Deuteronomium

ὁ προσήλυτος ὁ ἐν σοὶ ἀναβήσεται ἄνω ἄνω, σὺ δὲ καταβήσῃ κάτω κάτω.

οὗτος δανιεῖ σοι, σὺ δὲ τούτῳ οὐ δανιεῖς· οὗτος ἔσται κεφαλή, σὺ δὲ ἴσῃ οὐρά.

καὶ ἐλεύσονται ἐπὶ σὲ πᾶσαι αἱ κατάραι αὗται καὶ καταδιώξονταί σε καὶ καταλήμψονταί, σε, ἕως ἂν ἐξολεθρεύσῃ σε καὶ ἕως ἂν ἀπολέσῃ σε· ὅτι οὐκ εἰσήκουσας τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ σου, φυλάξαι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα ὅσα ἐνετείλατο σοι.

καὶ ἔσται ἐν σοὶ [*](AF 31 όνος] οἶνος Α | ηρπαγμενος F | διαδεδομένα F σου] + κ οὐκ ἔσται σοι· οἱ υἱοὶ σου ӄ αἰ θηατερες σου δεδομέναι ἔθνει ἑτέρω B ab mg + και ουκ ἔσται σοι ο βοηθῶν· οἱ υἱοὶ σου καὶ αἰ θυγ. σου δεδομένα δεδομεναι F) ἔθνει ἑτέρω AF 32 βλεψονται] ἔσονται Α οψονται F | ουκ] pr καὶ AF | η χεὶρ σου AF 33 εκφορτια B 35 ἰαθῆναι σε AF 36 ἔαν] ἀν’ AF | καταστήσει A* καταστησεις A1 | σεαυτὸν] ἔα sup ras A a | ἐπ’] ἐς AF | καὶ οἱ πα sup ras A a (pr ras 2 lilt) 37 πάσι B b F | απαγαγη] pr ἀν’ A ἀν’ γοῖ F 40 om σοι F 41 γενησεις F | ἔσονται] + σοι AF 42 σου γῆς Α | ἐρισύβη Α 43 ο ἐν σοι] ὃς ἐστιν ἐν σοι AF | αναβησεται] ’πι σε AF 44 σὺ 1°] σοι Α | κεφαλη] εἰς κεφαλὴν AF | οὖρα] ουραν AF 45 εξολεθρευση σε] εξολεθρευσεαι Α* (εξολεθρευσε σαι Α1) | ἀπόλεσαι Α | εἰσήκουσας] ἤκουσας Α | φυλαξαι] του φυλασσεσθαι AF + πάσας A | δικαιώματα] + αὐτοῦ AF)

ἀνθ’ ὧν οὐκ [*](B) ἐλάτρευσας κυρίῳ τῷ θεῷ σου ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαθῇ διανοίᾳ διὰ τὸ πλῆθος πάντων.

καὶ καὶ λατρεύσεις τοῖς ἐχθροῖς σου, οὓς ἐπαποστελεῖ κύριος ἐπὶ σέ, ἐν λιμῷ καὶ ἐν ἐκλείψει πάντων· καὶ ἐπιθήσει κλοιὸν σιδηροῦν ἐπὶ τὸν τράχηλόν σου, ἕως ἂν ἐξολεθρεύσῃ σε.

ἐπάξει κύριος ἐπὶ σὲ ἔθνος μακρόθεν ἀπ’ ἐσχάτου τῆς γῆς ὡσεὶ ὅρμημα ἀετοῦ, ἔθνος ὃ οὐκ ἀκούσῃ τῆς φωνῆς αὐτοῦ,

ἔθνος ἀναιδὲς στις οὐ θαυμάσει πρόσωπον πρεσβύτου καὶ νέον οὐκ ἐλεήσαι.

καὶ κατέδεται τὰ ἔκγονα τῶν κτηνῶν σου καὶ τὰ γενήματα τῆς γῆς σου, ὥστε μὴ καταλιπεῖν σοι σῖτον, οἶνον, ἔλαιον, τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου, ἕως ἂν ἀπολέσῃ σε

καὶ ἐκτρίψῃ σε ἐν ταῖς πόλεσίν σου, ἕως ἂν καθαιρεθῶσιν τὰ τείχη τὰ ὑψηλὰ καὶ τὰ ὀχυρά, ἐφ’ οἷς σὺ πέποιθας ἐπ’ αὐτοῖς, ἐν πάσῃ τῇ γῇ σου· καὶ θλίψει σε ἐν ταῖς πόλεσίν σου αἷς ἔδωκέν σοι.

καὶ φάγῃ τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας σου, κρέα υἱῶν σου καὶ θυγατέρων σου ὅσα ἔδωκέν σοι, ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου ᾗ θλίψει σε ὁ ἐχθρός σου.

ἁπαλὸς ὁ ἐν σοὶ καὶ ὁ τρυφερὸς σφόδρα βασκανεῖ τῷ ὀφθαλμῷ τὸν ἀδελφὸν καὶ τὴν γυναῖκα τὴν ἐν κόλπῳ καὶ τὰ καταλελιμμένα τέκνα ἃ ἂν καταλειφθῇ,

ὥστε δοῦναι ἑνὶ αὐτῶν ἀπὸ τῶν σαρκῶν τῶν τέκνων αὐτοῦ ὧν ἂν κατέσθῃ, διὰ τὸ μὴ καταλιφθῆναι αὐτῷ οὐδὲν ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου ᾗ ἂν θλίψωσίν σε οἱ ἐχθροί σου ἐν πάσαις ταῖς πόλεσίν σου.

καὶ ἡ ἁπαλὴ ἐν ὑμῖν καὶ ἡ τρυφερά, ἧς οὐχὶ πεῖραν ἔλαβεν ὁ ποὺς αὐτῆς βαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὴν τρυφερότητα, βασκανεῖ τῷ δφθαλμῷ αὐτῆς τὸν ἄνδρα αὐτῆς [*](46 ἐν τὼ σπέρμ’.] pr καὶ AF | του αἰῶνος] om του AF 47 αγαθη] pr AF ἐν A a mg F | διανοια] καρδία AF 48 om οὑς ἐπαποστελεῖ K. F | ὄις επαποστελλει Α | om ἔπι σε Α | ἐν λιμὼ] + καὶ δειψει καὶ ἐν γυμνότητι Α + καὶ ἐν διψει καὶ ἐν γυμνότητι F 49 ο] οὐ AF 50 πρεσβύτου] AF | ελεησοι B edit 51 καταλείπειν F | ἔλαιον] pr καὶ Α | τὰ βουκόλια] om τὰ AF 52 ταῖς πολεσιν 1°] pr πάσαις AF | τείχη] + σου AF | πόλεσιν 2°] pr πάσαις AF | σοι] + ݲκݲς ο ݲθݲς σου AF 53 om σου 2 + ݲκݲς ο ݲθݲς σου AF 54 ο ἐν σοι] om ο AF | βασκαίνει + αὐτοῦ AF | αδελφον] + αὐτοῦ AF | γυναῖκα] + αὐτοῦ Α | κολπω] τὼ κ. αὐτοῦ AF | τὰ καταλελιμμενα (τα καταλελειμμ. B ab)] καταλελιμμενα Α F) | τεκνα] pr τὰ Α | καταλειφθῇ B ab (καταλιφθη B*)] F + αυτω AF 55 κατεσθίῃ F | καταλειφθῆναι B ab (καταλιφθ. B*) καταλελεῖφθαι Α | οὐδὲν] μηθὲν (μιθεν A) AF | σου om 1° AF | n] superius B ? | ἀν’] ἔαν F | θλίψωσιν] θλίψει Α θλίψουσιν F | οἱ ἐχθροὶ] ο ἐχθρὸς Α 56 τρυφερὰ + σφόδρα AF | τρυφεροτητα] + καὶ δία τὴν απαλοτητα AF)

καὶ τὸ χόριον αὐτῆς τό ἐξελθὸν διὰ τῶν μηρῶν αὐτῆς καὶ τὸ τέκνον ὃ ἂν τέκῃ· καταφάγεται γὰρ αὐτὰ διὰ τὴν ἔνδειαν πόντων κρυφῇ ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῆ θλίψει σου ᾖ θλίψει σε ὁ ἐχθρός σου ἐν ταῖς πόλεσίν σου·

ἐὰν μὴ εἰσακούσῃς ποιεῖν πάντα τὰ ῥήματα τοῦ νόμου τούτου τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ, φοβεῖσθαι τὸ ὄνομα τὸ ἔντιμον τὸ θαυμαστὸν τοῦτο, κύριον τὸν θεόν σου.

καὶ παραδοξάσει Κύριος τὰς πληγάς σου καὶ τὰς πληγὰς τοῦ σπέρματός σου, πληγὰς μεγάλας καὶ θαυμαστάς, καὶ νόσους πονηρὰς καὶ πιστάς.

καὶ ἐπιστρέψει πᾶσαν τὴν ὀδύνην Αἰγύπτου τὴν πονηρὰν ἣν διευλαβοῦ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, καὶ κολληθήσονται ἐν σοί.

καὶ πᾶσαν μαλακίαν καὶ πᾶσαν πληγὴν τὴν μὴ γεγραμμένην ἐν τῶ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου ἐπάξει Κύριος ἐπὶ σέ, ἕως ἂν ἐξολεθρεύσῃ σε.

καὶ καταλειφθήσεσθε ἐν ἀριθμῷ βραχεῖ, ἀνθ’ ὧν ὅτι ἦτε ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει, ὅτι οὐκ εἰσήκουσας τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ θεοῦ σου.