Odae
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint.
Volume 3: Hosea-4 Maccabees, Psalms of Solomon, Enoch, The Odes. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press,
1905
ὁ ποιήσας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν σὺν παντὶ τῷ κόσμῳ [*] (A) αὐτῶν,
ὁ πεδήσας τὴν θάλασσαν τῷ λόγῳ τοῦ προστάγματός σου. ὁ κλείσας τὴν ἄβυσσον καὶ σφραγισάμενος τῷ φοβερῷ καὶ ἐνδόξῳ ὀνόματί σου,
ὃν πάντα φρίττει καὶ τρέμει ἀπὸ προσώπου δυνάμεως σου·
ὅτι ἄστεκτος ἡ μεγαλοπρεπία τῆς δόξης σου, καὶ ἀνυπόστατος ἡ ὀργὴ τῆς ἐπὶ ἁμαρτωλοὺς ἀπειλῆς σου·
ἀμέτρητόν τε καὶ ἀνεξιχνίαστον τὸ ἔλεος τῆς ἐπαγγελίας
ὅτι σὺ εἶ Κύριος ὕψιστος, εὔσπλαγχνος, μακρόθυμος, καὶ πολυέλεος, καὶ μετανοῶν ἐπὶ κακίαις ἀνθρώπων.
σύ οὗν, Κύριε ὁ θεὸς τῶν δικαίων. οὐκ ἔθου μετάνοιαν δικαίοις, τῷ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, τοῖς οὐχ ἡμαρτηκόσιν σοι, ἀλλ᾿ ἔθου μετάνοιαν ἐμοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ.
διότι ἥμαρτον ὑπέρ ἀριθμὸν ψάμμου θαλάσσης· ὅτι ἐπλήθυναν αἱ ἀνομίαι μου. καὶ οὐκ εἰμὶ ἄξιος ἀτενίσαι καὶ ἰδεῖν τὸ ὕψος τοὶ οὐρανοί ἀπὸ πλήθους τῶν ἀδικιῶν μου·
κατικαμπτόμενος πολλῷ δεσμῷ σιδήρου, εἰς τὸ ἀνανεῦσαί με ὑτπὲρ ἁμαρτιίῶν μου, καὶ οὐκ ἔστιν μτοι ἄνεσις· διότι παρώργισα τὸν θυμόν σου, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, στήσας βδελύγματα καὶ πληθύνας προσοχθίσματα.
καὶ νῦν κλίνω γόνυ καρδίας, δεόμενος τῆς παρὰ σοῦ χρηστότητος·
ἡμάρτηκα, Κύριε. ἡμάρτηκα, καὶ τὰς ἀνομίας μου ἐγὼ γινώσκω·
αἰτοῦμαι δεόμενός σου, ἄνες μοι, Κύριε, ἄνες μοι, [*] (3 ο κλεισας] και κλ Τ σφραγισ ] + αυτην T 4 φρισσει Τ 6 ελεον A T 7 οτι συ] συ γαρ Τ om και 2⁰ T 8 των δικ.] pr ο Τ εμοι] pr επ T 9 m οτι T μου 1⁰] + κε επληθυναν T 10 σιδηρω Τ ανανευσαι] pr μη om με Τ υπερ αμαρτιων] την κεφαλην Τ ανεσις μοι Τ στησας... προσοχθ.] μη ποηήσας το θελημα σου και μυη φυλαξας τα προσταγματα σου Τ 11 καρδιας] + μου T 13 αιτουμαι] pr αλλ Τ) 826
[*] (A) μὴ συναπολέσῃς με ταῖς ἀνομίαις μου, μηδέ εἰς τὸν αἰῶνα μηνίσας τηρήσῃς τὰ κακά μοι, μηδέ καταδικάσῃς με ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γῆς· ὅτι σὺ εἶ, Κύριε, ὁ θεὸς τῶν μετανοούντων,
καὶ ἐν ἐμοὶ δείξῃς τὴν ἀγαθωσύνην σου· ὅτι ἀνάξιον ὄντα σώσεις με κατὰ τὸ πολὺ ἔλεός σου,
καὶ αἰνέσω σε διὰ παντὸς ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ζωῆς μου. ὅτι σὲ ὑμνεῖ πᾶσα ἡ δύναμις τῶν οὐρανῶν, καὶ σοῦ ἐστιν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν. Προσευχὴ Ἀζαρίου
Εὐλογητὸς εἰ, Κύριε ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, [*] (Dan. iii.) καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. [*] (26—45)
ὅτι δίκαιος εἶ ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐποίησας ἡμῖν, καὶ πάντα τὰ ἔργα σου ἀληθινά, καὶ εὺθεῖαι αἱ ὁδοί σου, καὶ πᾶσαι αἱ κρίσεις σου ἀληθεῖς·
καὶ κρίματα ἀληθείας ἐποίησας κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησας ἡμίν, καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν τῶν πατέρων ἡμῶν Ἰερουσαλήμ· ὅτι ἐν ἀληθείᾳ καὶ κρίσει ἐπήγαγες ταῦτα πάντα διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν.
ὅτι ἡμάρτομεν καὶ ἠνομήσαμεν ἀποστάντες ἀπὸ σοῖ, καὶ ἐξημάρτομεν ἐν πᾶσιν