Regnorum IV (Regum II In Textu Masoretico)

κα εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς Ἰδουὺ δὴ ἔγνων ὅτι ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἄγιος οὗτος διαπορεύεται ἐφ’ ἡμᾶς διὰ παντός.

ποιήσωμεν δὴ αὐτῷ ὑπερῷον, τόπον μικρόν, καὶ θῶμεν αὐτῷ ἐκεῖ κλίνην καὶ τράπεζαν καὶ δίφρον καὶ λυχνίαν· καὶ ἔσται ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι πρὸς ἡμᾶς . καὶ ἐκκλινεῖ ἐκεῖ.

καὶ ἐγένετο ἡμέρα καὶ εἰσῆλθεν ἐκεῖ, καὶ ἐξέκλινεν εἰς τὸ ὑπερῷον καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ.

καὶ εἶπεν πρὸς Γιεζεὶ τὸ παιδάριον αὐτοῦ Κάλεσόν μοι τὴν Σωμανεῖτιν ταύτην· καὶ ἐκάλεσεν αὐτήν, καὶ ἔστη ἐνώπιον αὐτοῦ.

καὶ εἶπεν αὐτῷ Εἰπὸν δὴ πρὸς αὐτήν Ἰδοὺ ἐξέστησας ἡμῖν τὴν πᾶσαν ἔνκτησιν· τί δεῖ ποιῆσαί σοι ; εἰ ἔστιν λόγος σοι πρὸς τὸν βασιλέα ἢ πρὸς τὸν ἄρχοντα τῆς δυνά- μεως ; ἡ δὲ εἶπεν Ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ ἐγώ εἰμι οἰκῶ.

καὶ εἶπεν Tt δεῖ ποιῆσαι αὐτῇ; καὶ εἶπεν Γιεζεὶ τὸ παιδάριον αὐτοῦ Καὶ μάλα υἱὸς οὐκ ἔστιν αὐτῇ, καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς πρεσβύτης.

καὶ ἐκάλεσεν αὐτήν, καὶ ἔστη παρὰ τὴν θύραν.

καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε πρὸς αὐτήν Εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον, ὡς ἢ ὥρα ζῶσα, σὺ περιειληφυῖα υἱόν· ἡ δὲ εἶπεν Μή, κύριε μου, μὴ διαψεύσῃ τὴν δούλην σου.

καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἡ γυνή, καὶ ἔτεκεν υἱὸν εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ὡς ἡ ὤρα ζῶσα, ὡς ἐλάλησεν πρὸς αὐτὴν Ἐλεισαῖε.

καὶ ἡδρύνθη τὸ παιδάριον· καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἐξῆλθεν πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ πρὸς τοὺς θερίζοντας,

καὶ εἶπεν πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ Τὴν κεφαλήν μου, τὴν κεφαλήν μου· καὶ εἶπεν τῷ παιδαρίῳ Ἆρον αὐτὸν πρὸς τὴν μητέρα αὐτοῦ.

καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ τῶν γονάτων αὐτῆς ἔως μεσημβρίας, καὶ ἀπέθανεν.

καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν καὶ ἐκοίμισεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν κλίνην τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ, καὶ ἀπέκλεισεν κατ’ αὐτοῦ καὶ ἐξῆλθεν.

καὶ ἐκάλεσεν τὸν ἄνδρα αὐτῆς καὶ εἶπεν Ἀπόστειλον δή μοι ἔν τῶν παιδαρίων καὶ μίαν τῶν ὄνων, καὶ δραμοῦμαι ἕως τοῦ ἀ [*](Α) [*]( 7 ηλθεν] ανεστη Α | κݲωݲ Α | οι υιοι] om οι Α | υπολοιπω A*vid Σιωμαμ Α?) Ι om εκει 2° Α 9 om δια παντος Α 10 om δη Α 12 Σουμανιτην Α 13 ημιν] ημας Α | την πασαν ενκτησιν εγκτ. Bb)] + ταυτην Bab πασᾶν την εκστασιν ταυτην Α Ι λαου] + μου Α | ειμι εγω Α 14 ππεσβυτης] pr ουκ εστιν Α 15 και 1°] pr και ειπεν καλεσον αυτην Α 16 μου] ανݲεݲ του 21 ανηνεγκεν] ηνεγκεν Α)

καὶ εἶπεν Τί ὄτι σὺ πορεύῃ πρὸς αὐτὸν σήμερον; οὐ νεομηνία οὐδὲ σάββατον· ἡ δὲ εἶπεν Εἰρήνη.

καὶ ἐπέσαξεν τὴν ὄνον, καὶ εἶπεν πρὸς τὸ παιδάριον αὐτῆς Ἄγε πορεύου, μὴ ἐπίσχῃς μοι τοῦ ἐπιβῆναι, ὅτι ἐὰν εἴπω σοι

Δεῦρο καὶ πορεύσῃ, καὶ ἐλεύσῃ πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ εἰς τὸ ὄρος τὸ Καρμήλιον. καὶ ἐγένετο ὡς εἶδεν Ἐλεισῖε ἐρχομένην αὐτήν, καὶ εἶπεν π·ρὸς Γιεζεὶ τὸ παιδάριον αὐτοῦ Ἰδοὺ δὴ ἡ Σωμανεῖτις ἐκείνη.

νῦν δράμε εἰς ἀπαντὴν αὐτῆς καὶ ἐρεῖς Ἥ εἰρήνη σοι; ἢ εἰρήνη τῷ ἀνδρί σου; ἡ εἰρήνη τῷ παιδαρίῳ; ἡ δὲ εἶπεν Εἰρήνη.

καὶ ἦλθεν πρὸς Ἐλεισαῖε εἰς τὸ ὄρος καὶ ἐπελάβετο τῶν ποδῶν αὐτοῦ· καὶ ἤγγισεν Γιεζεὶ ἀπεώσασθαι αὐτήν. καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Ἄφες αὐτήν· ὄτι ἡ ψυχὴ αὐτῆς κατώδυνος αὐτῇ, καὶ Κύριος ἀπέκρυψεν ἀπ’ ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ οὐκ ἀνήγγε3ιλέν μοι.

ἡ δὲ εἶπεν Μὴ ᾐτησάμην υἱὸν παρὰ τοῦ κυρίου μου; ὄτι οὐκ εἶπα Οὐ πλανήσεις μετ’ ἐμοῦ;