Regnorum I (Samuelis I In Textu Masoretico)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ εἰσπορεύεται Δαυεὶδ καὶ Ἀβεισὰ εἰς τὸν λαὸν τὴν νύκτα, καὶ ἰδοὺ Σαοὺλ καθεύδων ὕπνῳ ἐν λαμπήνῃ, καὶ τὸ δόρυ αὐτοῦ ἐνπεπηγὸς εἰς τὴν γῆν πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ Ἀβεννὴρ καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ ἐκάθευδεν κύκλῳ αὐτοῦ.

κα εἶπεν Ἀβεισὰ πρὸς Δαυείδ Ἀπέκλεισεν σήμερον Κύριος τὸν ἐχθρόν σου εἰς τὰς χεῖράς σου. καὶ νῦν πατάξω αὐτὸν τῷ δόρατι εἰς τὴν γῆν [*](A 40 Αβειγαιαν] Αβιγαια Α 41 ἔπι πρόσωπον ἔπι τὴν γῆν Α | σου 2°] του κυρίου μου Α 42 καὶ ἀνέστη] pr κα ἐτάχυνεν Α 43 Αχινααμ Α | Ισραηλ] Ιζιαελ Α | ἤσαν ἀμφότεραι Α 44 Φαλτι Α | Αμεις] Λαὶς Α | Ρομμα] Γαλλει Α Γαδδει forte A*) XXVI 1 Ζιφαιοι Α | προς| πρὸς (bis scr A I μεθ’ ἤμων] παρ’ ἥμιν Α Ι τὼ Χελμαθ] του Αχιλα Α | Ειεσσαιμου Α 2 ἀνέστη] κατέβη Α | κατέβη] ἐπορεύθη Α | ἐκλέκτων Α 3 ἔπι προσώπου] pr του Α | ἔιδεν] εἶπεν Α 5 εἰσπορεύεται] πορεύεται Α 6 Αβειμελεχ Αβιμ. Α)] Αχειμελεχ B a | Αβεσσα] Αβισαι Α | Σαρουιας] Σαρουεια Α | Αβεισα] Αβισαι Α (ita infra ubique) | ἐσελεύσομαι] εἰσπορεύομαι Α 7 ὕπνω A | om αὐτοῦ 1° Α 8 #x772; σήμερον Α | τὰς χεῖρας] om τὰς A)

601
ἅπαξ, καὶ οὐ δευτερώσω αὐτῷ.

καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Ἀβεισά Μὴ [*](B) ταπεινώσῃς αὐτόν, ὅτι τίς ἐποίσει χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ χριστὸν κυρίου καὶ ἀθῳωθήσεται ;

καὶ εἶπεν Δαυείδ νῇ Κύριος, ἐὰν μὴ κύριος παιδεύσῃ αὐτόν, ἢ ἡ ἡμέρα αὐτοῦ ἔλθῃ καὶ ἀποθάνῃ, ἢ εἰς πόλεμον καταβῇ προστεθῇ·

μηδαμῶς μοι παρὰ κυρίου ἐπενεγκεῖν χεῖρά μου ἐπὶ χριστὸν κυρίου. καὶ νῦν λάβε δὴ τὸ δόρυ ἀπὸ πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ τὸν φακὸν τοῦ ὕδατος, καὶ ἀπέλθωμεν καθ’ ἑαυτούς.

καὶ ἔλαβεν Δαυεὶδ τὸ δόρυ καὶ τὸν φακὸν τοῦ ὕδατος ἀπὸ κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ ἀπῆλθον καθ’ ἑαυτούς· καὶ οὐκ ἦν ὁ καὶ οὐκ ἦν ὁ γινώσκων, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξεγειρόμενος· πάντες ὒ ὅτι θάμβος κυρίου ἔπεσεν ἐπ’ αὐτούς.

καὶ διέβη Δαυεὶδ εἰς τὸ πέραν καὶ ἵστη ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους μακρόθεν, καὶ πολλὴ ἡ ὁδὸς ἀνὰ μέσον αὐτῶν.

καὶ προσεκαλέσατο Δαυεὶδ τὸν λαόν, καὶ τῷ Ἀβεννὴρ ἐλάλησεν λέγων Οὐκ ἀποκριθήσει, Ἀβεννήρ ; καὶ εἶπεν τίς εἶ σὺ ὁ καλῶν ;

καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Ἀβεννήρ οὐκ ἀνὴρ σύ ; καὶ τίς ὡς σὺ ἐν Ἰσραήλ ; καὶ διὰ τί οὐ φυλάσσεις τὸν κύριόν σου τὸν βασιλέα ; ὅτι εἰσῆλθεν εἷς ἑκ τοῦ λαοῦ διαφθεῖραι τὸν βασιλέα κύριόν σου.

καὶ οὐκ ἀγαθὸν τὸ ῥῆμα τοῦτο ὃ πεποίηκας· ζῆ Κύριος, ὅτι υἱοὶ θανατώσεως ὑμεῖς οἱ φυλάσσοντες τὸν βασιλέα κύριον ὑμῶν τὸν χριστὸν κυρίου· καὶ νῦν ἴδε δὴ τὸ δόρυ τοῦ βασιλέως καὶ ὁ φακὸς τοῦ ὕδατος, ποῦ ἐστιν τὰ πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ.

καὶ ἐπέγνω Σαοὺλ τὴν φωνὴν τοῦ Δαυεὶδ καὶ εἶπεν Ἡ φωνή σου, τέκνον, αὕτη, Δαυείδ ; καὶ εἶπεν Δαυείδ Δοῦλός σου, κύριε βασιλεῦ.

καὶ εἶπεν Ἵνα τί τοῦτο καταδιώκει ὁ κύριος ὀπίσω τοῦ δούλου αὐτοῦ; ὅτι τί ἡμάρτηκα, καὶ τί εὑρέθη ἐν ἐμοὶ ἀδίκημα ;

καὶ νῦν ἀκουσάτω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τὸ ῥῆμα τοῦ δούλου αὐτοῦ· εἰ ὁ θεὸς ἐπισείει σε ἐπ’ ἐμέ, ὀσφρανθείη θυσίας σου· καὶ εἰ υἱοὶ ἀνθρώπων, ἑπικατάρατοι οὗτοι ἐνώπιον Κυρίου, ὅτι ἐξέβαλόν με σήμερον μὴ ἐστηρίσθαι ἐν κληρονομίᾳ κυρίου, λέγοντες Πορεύου, δούλευε θεοῖς ἑτέροις.

καὶ νῦν μὴ πέσοι τὸ αἷμά μου ἐπὶ τὴν γῆν ἐξ ἐναντίας προσώπου κυρίου· ὅτι ἐξελήλυθεν ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ ζητεῖν ψυχήν μου, καθὼς καταδιώκει ὁ νυκτικόραξ [*](9 ταπεινωσης] διαφθείρῃς Α | αθοωθησεται B*A 10 ἔαν] pr ὅτι Α | παιδευση] Α παίσῃ Α | om η ° Α 11 om μοι Α | ἐπήνεγκεν Α 12 om ὕδατος Α | om αὐτοῦ Α Ι κυρίου] #x772; B 14 αποκριθηση B ab A | + με πρὸς ’τον βασιλέα Α 15 κύριον °] pr ’τον Α 16 κύριον] pr ’τον Α | χριστὸν Τυρίου] ras κݲυݲ A ? vid seq ras pi litt in Α 17 ἀυτὴ τέκνον 18 ειπεν] + Δαδ Α | ο κύριος καταδιώκει Α | om τι 2° Α 19 ακουσατω] + δὴ Α | ἐπ’] εἰς Α | θυσία Α | επικαταρατοι] επικαταγαγοι Α | om οὔτοι Α 20 ψύχην] pr τὴν Α)

602
[*](B) ἐν τοῖς ὄρεσιν.

καὶ εἶπεν Σαούλ Ἡμάρτηκα· ἐπίστρεφε, τέκνον Δαυείδ· ὅτι οὐ κακοποιήσω σε, ἀνθ’ ὧν ἔντιμος ψυχή μου ἐν ὀφθαλμοις σου. καὶ ἐν· τῆ̣ σήμερον μεματαίωμαι καὶ ἠγνόηκα πολλὰ σφόδρα.

καὶ ἀπεκρίθη Δαυεὶδ καὶ εἶπεν ἰδοὺ τὸ δόρυ τοῦ βασιλέως, διελθέτω εἷς τῶν παιδαρίων καὶ λαβέτω αὐτό.

καὶ κύριος ἐπιστρέψει ἑκάστῳ τὰς δικαιοσύνας αὐτοῦ καὶ τήν πίστιν αὐτοῦ· ὡς παρέδωκέν σε κύριος εἰς χεῖράς μου, καὶ οὐκ ἠθέλησ’ ἐπενεγκεῖν χεῖρά ἐ κυρίου.

καὶ ἰδοὺ καθὼς ἐμεγαλύνθη ἡ ψυχὴ σου σήμερον ἐν ἐν ὀφθαλμοῖς μου, οὕτως μεγαλυνθείη ἡ ψυχή μου, οὕτως μεγαλυνθείη ἡ ψυχή μου ἐνώπιον κυρίου, καὶ σκεπάσαι με· καὶ ἐξελεῖταί με ἐκ πάσης θλίψεως.

καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς Δαυείδ Εὐλογημένος σύ, τέκνον, καὶ ποιῶν καὶ δυνάμενος δυνήσει. καὶ ἀπῆλθεν Δαυεὶδ εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ, Σαοὺλ ἀνέστρεψεν εἰς τὴν ὁδὸν αὐτοῦ.

Καὶ εἶπεν Δαυεὶδ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ λέγων Νῦν προστεθήσομαι ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ εἰς χεῖρας Σαούλ, καὶ οὐκ ἔστιν μοι ἀγαθὸν ἐὰν μὴ σωθῶ εἰς γῆν ἀλλοφύλων καὶ ἀνῇ Σαοὺλ τοῦ ζητεῖν με εἰς πᾶν ὅριον Ἰσραήλ, καὶ σωθήσομαι ἐκ χειρὸς αὐτοῦ.