Regnorum I (Samuelis I In Textu Masoretico)

οὐχ οὗτος Δαυεὶδ ᾧ ἐξῆρχον ἐν χοροῖς λέγοντες

καὶ ἐκάλεσεν ᾿ Αγχοὺς τὸν Δαυεὶδ καὶ εἶπεν αὐτῷ νῇ κύριος, ὅτι εὐθὴς σὺ καὶ ἀγαθὸς ἐν ὀφθαλμοῖς μου, καὶ ἡ ἔξοδός σου καὶ ἡ εἴσοδός σου μετ’ ἐμοῦ ἐν τῇ παρεμβολῇ· καὶ ὅτι οὐχ εὕρηκα κατὰ σοῦ κακίαν ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἥκεις πρὸς μὲ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας, καὶ ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν σατραπῶν ἀγαθὸς σύ.

καὶ νῦν ἀνάστρεφε καὶ πορεύου εἰς εἰρήνην, καὶ οὐ μὴ ποιήσεις κακίαν ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν σατραπῶν τῶν ἀλλοφύλων.

καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς ᾿ Αγχούς Τί πεποίηκά σοι κοὶ τί εὗρες ἐν τῷ δούλῳ σου ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἤμην ἐνώπιόν σου καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, ὅτι οὐ μὴ ἔλθω πολεμῆσαι τοὺς ἑ ἐχθροὺς τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως ;

καὶ ἀπεκρίθη ᾿ Αγχοὺς πρὸς Δαυείδ οἴδα ὅτι σὺ ἐν ὀφθαλμοῖς μου, ἀλλ’ οἱ σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων Οὐχ ἥξει μεθ’ ἡμῶν εἰς πόλεμον.

καὶ νῦν ὄρθρισον τὸ πρωὶ σὺ καὶ οἱ παῖδες τοῦ κυρίου σου οἱ ἥκοντες μετὰ σοῦ, καὶ τὸν τόπον οὗ κατέστησα ὑμᾶς ἐκεῖ· καὶ λόγον λοιμὸν ἐν τῇ ὁδῷ καὶ φωτισάτω ὑμῖν, καὶ πορεύθητε.

καὶ ὤρθρισεν Δαυεὶδ αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἀπελθεῖν καὶ φυλάσσειν τὴν γῆν τῶν ἀλλοφύλων , καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἀνέβησαν πολεμεῖν ἐπὶ Ἰσραήλ.

Καὶ ἐγενήθη εἰσελθόντος Δαυεὶδ καὶ τῶν ἀνδρῶν αὐτοῦ εἰς Κεειλὰ τῇ τρίτῃ, καὶ Ἀμαλὴκ ἐπέθετο ἐπὶ τὸν νότον καὶ ἐπὶ καὶ ἐπάταξεν τὴν Σεκελὰκ καὶ ἐνεπύρισεν αὐτὴν ἐν πυρί·

καὶ τὰς γυναῖκας καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου, οὐκ ἐθανάτωσαν ἄνδρα καὶ γυναῖκα ἀλλ’ ᾐχμαλώτευσαν · καὶ ἀπῆλθον εἰς τὴν ὁδὸν αὐτῶν.

καὶ ἦλθεν Δαυεὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἰδοὺ ἐνπεπύρισται ἐν πυρί, αἱ δὲ γυναῖκες αὐτῶν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν κοὶ αἱ θυγατέρες αὐτῶν ᾐχμαλωτευμένοι.

καὶ ἦρεν Δαυεὶδ κα οἱ ἄνδρες αὐτοῦ τὴν φωνὴν αὐτῶν, καὶ ἔκλαυσαν ἕως ὅτου οὐκ ἦν ἔτι κλαίειν.

καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκες Δαυεὶδ ᾐχμα- Αχεινόομ ἡ Ἰσραηλεῖτις καὶ Ἀβειγαία ἡ γυνὴ Ναβὸλ τοῦ Καρμηλίου.

καὶ ἐθλίβη Δαυεὶδ σφόδρα, ὅτι εἶπεν ὁ λαὸς λιθο- [*](Α 6 κάτα σου] ἐν σοι Α | σήμερον ἡμέρας] ἡμέρας τῆς σῆμ’. Α | ἀγαθὸς] pr οὐκ Α 7 αναστραφε Α 9 πρὸς Δαυειδ] pr καὶ εἶπεν Α | μου] + καθὼς αγγελος θυݲ Α 10 πρωει (sic) sup ras A1 | om σὺ Α | Α | om ἔκει Α | om ἐν καρδία σου Α (aliq deesse ind A a?) | μου] ἐμοῦ Α | ὀρθρίσατε] διορθρ. Α 11 απελθειν] + τὸ πρωει Α | ἔπι] πρὸς Α XXX 1 Κεειλα] Σικελαγ Α | Σεκελακ 1°] τὴν Σικελαγ Α | Σεκελακ 2°] Α | ενεπυρσεν] ἐνέπρησεν Α 2 καὶ τὰς γυν.] pr καὶ ηχμαλωτευσεν Α | εως] pr κα Α | εθανωτωσεν (sic) Α 3 αιχμαλωτευμενοι (sic) Α 4 αὖ. του E ab A] ἀυτῶν B* | εκλαυσαν] α 2° sup ras Α1 5 Αχινααμ ἁμ ras A1) Α | Ιζραηλειτις Α | Αβιγαια Α )

καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς ᾿ Αβιαθὰρ τὸν ἱερέα υἱὸν ᾿ Αχειμέλεχ Προσάγαγε τὸ ἐφούδ.

καὶ ἐπηρώτησεν Δαυεὶδ διὰ τοῦ κυρίου λέγων Εἰ καταδιώξω ὀπίσω τοῦ γεδδοὺρ τούτου, εἰ καταλήμψομαι αὐτούς ; καὶ εἶπεν αὐτῷ καταδίωκε, ὅτι καταλαμβάνων καταλήμψῃ καὶ ἐξαιρούμενος ἐξελῇ.

καὶ ἐπορεύθη Δαυεὶδ αὐτὸς καὶ οἱ τετρακόσιοι ἄνδρες μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἔρχονται ἕως τοῦ χειμάρρου Βοσόρ· καὶ οἱ περισσοὸ ἔστησαν.

καὶ οἱ περισσοὶ ἐδίωξαν ἐν τετρακοσί σιν, ὑπέστησαν δὲ διακόσιοι ἄνδρες οἵτινες ἐκάθισαν πέραν τοῦ ῥοῦ τοῦ Βοσόρ.

Καὶ εὑρίσκουσιν ἄνδρα Αἰγύπτιον ἐν ἀγρῷ, καὶ λαμβάνουσιν αὐτὸν καὶ ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς Δαυεὶδ ἐν ἀγρῷ· καἰ διδόασιν αὐτῷ ἄρτον καὶ ἔφαγεν, καὶ ἐπότισαν αὐτὸν ὕδωρ·

καὶ διδόασιν αὐτῷ κλάσμα παλάθης καὶ ἔφαγεν, καὶ κατέστη τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, ὅτι οὐ βεβρώκει ἄρτον καὶ οὐ πεπώκει ὕδωρ τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας.

καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυείδ τίνος σὺ εἶ, καὶ πόθεν εἰ; καὶ εἶπεν τὸ παιδάριον τὸ Αἰγύπτιον Ἐγώ εἰμι δοῦλος ἀνδρὸς Ἀμαληκείτου, καὶ κατέλιπέν με ὁ κύριός μου, ὅτι ἠνωχλήθην ἐγὼ σήμερον τριταῖος.