Regnorum III (Regum I In Textu Masoretico)

καὶ ἐξῆλθεν. Χειρὰμ ἐκ Τύρου καὶ ἐπορεύθη εἰς τὴν Γαλειλαίαν τοῦ ἰδεῖν τὰς πόλεις ἃς ἔδωκεν αὐτῶ Σαλωμών· καὶ οὐκ ἤρεσεν αὐτῷ.

καὶ εἶπεν Τί αἱ πόλεις αὗται ἃς ἔδωκάς μοι, ἀδελφέ ; καὶ ἐγκάλεσεν αὐτάς Ὅριον ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

καὶ ἤνεγκεν χειρὰμ τῷ Σαλωμὼν ἑκατὸν καὶ εἴκοσι τάλαντα χρυσίου.

Καὶ νοῦν ὑπὲρ οὗ ἐπ οίησεν Σαλωμὼν ὁ βασιλεὺς [*](A) [*](o 8 υψηλος] om ο Α 9 εγκατελιπον Bb εγκατελειπον Α pr τον Α Ι δουλιας Α Ι αντελαβοντον Α Ι αλλοτριων] ετερων Α Ι om και αυτοις Α | επηγαγεν επηγαγε Bb)] + κς BabA | την κακιαν] pr αν Α | οικον] pr τον Α | αυτω] εαυτω Α | εν ταις ημ. εκ.] pr και Α 10 ωκοδομησεν Α 11 om καἰ εν ξ πευκίνοις Α | om εν 4° Α | εδωκεν] ωκοδομησεν Α | βασιλευς 2°] + Σαλωμων Α τη Α Ι Γαλιλ. BbA (item 12) 12 ηρεσαν Α 13 αυτας] αυτα Α 15–25 αυτη η πραγματια της προ|νομης ης ανηνεγκεν ο βασι|λευς οικοδομησαι | τον οικον κυ· και τον οικον τουl βασιλεως· και συν την Μελω| κα την ακραν του περιφραξαι| τον φραγμον της πολεως Δαδl και την Ασσουρ και την Μεδᾶ| και το τειχος Ιλημ· και την Εσερ| και την Μαγδω και (16) Φαραω βασιλευς Αιγυπτου ανε|βη και κατελαβετο την αυτην εν πυρι καιΙ συν τον αναναιον τον καθημεΙνον εν τη πολει απεκτεινεν και εδωκεν αυτην αποστολας| τη θηατρι αυτου γυναικι Σαλωιμων· (17) και ωκω Σαλω|μων την Γαζερ· και την Βαιθω|ρων την κατωτατην· (18) και τηνΙ και την Θερμαθ· εν τη ε|ρημ· και εν τη γη (19) πασας τας| πολεις των αι ας Α*) ησαν τω Σαλωμων· και τας| ποεις των αρματων· τας πολεις των ιππεων· και τη| πραγματιαν Σαλωμων ην επραηματευ· σατο επραγματευσαντο Α*) οικοδομησαι| εν Ιλημ· και εν τω Αιβανω·| και εν παση τη γη του μη καταρξαι| αυτου (20) παντα τον λαον τον υπο|λελιμμενον υπο του Αμορραι|ου ορραι sup ras Α1)· και του Χετταιου· και του| Φερεζαιου· και του Χαναναιου| του Ευαιου· και του Ιεβου|σαιου και του Γεργεσαιου· τουΙ μη εκ των υιων Ισλ οντων (21) τα| τεκνα αυτων τα υπολελιμμε Ινα μετ αυτους εν)

καὶ ἀπέστειλεν Χειρὰμ ἐ’ν τῇ νηὶ τῶν παίδων αὐτοῦ ἄνδρας ναυτικοῦς ἐλαύνειν εἰδότας θάλασσαν μετὰ τῶν πάίδων Σαλωμών.

καὶ ἦλθον εἰς Σωφηρά, καὶ ἔλαβον ἐκεῖθεη χρυσίου ἐκατὸν εἴκοσι τάλαντα καὶ ἤνεγκαν τῷ βασιλεῖ Σαλωμών.

Καὶ βασίλισσα Σαβὰ ἤκουσεν τὸ ὄνομα Σαλωμὼν καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου καὶ ἦλθεν πειράσαι αὐτὸν ἐν αἰνίγμασιν.

καὶ ἦλθεν ἐν Ἰερουσαλὴμ ἐν δυνάμει βαρείᾳ σφόδρα· καὶ κάμηλοι αἴρουσαι ἡδύσματα καὶ χρυςὸν πολὺν σφόδρα καὶ λίθον τίμιον· καὶ εἰσῆλθεν πρὸς Σαλωμὼν καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ πάντα ὅσα ἦν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς.

καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῇ σαλωμῶν πάντας τοῦς λόγους αὐτῆς· οὐκ ἦν λόγος παρεωραμένος παρὰ τοῦ βασιλέως ὃν οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῇ.

καὶ εἶδεν βασίλισσα Σαβὰ πᾶσαν φρόνησιν Σαλωμών, καὶ τὸν οἶκον ὂν ῲκοδόμησεν,

καὶ τὰ βρώματα Σαλωμὼν καὶ τὴν καθέδραν παίδων αὐτοῦ καὶ τὴν στάσιν λειτουργῶν αὐτοῦ καὶ τὸν ἱματισμὸν αὐτοῦ καὶ τοὺς οἰνοχόυς αὐτοῦ καὶ τὴν ὁλοκαύτωσιν αὐτοῦ ἣν ἀνέεφερεν ἐν οἴκῳ Κυρίου, καὶ ἐξ ἐαυτῆς ἐγένετο.

καὶ εἶπεν πρὸς τὸν βασιλέα Σαλωμών Ἀλλθινὸς ὁ λόγος ὃν ἥκουσα ἐν τῇ γῇ μου

πεερὶ τοῦ λόγου σου καὶ περὶ τῆς φρονήσεώς σου· καὶ οὐκ ἐπίστευσα τοῖς λαλοῦσίν μοι, ἔως ὄτου παρεγενόμην καὶ ἐωράκασιν οἱ ὀφθαλμοί μου, καὶ ἰδοὺ οὐκ εἰσὶν τὸ ἥμισυ καθὼς ἀπήγγειλάν μοι, προστέθεικας ἀγαθὰ πρὸς αὐτὰ ἐπὶ πᾶσαν τῆν ἀκοὴν ἣν ἤκουσα ἐν τῇ γῇ μου.