Proverbia

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.

  1. ἵνα σου γένηται ἐπὶ Κύριον ἡ ἐλπίς,
  2. καὶ γνωρίσῃ σοι τὴν ὁδόν σου.
  1. καὶ σὺ δὲ ἀπόγραψαι αὐτὰ σεαυτῷ τρισσῶς
  2. εἰς βουλὴν καὶ γνῶσιν ἐπὶ τὸ πλάτος τῆς ψυχῆς σου.
  1. διδάσκω οὖν σε ἀληθῆ λόγον καὶ γνῶσιν ἀγαθὴν ὑπακούειν,
    2. [*](U+05D0AC)[*](9 εδωκεν] δεδωκεν A 9 a δους] διδους A 12 διατηρησουσιν A 13 οκνηρος κ. λεγει U+05D0 14 a ανδρος] pr π U+05D0* (om π U+05D01) 15 καρδιας] καρδια BᵃᵇU+05D0* (pr εν U+05D0c.a) A | παιδεια Bᵃᵇ 16 εαυτου] + κακα U+05D0c.aA 17 παραβαλε U+05D0c.a A | γνως] γνοις U+05D0* (γνως U+05D0c.a) + αυτους U+05D0 | εισι C 18 om εαν U+05D0 | ευφρανουσιν] ευφραινουσιν C pr κ U+05D0c.a 19 γνωρισοι U+05D0* (γνωριση σοι U+05D0c.a) | σου 2⁰ αυτου U+05D0AC 20 om δε C | ψυχης] καρδιας AC 21 διδασκων C | αγαθην] αληθη A | υπακουειν] εῑ inst U+05D0c.c)
    459
  2. τοῦ ἀποκρίνεσθαι λόγους ἀληθείας τοῖς προβαλλομένοις σοι.
[*](B)
  1. μὴ ἀποβιάζου πένητα, πτωχὸς γάρ ἐστιν,
  2. καὶ μὴ ἀτιμάσῃς ἀσθενῆ ἐν πύλαις.
  1. ὁ γὰρ Κύριος κρινεῖ αὐτοῦ τὴν κρίσιν, καὶ ῥύσῃ σὴν ἄσυλον
  2. ψυχήν.
  1. μὴ ἴσθι ἑταῖρος ἀνδρὶ θυμώδει,
  2. φίλῳ δὲ ὀργίλῳ μὴ συναυλίζου,
  1. μή ποτε μάθῃς τῶν ὁδῶν αὐτοῦ καὶ λάβῃς βρόχους τῇ σῇ
  1. μὴ δίδου σεαυτὸν εἰς ἐγγύην, αἰσχυνόμενος πρόσωπον·
  2. ἐὰν γὰρ μὴ ἔχῃ πόθεν ἀποτίσῃ,
  3. λήμψονται τὸ στρῶμα τὸ ὑπὸ τὰς πλευράς σου.
  1. μὴ μέταιρε ὅρια αἰώνια ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου.
  2. ὁρατικὸν ἄνδρα καὶ ὀξὺν ἐν τοῖς ἔργοις αὐτοῦ
  3. βασιλεῦσι δεῖ παρεστάναι,
  4. καὶ μὴ παρεστάναι ἀνδράσι νωθροῖς.
  • ἐὰν καθίσῃς δειπνεῖν ἐπὶ τραπέζης δυναστῶν,
  • νοητῶς νόει τὰ παρατιθέμενά σοι,
    1. καὶ ἐπίβαλλε τὴν χεῖρά
    2. σου,
    3. εἰδὼς ὅτι τοιαῦτά σε δεῖ παρασκευάσαι.
    1. εἰ δὲ ἀπληστότερος εἶ, ³μὴ ἐπιθύμει τῶν ἐδεσμάτων αὐτοῦ·
    2. ταῦτα γὰρ ἔχεται ζωῆς ψευδοῦς.
    1. μὴ παρεκτείνου πένης ὢν πλουσίῳ,
    2. τῇ δὲ σῇ ἐννοίᾳ ἀπόσχου.
    1. ἐὰν ἐπιστήσῃς τὸ σὸν ὄμμα πρὸς αὐτόν, οὐδαμοῦ πεσεῖται·
    2. κατεσκεύασται γὰρ αὐτῷ πτέρυγες ὥσπερ ἀετοῦ,
    3. καὶ ὑποστρέφει εἰς τὸν οἶκον τοῦ προεστηκότος αὐτοῦ.
    1. μὴ συνδείπνει ἀνδρὶ βασκάνῳ, μηδὲ ἐπιθύμει τῶν βρωμάτων
    2. αὐτοῦ·
    1. ὃν τρόπον γὰρ εἴ τις καταπίοι τρίχα,
    2. οὕτως ἐσθίει καὶ πίνει.
      3. [*](21 αποκρινασθαι A + σε AC | λογους] λογον U+05D0 λογοις A | αληθιαν U+05D0* U+05D0AC (αληθιας U+05D0c.a) | σοι] σε A 22 om γαρ C 23 om Κυριος U+05D0* (hab U+05D0c.a) | αυτου] εαυτου A | κρισιν] ψυχην U+05D0* (κρ. U+05D0c.a) δικην A | ψυχην ασυλον U+05D0 27 εχης AC | αποτεισης U+05D0c.a αποτισης A (-σεις Capp) | ληψονται C | πλερας C*vid (υ superscr C?) 29 βασιλευσιν U+05D0 | παραστηναι bis C ταρισταναι (2⁰) A | ανδρασιν U+05D0 XXIII 1 δυναστου AC 2 την χειρα] τας χειρας C 3 επιθυμη C 4 παρεκτεινου (-τινου U+05D0c.a AC)] παρεκτινης U+05D0* 5 προς] επ U+05D0* (προς U+05D0c.a) | πεσειται] φανιται U+05D0c.a φανειται AC | πτερυγας U+05D0* (-γαις U+05D0c.a) | αυτου] αυτον C 6 βρωματων] εδεσματων C)
      460
      [*](B)
    3. μηδὲ πρὸς σὲ εἰσαγάγῃς αὐτὸν καὶ φάγῃς τὸν ψωμόν σου
    4. μετʼ αὐτοῦ·
    1. ἐξεμέσει γὰρ αὐτὸν καὶ λυμανεῖται τοὺς λόγους σου τοὺς
    2. καλούς.
    1. εἰς ὦτα ἄφρονος μηδὲν λέγε,
    2. μή ποτε μυκτηρίσῃ τοὺς συνετοὺς λόγους σου.
    1. μὴ μεταθῇς ὅρια αἰώνια,
    2. εἰς δὲ κτῆμα ὀρφανῶν μὴ εἰσέλθῃς·
    1. ὁ γὰρ λυτρούμενος αὐτοὺς Κύριος·
    2. κραταιός ἐστιν, καὶ κρινεῖ τὴν κρίσιν αὐτῶν μετὰ σοῦ.