Regnorum I (Samuelis I In Textu Masoretico)

καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ βασιλεύς Μῆ φοβοῦ, εἰπὸν τίνα ἑόρακας· καὶ εἶπεν αὐτῷ Θέους ἑόρακα ἀναβαίνοντας ἐκ τῆς γῆς.

καὶ εἶπεν αὐτῇ Τί ἔγνως; καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἄνδρα ὄρθιον ἀναβαίνοντα ἐκ τῆς γῆς, καὶ οὗτος διπλοίδα ἀναβεβλημένος. καὶ ἔγνω Σαοὺλ ὅτι Σαμουὴλ οὗτος, καὶ ἔκυψεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ.

καὶ εἶπεν Σαμουήλ Ἵνα τί παρηνώχλησάς μοι ἀναβῆναί με ; καὶ εἶπεν Σαούλ Θλίβομαι σφόδρα, καὶ οἱ ἀλλόφυλοι πολεμοῦσιν ἐν ἐμοί, καὶ ὁ θεὸς ἀφέστηκεν ἀπ’ ἐμοῦ καὶ οὐκ ἐπακήκοεν μοι ἕτι καὶ ἐν χειρὶ τῶν προφητῶν καὶ ἐν τοῖς · καὶ νῦν κέκληκά σε γνωρίσαι μοι τί ποιήσω.

καὶ εἶπεν Ινα τί ἐπερωτᾷς με, καὶ Κύριος ἀφέστηκεν ἀπὸ σοῦ καὶ γέγονεν μετὰ τοῦ πλησίον σου ;

καὶ πεποίηκεν κύριός σοι καθὼς ἐλάλησεν κύριος ἐν χειρί μου, καὶ διαρρήξει κύριος τὴν βασιλείαν σου ἐκ χειρός σου καὶ δώσει αὐτὴν τῷ πλησίον σου τῷ Δαυείδ.

διότι οὐκ ἤκουσας φωνῆς Κυρίου καὶ οὐκ ἐποίησας θυμὸν ὀργῆς αὐτοῦ ἐν Ἀμαλήκ, διὰ τοῦτο τὸ ῥῆμα ἐποίησεν κύριός σοι τῇ ἡμέρα ταύτῃ.

καὶ παραδώσει κύριος τὸν Ἰσραὴλ μετὰ σοῦ εἰς χεῖρας ἀλλοφύλων, καὶ αὔριον σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ πεσοῦνται, καὶ [*](A 8 εἶπαν] εἶπον Α | Αελδωρ] Νηνδωρ Α 8 συνεκαλύψατο] περιεκαλ. Α 9 γνώστας] γνωτας A* σ superscr A1) | πακιδευεις B* παγιδ. B ab A) 10 Σαουλ] + ἐν κω Α | αναντησεται Α 12 ἴδεν Α | μεγαλην Α 13 ειπον] εἶπε Α | ἑώρακας, ἑώρακα B b 14 ὄρθριον Α | αναβεβλ. διπλοειδα A 15 Σαμουὴλ] + πρὸς Σαουλ Α | μοι 1°] με Α | ἀναβῆσαι Α | μοι 2°] 16 επερωτας] ἐπερώτησας Α 17 κύριος 2°] + σοι Α | διαρηξει Α | ἀυτῶ Α 18 φωνῆς] pr τῆς Α | τὸ ρημα] τοῦτο Α | σοι κς Α)

καὶ [*](B) Σαοὺλ καὶ ἔπεσεν ἑστηκὼς ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐφοβήθη σφόδρα ἀπὸ τῶν λόγων Σαμουήλ· καὶ ἰσχὺς ἐν αὐτῷ οὐκ ἦν ἔτι, οὐ γὰρ ἔφαγεν ἄρτον ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην.

καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ πρὸς Σαούλ, καὶ εἶδεν ὅτι ἔσπευσεν σφόδρα· κα εἶπεν πρὸς αὐτόν ἰδοὺ δὴ ἤκουσεν ἡ δούλη σου τῆς φωνῆς σου, καὶ ἐλάλησάς μοι.

καὶ νῦν ἄκουσον δὴ φωνῆς τῆς δούλης σου, καὶ παραθήσω ἐνώπιόν σου ψωμὸν ἄρτου, καὶ φάγε· καὶ ἔσται ἐν σοὶ ἰσχύς, ὅτι πορεύσῃ ἐν ὁδῷ.

καὶ οὐκ ἐβουλήθη φαγεῖν· καὶ ζοντο αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ ἡ γυνή, καὶ ἤκουσεν τῆς αὐτῶν, καὶ ἀνέστη ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τὸν δίφρον.