Job

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.

  1. τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ ἀπόλοιτο ἐκ γῆς.
  2. καὶ ὑπάρχει ὄνομα αὐτῷ ἐπὶ πρόσωπον ἐξωτέρω·
  1. ἀπώσειεν αὐτὸν ἐκ φωτὸς εἰς σκότος.
  1. οὐκ ἔσται ἐπίγνωστος ἐν λαῷ αὐτοῦ,
  2. οὐδὲ σεσωσμένος ἐν τῇ ὑπʼ οὐρανὸν ὁ οἶκος αὐτοῦ,
  3. ἀλλ᾿ ἐν τοῖς αὐτοῦ ζήσονται ἕτεροι.
  1. ἐπ᾿ αὐτῷ ἐστέναξαν ἔσχατοι,
  2. πρώτους δὲ ἔσχεν θαῦμα.
  1. οὗτοί εἰσιν οἱ οἶκοι ἀδίκων,
  2. οὗτος δὲ ὁ τόπος τῶν μὴ εἰδότων τὸν κύριον.
  1. ῾ Υπολαβὼν δὲ ᾿ Ιὼβ λέγει
  1. Ἕως τίνος ἔγκοπον ποιήσετε ψυχήν μου,
  2. καὶ καθαιρεῖτε με λόγοις;
  1. γνῶτε μόνον ὅτι ὁ κύριος ἐποίησέ με οὕτως·
  2. καταλαλεῖτέ μου, οὐκ αἰσχυνόμενοί με ἐπίκεισθέ μοι.
  1. ναὶ δὴ ἐπʼ ἀληθείας ἐγὼ ἐπλανήθην,
  2. παρʼ ἐμοὶ δὲ αὐλίζεται πλάνος,
  1. a λαλῆσαι ῥήματα ἃ οὐκ ἔδει,
  2. τὰ δὲ ῥήματά μου πλανᾶται καὶ οὐκ ἐπὶ καιροῦ.
  1. ἔα δὲ ὅτι ἐπʼ ἐμοὶ μεγαλύνεσθε·
  2. ἐνάλλεσθε δέ μοι ὀνείδει.
  1. γνῶτε οὖν ὅτι ὁ κύριός ἐστιν ὁ ταράξας,
  2. ὀχύρωμα δὲ αὐτοῦ ἐπʼ ἐμὲ ὕψωσεν.
  1. ἰδοὺ γελῶ ὀνείδει καὶ οὐ λαλήσω·
    2. [*](15 εν νυκτι] και εν σωματι A | κατασπαρησεται A 17 απολοιτο] U+05D0AC πωλοιτο B απολιται U+05D0* (απολοιτο U+05D0C.a) 18 απωσειεν] και απωσιαν A 9 λαω] pr τω A | σεσωσμενον U+05D0* (-νος U+05D0c.a ) | εν τοις] εντος A 21 οι ικοι] om οι A | ο τοπος] om ο A | ιδοτων A XIX 2 τινος] ποτε A νκοπον U+05D0A | ποιησετε] εποιησατε U+05D0 | ψυχην] pr την A | καθαιρειτε] καθε- ειται A 3 ο κυριος] om ο U+05D0 | εποιησεν U+05D0Α | με 1⁰] μοι A | om ουτως §* (hab U+05D0c.a) | καταλαλειτε] pr και A | μου] με A | επικεισθε] και επικεσθαι sic) A 4 εγω επ αληθειας A | παρ εμοι δε] και εν εμοι A | αυλιζεται] υλισθησεται U+05D0* (-ζεται U+05D0c.a ) 4 a ρηματα α] ρημα ο U+05D0A 6 om ουν A | ο κυριος] om ο BᵃᵇU+05D0 | ταραξας] + με U+05D0c.a (postea ras) A 7 γελω] αλω U+05D0c.a (postea restit γελω) A | oνειδη BᵃfortᵇA)
    554
    [*](B)
  2. κεκράξομαι, καὶ οὐδαμοῦ κρίμα.
  1. κύκλῳ περιῳκοδόμημαι, καὶ οὐ μὴ διαβῶ,
  2. ἐπὶ πρόσωπόν μου σκότος ἔθετο.
  1. τὴν δὲ δόξαν ἀπʼ ἐμοῦ ἐξέδυσεν,
  2. ἀφεῖλεν δὲ στέφανον ἀπὸ κεφαλῆς μου.
  1. διέσπασέν με κύκλῳ καὶ ᾠχόμην.
  2. ἐξέκοψεν δὲ ὥσπερ δένδρον τὴν ἐλπίδα μου.