης C | συγγενιας A | Ραμ] Ραμα A Αραμ C | Αυσιτιδος BᵇAC | ωργισθη δε 2°] και ωργισθη A | διοτι] οτι C | εαυτον] αυτον U+05D0* (εαυ- τον U+05D0c.ᵃ) | εναντιον] εναντι U+05D0A 3 τριων δε] om δε U+05D0* (hab U+05D0c.ᵃ) δε τριων A | φιλων] + αυτου U+05D0c.ᵃ A | σφοδρα ωργισθη U+05D0 | ηδυνηθησαν] ηδυνασθησαν C | Ιωβ] pr τω U+05D0A)
    579
  3. καὶ ἔθεντο αὐτὸν εἶναι ἀσεβῆ.
[*](B)
  1. Ἐλους δὲ ὑπέμεινεν δοῦναι ἀπόκρισιν Ἰώβ, ὅτι πρεσβύτεροι
  2. αὐτοῦ εἰσιν ἡμέραις.
  1. καὶ εἶδεν Ἐλους ὅτι οὐκ ἔστιν ἀπόκρισις ἐν στόματι τῶν τριῶν
  2. ἀνδρῶν,
  3. καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ αὐτοῦ.
  1. ὑπολαβὼν δὲ Ἐλιοῦς ὁ τοῦ Βαραχιὴλ ὁ Βουζείτης εἶπεν
  2. Νεώτερος μέν εὶμι τῷ χρόνῳ, ὑμεῖς δέ ἐστε πρεσβύτεροι·
  3. διὸ ἡσύχασα, φοβηθεὶς τοῦ ὑμῖν ἀναγγεῖλαι τὴν ἐμαυτοῦ
  4. ἐπιστήμην.
  1. εἶπα δὲ ὅτι Οὐχ ὁ χρόνος ἐστὶν ὁ λαλῶν,
  2. ἐν πολλοῖς δὲ ἔτεσιν οὐκ οἴδασιν σοφίαν·
  1. ἀλλὰ πνεῦμά ἐστιν ἐν βροτοῖς,
  2. πνοὴ δὲ Μαντοκράτορός ἐστιν ἡ διδάσκουσα·
  1. οὐχ οἱ πολυχρόνιοί εἰσιν σοφοί, οὐδʼ οἱ γέροντες οἴδασιν κρίμα.
  1. διὸ εἶπα Ἀκούσατέ μου, καὶ ἀναγγελῶ ὑμῖν ἃ οἶδα·
  1. ἐνωτίζεσθέ μου τὰ ῥήματα ὑμῶν ἀκουόντων,
  2. ἄχρι οὗ ἐτάσητε λόγους.
  1. καὶ μέχρι ὑμῶν συνήσω·
  2. καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν τῷ Ἰὼβ ἐλέγχων,
  3. ἀνταποκρινόμενος ῥήματα αὐτοῦ ἐξ ὑμῶν.
  1. ἵνα μὴ εἶπητε Εὕρομεν σοφίαν Κυρίῳ προσθέμενοι·
  1. ἀνθρώπῳ δὲ ἐπετρέψατε λαλῆσαι τοιαῦτα ῥήματα.
  1. ἐπτοήθησαν, οὐκ ἀπεκρίθησαν ἔτι,
  2. ἐπαλαίωσαν ἐξ αὐτῶν λόγους.
  1. ὑπέμεινα, οὐ γὰρ ἐλάλησα·
  2. ὅτι ἔστησαν, οὐκ ἀπεκρίθησαν.
[*](3 ασεβη BU+05D0*Aᵃ ( (-βῆl) C] ευσεβη U+05D0c.c A* (-βῆ|) 4 Ιωβ] pr τω A | εισν U+05D0ΑC αυτου A | ημεραις] ημερων A ημερας C 5 ιδεν A 6 υπολαβων... ειπεν evan in C | ο Βουζειτης] ο του Βουζι A | ειπεν] λεγει A| om μεν U+05D0* (hab (U+05D0c.a) | διο] διοτι A | εμαυτου] εμην A εαυτου C 7 ειπα] ειπον A | om οτι C | ουχ ο κρονος] om ουχ ο A ου χρ. C | om ουκ AC? 8 αλλα] pr και ουχ ουτως A | εστιν 1⁰] εσται A | ΙΙαντοκρατορος] pr παρα κυ C | διδασκουσα] + σε U+05D0* (σε improb postea ras U+05D0?) + με A 9 ουχ] ου γαρ A | ουδ] ουδε U+05D0A οιδασιν] εισιν U+05D0* εισασιν U+05D0c.a 10 ειπα] ειπον A 11 ενωτιζεσθε] ενω- τισθαι C | τα ρηματα μου A | υμων] pr ερω γαρ U+05D0c.aAC | αχρι (ακρις A ] pr ( ιδου ηκουσα τους λογους υμωνl ενωτισαμην μεχρι σννεσε|ως υμων| A | λογους] τους λ. υμων A 12 μεχρι] εως A | ελεγχων] pr ο A | om ανταποκρινο- μενος . . . υμων U+05D0* (hab U+05D0c.a ) | ρηματα αυτου ρημασιν αυτου A αυτου ρηματα C 13 ινα] + δε A | Κυριω] κυ C | προσθεμενοι κω A 15 ουκ] pr και U+05D0* (om και U+05D0c.a) 16 ου] ουδε U+05D0* (ου U+05D0c.a))
580
[*](B)
  1. ῾Υπολαβὼν δὲ Ἐλιοῦς λέγει
  1. Πάλιν λαλήσω· πλήρης γάρ εἰμι ῥημάτων,
  2. ὀλέκει γάρ με τὸ πνεῦμα τῆς γαστρός·
  1. ἡ δὲ γαστὴρ μου ὥσπερ ἀσκὸς γλεύκους ζέων δεδεμένος,
  2. ἤ ὥσπερ φυσητὴρ χαλκέως ἐρρηγώς.
  1. λαλήσω, ἳνα ἀναπαύσωμαι, ἀνοίξας τὰ χείλη·