Regnorum IV (Regum II In Textu Masoretico)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ εἰσῆλθον οἱ λεπροὶ οὗτοι ἔως μέρους τῆς παρεμβολῆς, καὶ εἰσῆλθον εἰς σκηνὴν μίαν κα ἔφαγον καὶ ἔπιον, καὶ ἦραν ἐκεῖθεν ἀργύριον καὶ χρυσίον κα ἱματισμόν· καὶ ἐπορεύθησαν καὶ ἐπέστρεψαν ἐκεῖθεν κα εἰσῆλθον εἰς σκηνὴν ἄλλην, καὶ ἔλαβον ἐκεῖθεν καὶ ἐπορεύθησαν κα κατέκρυψαν·

κα εἶπεν ἀνὴρ πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ Οὐχ οὕτως ἡμεῖς ποιοῦμεν· ἡ ἡμέρα αὕτη ἡμέρα εὐγαγγελίας ἐστίν, καὶ ἡμεῖς σιωπῶμεν· καὶ μένομεν ἕως φω- τὸς τοῦ πρωί, καὶ εὑρήσομεν ἀνομίαν. καὶ νῦν δεῦρο καὶ εἰσέλθωμεν καὶ ἀναγγγείλωμεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως.

καὶ εἰσῆλθον κα ἐβόησαν πρὸς τὴν πύλην τῆς πόλεως, καὶ ἀνήγγειλαν αὐτοῖς λέγοντες Εἰσήλθομεν εἰς τὴν παρεμβολὴν Συρίας, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ἐκεῖ ἀνὴρ καὶ φωνὴ ἀνθρώπου, ὄτι εἰ μὴ ἴππος δεδεμένος κα ὄνος κα αἱ σκηναὶ αὐτῶν ὡς εἰσίν.

καὶ ἐβόησαν οἱ θυρωροὶ καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως ἔσω.

καὶ ἔστη ὁ βασιλεὺς νυκτὸς κα εἰπεν πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ Ἀναγγελῶν δὴ ὑμῖν ἃ ἐποίησεν ἡμῖν Συρία· ἔγνωσαν ὄτι πεινῶμεν ἡμεῖς, καὶ ἐξῆλθαν ἐκ τῆς παρεμβολῆς κα [*](A) [*](2 οψει Bab I οφθαλμοις] + σου Α | φαγης Α* 3 και B* Α] μερος Ba (vid) b mg 6 εποιησεν ακουστην Α | την παρεμ|βολη Α | om φωνην ιππου Α Ι εφ] επι Α | προς 2°] εφ Α 7 εγκ. Bb)] εγκατελειπον Α | αυτων 1°, 2°, 3°] εαυτων + και εκρυψαν Α Ι om εκειθεν 2° Α 10 ει μη bis scr Α | Α δεδε sup ras A1) 12 εστη] ανεστη Α Ι ημεις] pr και Α | εξηλθον Α)

757
ἐκρύβησαν ἐν τῷ ἀγρῷ, λέγοντες ὅτι Ἐξελεύσονται ἐκ τῆς πόλεως, καὶ [*](B) συλλημψόμεθα αὐτοὺς ζῶντας καὶ εἰς τὴν πόλιν εἰσελευσόμεθα.

καὶ ἀπεκρίθη εἶς τῶν παίδων αὐτοῦ καὶ εἶπεν Λαβέτωσαν δὴ πέντε τῶν ἴππων τῶν ὑπολελιμμένων οἳ κατελείφθησαν ὦδε, ἰδού εἰσιν πρὸς πᾶν τὸ πλῆθος Ἰσραὴλ τὸ ἐκλεῖπον, καὶ ἀποστελοῦμεν ἐκεῖ καὶ ὀψόμεθα.

καὶ ἔλαβον δύο ἐπιβάτας ἵππων, καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ ὀπίσω τοῦ βασιλέως Συρίας λέγων Δεῦτε καὶ ἴδετε.

καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω αὐτῶν ἕως τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ ὁδὸς πλήρης ἱματίων καὶ σκευῶν ὦν ἔρριψεν Συρία ἐν τῷ θαμβεῖθαι αὐτούς· καὶ ἐπέστρεψαν οἱ ἄγγελοι καὶ ἀνήγγειλαν τῷ βασιλεῖ.

καὶ ν ὁ λαὸς καὶ διήρπασεν τὴν παρεμβολὴν Συρίας· καὶ ἐγένετο σεμιδάλεως σίκλου, κατὰ τὸ ῥῆμα Κυρίου, καὶ δίμετρον κριθῶν σίκλου.

Καὶ ὁ βασιλεὺς κατέστησεν τὸν τριστάτην ἐφ’ ὄν ὁ βασιλεὺς ἐπανεπαύετο τῇ χειρὶ αὐτοῦ ἐπὶ τῆς πύλης, καὶ συνε- πάτησεν αὐτὸν ὁ λαὸς ἐν τῇ πύλη, καὶ ἀπέθανεν καθὰ ἐλάλησεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ, ὄς ἐλάλησεν ἐν τῷ καταβῆναι τὸν ἄγγελον πρὸς αὐτόν.

καὶ ἐγένετο καθὰ ἐλάλησεν Ἐλεισαῖε πρὸς τὸν βασιλέα λέγων Δίμετρον κριθῆς σίκλου καὶ μέτρον σεμιδάλεως σίκλου, καὶ έσται ὡς ἡ ὥρα αὔριον ἐν τῇ πύλη Σαμαρείας·

καὶ ἀπεκρίθη ὁ τριστάτης τῷ Ἐλεισαῖε καὶ εἶπεν Ἰδοὺ Κύριος ποιεῖ καταράκτας ἐν τῷ οὐρανῷ, οὐ μὴ ἔσται τὸ ῥῆμα τοῦτο· καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Ἰδοὺ ὄψῃ τοῖς ὀφθαλμοῖς σου, καὶ ἐκεῖθεν οὐ μὴ φάγῃ.

καὶ ἐγένετο οὕτως, καὶ συνεπάτησεν αὐτὸν ὁ λαὸς ἐν τῇ πύλη, καὶ ἀπέθανεν.

Καὶ Ἐλεισαῖε ἐλάλησεν πρὸς τὴν γυναῖκα ἦς ἐζωπύρησεν τὸν υἱὸν λέγων Ἀνάστηθι καὶ δεῦρο σὺ καὶ ὁ οἰκός σου καὶ παροίκει οὗ ἐὰν παροικήσῃς, ὄτι κέκληκεν Κύριος λιμὸν ἐπὶ τὴν γῆν, καί γε ἦλθεν ἐπὶ τὴν γῆν ἑπτὰ

καὶ ἀνέστη ἡ γυνὴ καὶ ἐποίησεν κατὰ τὸ ῥῆμα Ἐλεισαῖε, καὶ ἐπορεύθη αὐτὴ καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς· καὶ παρῴκει ἐν γῇ ἀλλοφύλων ἑπτὰ ἔτη.

καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ τέλος [*](12 πολεως] γης A | εισελευσ.] + και εξελευσομεθα Α 13 πεντε] Α παντες απο Α Ι υπολελειμμ. Ba? b A . . . 14 om Ισραηλ Α 16 και διμετρον κριθων σικλου (ου sup ras Ab)| κατα το ρημα κݲυݲ· | Α 17 τη χειρι] pr επι Α | εν τη πυλη] επι της πυλης Α | καθα] καθως Α (ω sup ras Aa?) 18 καθα] καθως Α | ωρα] ημερα αυτη Α Ι πυλει Α | Σαμαριας Α 19 ο] ος Αݲ Ι om ου 1° Α | οψει Bab (ει superscr) | om μη 2° Α | φαγη] seq ras ι lit in Α (φαγης A*vid) 20 εγενετο] + αυτω Α Ι συνεπατησεν] ε 1° sup ras B? VIII 1 παροικησης] παροικησεις Α | κεκλικεν Α)

758
[*](B) τῶν ἑπτὰ ἐτῶν καὶ ἐπέστρεψεν ἡ γυνὴ ἐκ γῆς ἀλλοφύλων εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἦλθεν βοῆσαι πρὸς τὸν βασιλέα περὶ τοῦ οἴκου ἑαυτῆς καὶ περὶ τῶν ἀγρῶν ἑαυτῆς

καὶ ὁ βασιλεὺς ἐλάλει πρὸς Γιεζεὶ τὸ παιδάριον Ἐλεισαῖε τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ λέγων Διήγησαι δή μοι πάντα τὰ μεγάλα ἁ ἐποίησεν Ἐλεισαῖε.

καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἐξηγουμένου τῷ βασιλεῖ ὡς ἐζωπύρησεν υἱὸν τεθνηκότα, καὶ ἰδοὺ ἡ γυνὴ ἧς ἐζωπύρησεν τὸν υἱὸν αὐτῆς Ἐλεισαῖε βοῶσα πρὸς τὸν έα τοῦ οἴκου ἑαυτῆς καὶ περὶ τῶν ἀγρῶν ἑαυτῆς· καὶ Κύριε βασιλεῦ, αὕτη ἡ γυνὴ καὶ οὗτος ὁ υἱὸς αὐτῆς ὄν Ἐλεισαῖε.

καὶ ἐπηρώτησεν ὁ βασιλεὺς τὴν γυναῖκα, καὶ διηγήσατο αὐτῷ· καὶ ἔδωκεν αὐτῇ ὁ βασιλεὺς εὐνοῦχον ἕνα λέγων Επίστρεψον πάντα πάντα αὐτῆς τὰ γενήματα τοῦ ἀγροῦ, ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἦς κατέλιπεν τὴν γῆν ἕως τοῦ νῦν.

Καὶ ἦλθεν Ἐλεισαῖε εἰς Δαμασκόν· καὶ υἱὸς Ἀδὲρ βασιλεὺς Συρίας ἠρρώστησεν· καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ λέγοντες Ἤκει ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἕως ὦδε.