Regnorum III (Regum I In Textu Masoretico)

καὶ αὐτὸς ᾠκοδόμησεν δόμησεν τὴν Φερμαὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ.

καὶ τοῦτο τὸ ἄριστον τῷ Σαλωμών. τριάκοντα κόροι σεμιδάλεως καὶ ἑξήκοντα κόροι ἀλεύρου κεκοπανισμένου, δέκα μόσχοι ἐκλεκτοὶ καὶ εἴκοσι βόες νομάδες καὶ ἑκατὸν πρόβατα, ἐκτὸς ἐλάφων καὶ δορκάδων καὶ ὀρνίθων ἐκλεκτῶν νομάδων.

οὐκ ἦν ἄρχων ἐν παντὶ πέραν τοῦ ποταμοῦ ἀπὸ Ῥαφεὶ ἔως Γάζης, ἐν πᾶσιν τοῖς βασιλεῦσιν πέραν τοῦ ποταμοῦ;

καὶ ἦν αὐτῷ εἰρήνη ἐκ πάντων τῶν μερῶν αὐτοῦ κυκλόθεν· καὶ κατῴκει Ἰσυδὰ καὶ Ἰσραὴλ πεποιθότες, ἕκαστος ὑπὸ τὴν ἄμπελον αὐτοῦ καὶ ὑπὸ τὴν συκῆν αὐτοῦ, ἐσθίοντες καὶ πίνοντες ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρςάβεε πάσας τὰς ἡμέρας Σαλωμών.

καὶ οὗτοι οἱ ἄρχοντες τοῦ Σαλωμών· Ἀζαριοὺ υἱὸς Σαθὼκ τοῦ ἱερέως, καὶ Ὀρνειοὺ υἰὸς Ναθάν, ἄρχων τῶν ἐφεστηκότων, καὶ ἔδραμεν ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ Σουβὰ γραμματεύς, καὶ Βαςὰ υἱὸς Ἀχειθάλαμ ἀναμιμνήσκων, καὶ Ἀβεὶ υἱὸς Ἰωὰβ ἀρχιστράτηγος, καὶ Ἀχειρὲ υἱὸς Ἐδραεὶ ἐπὶ τὰς ἄρσεις, καὶ Βαναιὰ υἱὸς Ἰωδᾶε ἐπὶ τῆς αὐλαρχίας καὶ ἐπὶ τοῦ πλινθείου, καὶ Καχοὺρ υἱὸς Ναθὰν ὁ σύμβουλος.

καὶ ἦσαν τῷ Σαλωμὼν τεσσεράκοντα χιλάδες τοκάδες ἵπποι εἰς ἅρματα, καὶ δώδεκα χιλιάδες ἵππων·

κ καὶ ἦν ἄρχων ἐν πᾶσιν τοῖς βασιλεῦσιν ἀπῖο τοῦ ποταμοῦ καὶ ἕως γῆς ἀλλοφύλων καὶ ἕως ὁρίων Αἰγύπτου.

Σαλωμὼν υἱὸς Δαυεὶδ ἐβαςίλευσεν ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ Ἰουδὰ ἐν Ἰερουσαλήμ.

θυμιῶντες ἐπὶ τοῖς ὑψηλοῖς, ὅτι οὐκ ᾠκοδομήθη οἶκος τῷ κυριῳ ἕως νῦν.

καὶ ἠγάπησεν Σαλωμὼν τὸν κύριον, πορεύεσθαι ἐν τοῖς προστάγμασιν Δαυεὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, πλὴν ἐν τοῖς ὑψηλοῖς [*](Α) [*](46 Βαναιαυ Α | νιω Ιωδαε] τω Ιωιαδαε Α | αυτον] + και απεθανεν· Α 46 a—1 om και ην ο βασιλευς . . . εν Ιερουσαλημ Α. 46 h Ορνιου Bb | πλινθιου Bb 46 I τεσσαρακ. Bb. III 2 θυμιωντες] pr της δε βασιλειας εδρασθεισης | εν χειρι Σαλωμων επιγαμιᾶ| εποιησατο Σαλωμων προς Φα|ραω βασιλεα Αιγυπτου· και ελα|βεν την θυγατερα Φαραω· και| εισηγαγεν αυτην εις την πο|λιν Δαδ· εως ου συνετελεσεν| οικοδομων τον οικον εαυτου| και τον οικον κυ· και το τειχος| Ιημλ (sci)· κυκλω· πλην ο λαος ησαν Α | επι] εν Α | κυριω] ονοματι κ ݲυ ݲ Α | νυν] των ημερων εκεινων Α)

καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη εἰς Γαβαὼν θῦσαι [*](Β) ἐκεῖ, ὅτι αὐτὴ ὑψηλοτάτη καὶ μ(??)γάλη· χιλίαν ολοκαύτωσιν ἀνήνεγκεν Σαλωμὼν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐν Γαβαών.

καὶ ὤφθη Κύριος τῷ Σαλωμὼν ἐν ὕπνῳ τὴν νύκτα· καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς Σαλωμών Αἴτησαί τι αἴτημα σαυτῷ.

καὶ εἶπεν Σαλωμώνβ Σύ ἐποίησας μετὰ σοῦ, δούλου σου Δαυεὶδ τοῦ πατρός μου ἔλεος μέγα, καθὼς διῆλθεν ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν δικαιοςύνῃ καὶ ἐν εὐθύτητι καρδίας μετὰ σοῦ, καὶ ἐφύλαξας αὐτῷ τὸ ἔλεος τὸ μέγα τοῦτο, δοῦναι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη.

καὶ νῦν, Κύριε ὁ θεός μου, σὺ ἔδωκας τὸν δοῦλόν σου ἀντὶ Δαυεὶδ τοῦ πατρός μου· καὶ ἐγώ εἰμι παιδάριον μικρόν, καὶ οὐκ οἶδα τὴν ἔξοδόν μου καὶ τὴν εἴσοδόν μου.

ὁ δὲ δοῦλός σου ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου, ὅν ἐξελέξω λαὸν πολὺν ὃς οὐκ ἀριθμηθήσεται.

καὶ δώσεις τῷ δούλῳ σου καρδίαν ἀκούειν καὶ διακρίνειν τὸν λαόν σου ἐν δικαιοςύνῃ, καὶ τοῦ συνειῖν ἀνὰ μέσον ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ· ὅτι τίς δυνήσεται κρίνειν τὸν λαόν σου τὸν βαρὺν τοῦτον;

καὶ ἥρεσεν ἐνωπιον Κυρίου ὅτι ᾐτήσατο Σαλωμὼν βαρὺν τοῦτο.

καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς αὐτόν Ἀνθ’ ὧν ᾐτήσω παρ’ ἐμοῦ τὸ ῥῆμα τοῦτο, καὶ οὐκ ᾐτήσω σαυτῷ ἡμέρας πολλὰς καὶ οὐκ ᾐτήσω πλοῦτον οὐδὲ ᾐτήσω ψυχὰς ἐχθρῶν σου, ἀλλ’ ᾐτήσω σαυτῷ τοῦ συνιεῖν τοῦ εἰσακούειν κρίμα·

ἰδοὺ πεποίηκα τό ῥῆμά σου· ἰδοὺ δέδωκά σοι καρδίαν φρονίμην καὶ σοφήν· ὡς ςὺ οὐ γέγονεν ἔμπροσθέν σου, καὶ μετὰ σὲ οὐκ ἀναστήσεται ὅμοιός σοι.