Deuteronomium
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.
- Κύριος μόνος ἦγεν αὐτούς,
- οὐκ ἦν μετ’ αὐτῶν θεὸς ἀλλότριος.
- αὐτοὺς ἐπὶ τὴν ἰσχὺν τῆς γῆς,
- ἀνεβίβασεν αὐτοὺς γενήματα ἀγρῶν·
- ἐθήλασαν μέλι ἐκ πέτρας,
- καὶ ἔλαιον ἐκ στερεᾶς πέτρας·
- βούτυρον βοῶν καὶ γάλα προβάτων
- μετὰ στέατος ἀρνῶν καὶ κριῶν,
- υἱῶν ταύρων καὶ τράγων
- μετὰ στέατος νεφρῶν πυροῦ,
- καὶ αἷμα σταφυλῆς ἔπιεν οἶνον.
- καὶ ἔφαγεν Ἰακὼβ καὶ ἐνεπλήσθη,
- καὶ ἀπελάκτισεν ὁ ἠγαπημένος,
- ἐλιπάνθη, ἐπαχύνθη, ἐπλατύνθη·
- καὶ ἐνκατέλιπεν τὸν θεὸν τὸν ποιήσαντα αὐτόν,
- καὶ ἀπέστη ἀπὸ θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ.
- παρώξυνάν με ἐπ' ἀλλοτρίοις,
- ἐν βδελύγμασιν αὐτῶν παρεπίκρανά με·
- ἔθυσαν δαῖμον ἴοις καὶ οὐ θεῷ,
- θεοῖς οἷς οὐκ ῇδεισαν· [*](8 ως] οὑς A a 10 ἐν τῆ ερημω] ἐν γῆ ἐν γη| ερ. (sic) F | om γῆ AF | κορην B b A 11 αὐτοῦ ο] ἀυτῶν F 12 οὐκ ἢν] pr καὶ AF 14 ἔπιον Α επι.ν F 15 ἐνεπλήσθη] + καὶ ἐπαχύνθη F Ι ενκατελιπεν εγκ. Bb)] εγκατ- AF | ’τον θέον] om ’τον AF 16 εβδελ. A* εν βδελ. A1) εξεπικρ. AF)
- καινοὶ πρόσφατοι ῆκαστιν,
- οὓς οὐκ ᾔδεισαν οἱ πατέρες αὐτῶν.
412
[*](B)- θεὸν τὸν γεννήσαντά σε ἐνκατέλιπες,
- καὶ ἐπελάθου θεοῦ τοῦ τρέφοντός σε.
- καὶ ἴδεν κύριος καὶ ἐζήλωσεν,
- καὶ παρωξύνθη δι’ ὀργὴν υἱῶν αὐτοῦ κω θυγατέρωι
- καὶ εἶπεν Ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ’ αὐτῶν,
- καὶ δείξω τί ἔσται αὐτοῖς ἐπ’ ἐσχάτων
- ὅτι γενεὰ ἐξεστραμμένη ἐστίν,
- υἱοὶ οἷς οὐκ ἔστιν πίστις ἐν αὐτοῖς.
- αὐτοὶ παρεζήλωσάν με ἐπ’ οὐ θεῷ,
- παρώξυνάν με ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν·
- κἀγὼ παραζηλώσω αὐτοὺς ἐπ’ οὐκ ἔθνει,
- ἐπ’ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ αὐτούς.
- ὅτι πῦρ ἐκκέκαυται ἐκ τοῦ θυμοῦ μου,
- καυθήσεται ἕως ᾅδου κάτω·
- καταφάγεται γῆν καὶ τὰ γενήματα αὐτῆς,
- φλέξει θεμέλια ὀρέων.
- συνάξω εἰς αὐτοὺς κάκα,
- καὶ τὰ βέλη μου συνπολεμήσω εἰς αὐτούς.
- τηκόμενοι λιμῷ καὶ βρώσει ὀρνέων,
- καὶ ὀπισθότονος ἀνίατος.
- ὀδόντας θηρίων ἀποστελῶ εἰς αὐτούς,
- μετὰ θυμοῦ συρόντων ἐπὶ γῆν.
- ἔξωθεν ἀτεκνώσει αὐτοὺς μάχαιρα,
- κα ἐκ τῶν ταμείων
- νεανίσκος σὺν παθένῳ,
- εἶπα Διασπερῶ αὐτούς,
- παύσω δὲ ἐξ ἀνθρώπων τὸ μνημόσυνον αὐτῶν·
- εἰ μὴ δι’ ὀργὴν ἐχθρῶν, ἵνα μὴ μακροχρονίσωσιν, [*](AF 17 προσφατοι] pr καὶ Α | ηδεισαν] ειδησαν B 18 ενκατελιπες B b ε 2° sup ras Β ?)] ἐγκατέλειπες AF 19 ἔιδεν AF F | om ἡμέρων AF 21 παρώξυναν] παρώργισαν Α 22 κατω] κατωτάτου Fa 23 συνπολεμησω συμπολεμησω B b)] σὺν τελέσω AF 24 οπιστοτονος Α | ἀποστελῶ] επαποστ. Α | γην] τῆς γῆς Α γῆς F 25 ταμειων] ταμιείων AF | πρεσβυτου] πρεσβυτέρου AF 26 παύσω] καταπαύσω AF | δε] δὴ Α 27 μακροχρονίσωσιν BF1 vid] μακροχρονισουσιν Α χρόνιοι ὦσιν F)
- ἵνα μὴ συνεπιθῶνται οἱ ὒπεναντίοι. [*](B)
- μὴ εἴπωσιν Ἡ χεὶρ ἡμῶν ἡ ὑψηλὴ
- καὶ οὐχὶ Κύριος ἐποίησεν ταῦτα πάντα.
413
- ἔθνος ἀπολωλεκὸς βουλήν ἐστιν,
- καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς ἐπιστήμη.
- οὐκ ἐφρόνησαν συνιέναι·
- ταύτα καταδεξάσθωσαν εἰς τὸν ἐπιόντα χρόνον,
- πῶς διώξεται εἷς χιλίους,
- εἰ μὴ ὁ θεὸς ἀπέδοτο αὐτούς,
- καὶ Κύριος παρέδωκεν αὐτούς;
- ὅτι οὐκ ἔστιν ὡς ὁ θεὸς ἡμῶν οἱ θεοὶ αὐτῶν.
- οἱ ’δε ἐχθροὶ ἤμων ανοητοι.