Regnorum I (Samuelis I In Textu Masoretico)

καὶ ἤρχετο τὸ παιδάριον τοῦ ἱερέως ὡς ἂν ἡψήθη τὸ κρέας, κα κρεάγρα [*](A 5 ασθενουντες] οι πινωντες Α 8 καθισαι] + αὐτὸν A Ι δικαιων Α 9 ἐνισχύει fort BA 10 χρειστου ρειστο sup χριστου BbA) 11 12 υιοι 1°] pr οι Α Ι θνݲ|οντος A 13 ηψηθη] η 1° sup ras Babvid)

καὶ ἐπάταξεν αὐτὴν εἰς τὸν λέβητα τὸν [*](B) μέγαν ἢ εἰς τὸ χαλκίον ἢ εἰς τὴν κύθραν· πᾶν ὃ ἐὰν ἀνέβη ἐν τῆ κρεάγρᾳ ἐλάμβανεν ἑαυτῷ ὁ ἱερεύς· κατὰ τάδε ἐποίουν παντὶ Ἰσραήλ, τοῖς ἐρχομένοις θῦσαι κυρίῳ ἐν Σηλώμ.

καὶ πρὶν θυμιαθῆναι στέαρ ἤρχετο τὸ παιδάριον τοῦ ἱερέως καὶ ἔλεγεν τῷ ἀνδρὶ τῷ θύοντι Δὸς κρέας ὀπτῆσαι τῷ ἱερεῖ, καὶ οὐ μὴ λάβω παρὰ σοῦ ἑφθὸν ἐκ τοῦ λέβητος.

καὶ ἔλεγεν ὁ ἀνὴρ ὁ θύων Θυμιαθήτω πρῶτον ὡς καθήκει τὸ στέαρ, καὶ λάβε σεαυτῷ ἐκ πάντων ὧν ἐπιθυμεῖ ἡ σου. καὶ εἶπεν οὐχί, ὅτι νῦν δώσεις· καὶ ἐὰν μή, λήμψομ

καὶ ἦν ἡ ἁμαρτία ἐνώπιον Κυρίου τῶν παιδαρίων μεγάλη σφόδρα, ὅτι ἠθέτουν τὴν θυσίαν κυρίου.

καὶ Σαμουὴλ ἢν λειτουργῶν ἐνώπιον κυρίου, παιδάριον περιεζωσμένον ἐφοὺδ βάρ.

καὶ διπλοίδα μικρὰν ἐποίησεν αὐτῷ ἡ μήτηρ αὐτοῦ, καὶ ἀνέφερεν αὐτῷ ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτὴν μετὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς θῦσαι τὴν θυσίαν τῶν ἡμερῶν.

καὶ εὐλόγησεν Ἤλει τὸν Ἐλκανὰ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ λέγων Ἀποτίσαι σοι Κύριος σπέρμα ἐκ τῆς γυναικὸς ταύτης ἀντὶ τοῦ χρέους οὗ ἔχρησας κυρίῳ· καὶ ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ.

καὶ ἐπεσκέψατο κύριος τὴν Ἅνναν, καὶ ἔτεκεν ἔτι τρεῖς υἱοὺς καὶ δύο θυγατέρας· καὶ ἐμεγαλύνθη τὸ παιδάριον Σαμουὴλ ἐνώπιον Κυρίου.

καὶ Ἤλει πρεσβύτης σφόδρα, καὶ ἤκουσεν ἃ ἐποίουν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ·

καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ινα τί ποιεῖτε κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο ὃ ἐγὼ ἀκούω ἐκ στόματος παντὸς τοῦ λαοῦ κυρίου

μή, τέκνα, ὅτι οὐκ ἀγαθὴ ἡ ἀκοὴ ἢν ἐγὼ ἀκούω· μὴ ποιεῖτε οὕτως, ὅτι οὐκ ἀγαθαὶ οἱ ἀκοαὶ ἃς ἐγὼ ἀκούω, τοῦ μὴ δουλεύει λαὸν θεῷ.

ἐὰν ἁμαρτάνων ἁμάρτῃ ἀνὴρ εἰς ἄνδρα, καὶ προσεύξονται ὑπὲρ αὐτοῦ πρὸς κύριον· καὶ ἐὰν τῷ κυρίῳ ἁμάρτῃ, τίς προσεύξεται ὑπὲρ αὐτοῦ; καὶ οὐκ ἤκουον τῆς φωνῆς τοῦ πατρὸς αὐτῶν, ὅτι βουλόμενος ἐβούλετο Κύριος διαφθεῖραι αὐτούς.

καὶ τὸ παιδάριον Σαμουὴλ ἐπορεύετο, καὶ ἀγαθὸν καὶ μετὰ Κυρίου καὶ μετὰ ἀνθρώπων.

Καὶ ἦλθεν ἄνθρωπος θεοῦ πρὸς Ἤλει καὶ εἶπεν [*](14 εἰς ’τον λέβητα] pr εἰς ’τον λουτῆρα η εἰς ’τον (sic) Α | τὸ χαλκίον Α Χαλκιο sup ras Babvid) η εἰς τὴν κυθραν] τὴν χύτραν η εἰς ’τον χαλκὸν Α | ο ἱερεὺς ἑαυτὼ Α | τάδε] ταύτα ’δε Α 15 ἑφθὸν] pr κρέας Α 16 om καὶ ἔλεγεν Α | ἀνὴρ] αος (sic) Α | ὅτι] τι Α 17 ενωπιον...σφοδρα] τῶν παιδαρίῳ] μεγάλη σφόδρα ενωπιον̣ υ| Α 20 κυݲ| 20κςݲ σοι Α | χρέους οὐ] ras aliq ς οὐ B? | κυρίω] pr τὼ Ba (mg) vid Α 21 καὶ ἔτεκεν] pr καὶ συνέλαβεν Α 22 α] pr σύμπαντα Α | Ισραηλ] † καὶ ως| ἐκόμιζον τὰς γυναῖκας τὰς παρε | στωσας πάρα τὴν θύραν τῆς σκη|νης του μαρτυρίου Α 23 ἀκούω] † ῥήματα πόνηρα Α | om παντὸς Α | κυρίου] † τουτου Α 25 αμαρταννων αμαρταννη (sic) Α | 2°] περ Α 26 ἐπορεύετο] † μεγαλυνόμενον Α 27 ἄνθρωπος] pr ο)

καὶ ἐξελεξάμην τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου ἐκ πόντων τῶν σκήπτρων Ἰσραὴλ ἐμοὶ ἱερατεύειν, καὶ ἀναβαίνειν ἐπὶ θυσιαστήριόν μου κα θυμιᾷν θυμίαμα καὶ αἴρειν ἐφούδ· καὶ ἔδωκα τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός σου τὰ πάντα τοῦ πυρὸς υἱῶν Ἰσραὴλ εἰς βρῶσιν.

καὶ ἵνα τί ἐπέβλεψας ἐπὶ τὸ θυμίαμά μου καὶ εἰς τὴν θυσίαν μου ἀναιδεῖ ὀφθαλμῷ; καὶ ἐδόξασας τοὺς υἱούς σου ὑπὲρ ἐμὲ ἐνευλογεῖσθαι ἀπαρχῆς πόσης θυσίας Ἰσραὴλ ἔμπροσθέν μου;

διὰ τοῦτο τάδε εἶπεν κύριος ὁ θεὸς Ἰσραήλ Εἶπα Ὁ οἶκός σου καὶ οἱ οἶκος τοῦ πατρός σου διελεύσεται ἐνώπιόν μου ἕως αἰῶνος. καὶ νῦν φησὶν Κύριος Μηδαμῶς ἐμοί, ὅτι ἀλλ’ ἢ τοὺς δοξάζοντάς με δοξάσω, καὶ ὁ ἐξουθενῶν με ἀτιμωθήσεται.

ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται καὶ ἐξολεθρεύσω τὸ σπέρμα σου καὶ τὸ σπέρμα οἴκου πατρός σου,

καὶ οὐκ ἱστᾶι σου πρεσβύτης ἐν οἴκῳ μου πάσας τὰς ἡμέρας.