Deuteronomium

Καὶ συνετέλεσεν Μωυσῆς λαλῶν πάντας τοὺς λόγους τούτους πρὸς πάντας υἱοὺς Ἰσραήλ·

καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Ἕκατόν καὶ εἴκοσι ἐτῶν ἐγώ εἰμι σήμερον, οὐ δυνήσομαι ἔτι εἰσπορεύεσθαι καὶ ἐκπορεύεσθαι· κύριος δὲ εἶπεν πρὸς μέ Οὐ διαβήσῃ τὸν Ἰορδάνην τοῦτον.

κύριος ὁ θεός σου ὁ προπορευόμενος πρὸ προσώπου σου· οὗτος ἐξολεθρεύσει τὰ ἔθνη ταῦτα ἀπὸ προσώπου σου, καὶ κατακληρονομήσεις αὐτούς· καὶ Ἰησοῦς ὁ προπορευόμενος πρὸ προσώπου σου, καθὰ ἐλάλησεν κύριος.

καὶ ποιήσει Κύριος ὁ θεός σου αὐτοῖς καθὰ ἐποίησεν Σηὼν καὶ Ὤγ, τοῖς δυσὶ βασιλεῦσιν τῶν Ἀμορραίων οἳ ἦσαν πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ τῇ γῇ αὐτῶν, καθότι ἐξωλέθρευσεν αὐτοὺς

καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος ὑμῖν· καὶ ποιήσετε αὐτοῖς καθότι ἐνετειλάμην ὑμῖν.

ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε, μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλιάσῃς μηδὲ πτοηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν· ὅτι κύριος ὁ θεός σου ὁ προπορευόμενος μεθ’ ὑμῶν ἐν ὑμῖν, οὔτε μή σε ἀνῇ οὔτε μή σε ἐνκαταλίπῃ.

Καὶ Καὶ ἐκάλεσεν Μωυσῆς Ἰησοῦν καὶ εἶπεν αὐτῶ ἔναντι παντὸς Ἰσραήλ Ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε· σὺ γὰρ εἰσελεύσῃ πρὸ προσώπου τοῦ λαοῦ τούτου εἰς τὴν γῆν ἢν ὤμοσεν κύριος τοῖς πατράσιν ἡμῶν δοῦναι αὐτοῖς, καὶ σὺ κατακληρονομήσεις αὐτοῖς·

καὶ κύριος [*](17 προσκυνήσεις AF | λατρεύσεις Α 18 τῆς γῆς] + ἦς ݲκݲς ο ݲθݲς σοι AF | κληρονομῆσαι AF 19 εκλεξαι] καὶ ἐκλέξεται A* καὶ ἔκλεξαι A 1 ? a ? (εκλεξε) F | ζοὴν 2°] εὐλογίαν Α | om σὺ 1 B | τὸ κατοικειν] om τὸ AF XXXI 2 καὶ 3°] η Α 3 AF 4 om ο θεὸς σου AF | αὐτοῖς ݲκݲς; Α | καθὰ] καθὼς AF | δυσι] om τοῖς AF | βασιλεύσει (sic) AF 5 ὕμιν 1°] ενωπιον ὑμῶν AF om κα ποιησετε...υμιν 2° B* (hab B ab (mg) AF) | καθοτι] καθὰ F 6 διλια Α δηλια F | ο προπορ.] pr οὕτος AF | om ἐν ὕμιν AF | οὔτε 1°] οὐ AF | οὔτε 2°] οὐδ’ οὐ Α | εγκαταλειπη B b AF 7 ἤμων] ἀυτῶν F | αὐτοῖς 2°] pr ἀυτὴν AF 8 καὶ ݲκݲς οσυνπροπορ. A)

Καὶ ἔγραψεν Μωυσῆς τὰ ῥήματα τοῦ νόμου τούτου εἰς βιβλίον, καὶ ἔδωκεν τοῖς ἱερεῦσιν τοῖς αἴρουσιν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης κυρίου καὶ τοῖς πρεσβυτέροις τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.

καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς Μωυσῆς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων Μετὰ ἑπτὰ ἔτη ἐν καιρῷ ἐνιαυτοῦ ἀφέσεως ἐν ἑορτῇ σκηνοπηγίας,

ἐν τῷ συνπορεύεσθαι πάντα Ἰσραὴλ ὀφθῆναι ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν, ἐν τῶ τόπῳ ᾧ ἂν ἐκλέξηται κύριος, ἀναγνώσεσθε τὸν νόμον τοῦτον ἐναντίον παντὸς Ἰσραὴλ εἰς τὰ ὦτα αὐτῶν·

ἐκκλησιάσας τὸν λαόν, τοὺς ἄνδρας καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ ἔκγονα καὶ τὸν προσήλυτον τὸν ἐν ταῖς πόλεσιν ὑμῶν, ἵνα ἀκούσωσιν καὶ ἵνα μάθωσιν φοβεῖσθαι Τύριον τὸν θεὸν ὑμῶν, καὶ ἀκούσονται ποιεῖν πάντας τοὺς λόγους τοῦ νόμου τούτου·

καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν οἳ οὐκ οἴδασιν ἀκούσονται, καὶ μαθήσονται φοβεῖσθαι κύριον τὸν θεόν σου πάσας τὰς ἡμέρας ὅσας αὐτοὶ ζῶσιν ἐπὶ τῆς γῆς εἰς ἢν ὑμεῖς διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην ἐκεῖ κληρονομεῖν αὐτήν.

Καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἰδοὺ ἠγγίκασιν αἱ ἡμέραι τοῦ θανάτου σου· κάλεσον Ἰησοῦν, καὶ στῆτε παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἐντελοῦμαι αὐτῷ. καὶ ἐπορεύθη Μωυσῆς κα Ἰησοῦς εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, κοὶ ἔστησαν παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.

καὶ κατέβη κύριος ἐν νεφέλῃ, καὶ ἔστη παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου· καὶ ἔστη ὁ στύλος τῆς νεφέλης παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς.

Καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς Μωυσῆν Ἴδου σὺ κοιμᾷ μετὰ τῶν πατέρων σου, καὶ ἀναστὰς ὁ λαὸς οὗτος ἐκπορνεύσει ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τῆς γῆς εἰς ἣν οὗτος εἰσπορεύεται, καὶ καταλείψουσίν με, καὶ διασκεδάσουσιν τὴν διαθήκην μου ἢν διεθέμην αὐτοῖς.

καὶ ὀργισθήσομαι θυμῷ εἰς αὐτοὺς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ καταλείψω αὐτοὺς καὶ [*](AF 8 μέτα σου] pr σοι AF | οὐδὲ] οὐδ’ οὐ Α | εγκαταλεπη B b A (sic) F | om σε 2° F 9 τὰ ῥήματα] pr πάντα AF | ἔδωκεν] + αὐτὸ AF + τοῖς υἱοῖς Λευι AF | αἴρουσι AF | τῶν ὑιῶν] om τῶν F 10 αὐτοῖς AF 11 υμων] σου AF | ω] ὂν Α | κύριος] + ο ݲθݲς σου Α | ἔναντι F 12 εκκλησιασας] εκκλησασατε AF | προσ- ΄] + σου Α | ὑμῶν 1°] σου AF 13 σου] ὑμῶν AF | οσας] ἃς F AF —15 om και εντελουμαι...μαρτυριου ° τελοῦμαι ἀυτῶ sup ras καὶ επορευθη...ο στῦλος in mg inf B ab) 15 νεφελη] στύλῳ νεφέλης AF | πάρα bis] εἶ AF | σκηνης 2°] + του μαρτυριου B ab (mg) A* vid (σκηνης| του μαρτ. in mg et sup ras A a ?) 16 κοιμᾶσαι Α | εισπορευεται] + ἔκει εἰς ἀυτὴν AF | καταλειψουσιν] εγκαταλ. 17 εἰς αυτους] αὐτοῖς Α)

οὐκ ἔστιν Κύριος ὁ θεός μου ἐν ἐμοί, εὕροσάν με τὰ κακὰ ταῦτα. δὲ ἀποστροφῇ ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ’ αὐτῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διὰ πάσας τὰς κακίας ἃς ἐποίησαν, ὅτι ἀπέστρεψαν ἐπὶ θεούς ἀλλοτρίους.

καὶ γράψατε τὰ ῥήματα τῆς ᾠδῆς ταύτης, καὶ αὐτὴν τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ ἐμβαλεῖτε αὐτὴν εἰς τὸ στόμα αὐτῶν, ἵνα μοι γένηται ἡ ᾠδὴ αὕτη κατὰ πρόσωπον, μαρτυροῦσα ἐν υἱοῖς Ἰσραήλ.

εἰσάξω γὰρ αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν ἢν ὤμοσα πατράσιν αὐτῶν, δοῦναι αὐτοῖς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι· καὶ φάγονται καὶ ἐμπλησθέντες κορήσουσιν, καὶ ἐπιστραφήσονται ἐπὶ θεοὺς ἀλλοτρίους καὶ παροξυνοῦσίν με καὶ διασκεδάσουσιν τὴν διαθήκην μου.