Deuteronomium

Καὶ ἔσται ἐὰν εἰσέλθῃς εἰς τὴν γῆν ἣν κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι κληρονομῆσαι, καὶ κατακληρονομήσῃς αὐτὴν καὶ κατοικήσῃς ἐπ’ αὐτήν,

καὶ λήμψῃ ἀπὸ τῆς ἀπαρχῆς τῶν καρπῶν τῆς γῆς σου ἧς κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι, καὶ ἐμβαλεῖς εἰς κάρταλλον, καὶ πορεύσῃ εἰς τὸν τόπον ὃν ἂν ἐκλέξηται Κύριος ὁ θεός σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ·

καὶ ἐλεύσῃ πρὸς τὸν ἴε ῥέα ὃς ἔσται ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτόν Ἀναγγέλλω σήμερον κυρίῳ τῷ θεῷ μου ὅτι εἰσελήλυθα εἰς τὴν γῆν ἣν ὤμοσεν κύριος τοῖς πατράσιν ἡμῶν δοῦναι ἡμῖν.

καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς τὸν κάρταλλον ἐκ τῶν χειρῶν σου, καὶ θήσει αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ θυσιαοηηρίου κυρίου τοῦ θεοῦ σου·

καὶ ἀποκριθεὶς ἐρεῖ ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ σου Συρίαν ἀπέβαλεν ὁ πατήρ μου καὶ κατέβη εἰς Αἴγυπτον, καὶ παρῴκησεν ἐκεῖ ἐν ἀριθμῷ βραχεῖ, καὶ ἐγένετο ἐκεῖ εἰς ἔθνος μέγα καὶ πλῆθος πολύ.

καὶ ἐκάκωσαν ἡμᾶς οἱ Αἰγύπτιοι, καὶ ἐταπείνωσαν ἡμᾶς καὶ ἐπέθηκαν ἡμῖν ἔργα σκληρά·

καὶ ἀνεβοήσαμεν πρὸς Κύριον τὸν θεὸν ἡμῶν, καὶ εἰσήκουσεν κύριος τῆς φωνῆς ἡμῶν, καὶ ἴδεν τὴν ταπείνωσιν ἡμῶν καὶ τὸν θλιμμὸν ἡμῶν·

καὶ ἐξήγαγεν ἡμᾶς κύριος ἐξ Αἰγύπτου αὐτὸς ἐν ἰσχύι αὐτοῦ τῇ μεγάλῃ καὶ ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ βραχίονι ὑψηλῷ, καὶ ἐν ὁράμασιν μεγάλοις καὶ ἐν σημείοις καὶ ἐν τέρασιν·

καὶ εἰσήγαγεν ἡμᾶς εἰς τὸν τόπον τοῦτον, καὶ ἔδωκεν ἡμῖν τὴν γῆν ταύτην, γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι.

καὶ νῦν ἰδοὺ ἐνήνοχα τὴν ἀπαρχὴν τῶν γενημάτων [*](AF 18 ἐφοβήθη] ἐφοβήθης B ab F | θέον] ݲκݲν Α 19 om σου 2 om τῶν κύκλω A* (hab A a(mg)) | om σου 3° F | om ἐν τῆ γῆ Α | δίδωσιν + ἐν κλήρω ἐν τη γη A a mg ἐν κλήρω F | κατακληρονομῆσαι AF XXVI 1 διδωσιν σοι] + ἐν κλήρω AF | κληρονομησαι] κατακληρονομῆσαι ἀυτὴν AF | om καὶ κατακληρονομήσῃς ἀυτὴν AF | ἀυτὴν 2°] ἀύτης AF 2 ἢν Α | δίδωσιν σοι] + ἐν κλήρω AF 3 ἔσται] ἀν’ ἢν η F) AF Ι ἀναγγελῶ F | μου] σου F 4 αυτον] αὐτὸ Α | ἀπέναντι του| θυσιαστηρίου in mg et sup ras A a 5 ἀποκριθεὶς ερει] αποκριθηση καὶ ἔρεις AF | Συρίαν] σ|συριαν (sic) F | ἀπέβαλεν] ἀπέλαβεν AF | πολὺ] + καὶ μέγα AF 7 ἤμων 1°] pr πρὼν AF | ἔιδεν Α | καὶ ’τον θλ.] pr κα ’τον μόχθον ἤμων AF 8 αὐτοῦ τῆ μεγ.] om αὐτοῦ τῆ AF | βραχιονι] pr ἐν AF | υψηλω] pr αὐτοῦ τὼ AF καὶ ἐν σημιοις F1 (mg) vid (om F*) 9 εἰς ’τον τόπον] pr εἶ τὴν γῆν ταυτην Α)

καὶ εὐφρανθήσῃ ἐν πᾶσιν τοῖς ἀγαθοῖς οἷς ἔδωκέν σοι κύριος ὁ θεός σου, καὶ ἡ οἰκία σου καὶ ὁ Λευείτης καὶ ὁ προσήλυτος ὁ ἐν σοί.

Ἐὰν δὲ συντελέσῃς ἀποδεκατῶσαι πᾶν τὸ ἐπιδέκατον τῶν γενημάτων σου ἐν τῷ ἔτει τῷ τρίτῳ, τὸ δεύτερον ἐπιδέκατον δώσεις τῷ Λευείτῃ καὶ τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ὀρφανῷ καὶ τῇ χήρᾳ, καὶ φάγονται ἐν ταῖς πόλεσίν σου καὶ εὐφρανθήσονται.

καὶ ἐρεῖς ἐναντίον Κυρίου τοῦ θεοῦ σου Ἐξεκάθαρα τὰ ἅγια ἐκ τῆς οἰκίας μου, καὶ ἔδωκα αὐτὰ τῷ Λευείτῃ καὶ τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ ὀρφανῷ καὶ τῇ χήρᾳ, κατὰ πάσας τὰς ἐντολὰς ἃς ἐνετείλω μοι· οὐ παρῆλθον τὴν ἐντολήν σου καὶ οὐκ ἐπελαθόμην·

καὶ οὐκ ἔφαγον ἐν ὀδύνῃ μου ἀπ’ αὐτῶν, οὐκ ἐκάρπωσα ἀπ’ αὐτῶν εἰς ἀκάθαρτον, οὐκ ἔδωκα ἀπ’ αὐτῶν τῷ τεθνηκότι· ἐπήκουσα τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν, ἐπήκουσα καθότι ἐνετείλω μοι.

κάθιδε ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ ἁγίου σου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ εὐλόγησον τὸν λαόν σου τὸν Ἰσραὴλ καὶ τὴν γῆν ἢν ἔδωκας αὐτοῖς, καθὰ ὤμοσας τοῖς πατράσιν ἡμῶν δοῦναι ἡμῖν γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι.

Ἐν τῆ ἡμέρᾳ ταύτῃ κύριος ὁ σου ἐνετείλατό σοι ποιῆσαι πάντα τὰ δικαιώματα καὶ τὰ καὶ φυλάξεσθε καὶ ποιήσετε αὐτὰ ἐξ ὅλης τῆς καρδίας ὑμῶν καὶ ὅλης τῆς ψυχῆς ὑμῶν.

ἦτόν θεὸν ἑλοῦ σήμερον εἶναί σου καὶ πορεύεσθαι ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, καὶ φυλάσσεσθαι τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, καὶ ὑπακούειν τῆς φωνῆς αὐτοῦ·

καὶ Κύριος εἵλατό σε σήμερον γενέσθαι σε αὐτῷ λαὸν καθόπερ εἶπεν, φυλάσσειν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ·

καὶ εἶναί τῶν ἐθνῶν, ὡς ἐποίησέν σε ὀνομαστὸν καὶ κ ν, εἶναί σε λαὸν ἅγιον κυρίῳ τῷ θεῷ σου, καθὼς ἐλάλησεν.