Exodus

καὶ ἐπικληθήσομαι ἐν τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, καὶ ἔσομαι αὐτῶν θεός. καὶ γνώσονται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς [*](AF 30 τῶν ὑιῶν] pr ἐκ AF 32 τὰς θυρας] τὴν θύραν Α 32 — 33 μαρ- τυρίου ἔδονται ἀυτὰ· ἐν ὄις F 33 ἁγίασαι] pr καὶ AF | αὐτοῦ] ἀυτῶν AF 35 τὰς χεῖρας ἀυτῶν AF 36 τῆς αμαρτιας] pr τὸ AF | καθαρίσεις F | om ὥστε ἁγίασαι αὐτὸ A*vid (hab sup ras et in mg Aa) 37 καθαρίει Β* καθαριεῖς Bab) 38 α] ὅσα AF | ημερᾶ | επτα ἡμέρας ἔπι τὸ θυσιαστήριον ενδε|λεχως κάρπωμα in mg et sup ras Aa? | om ἔπι τὸ θυσιαστήριον F | ενδελεχως] + τὴν ἡμέραν F 40 τὼ τετάρτῳ] του τετάρτου Α τω Α1?) 41 om αὐτοῦ B* (hab BabAF) 42 γενεὰς] pr τὰς F Ι θύρας] pr τὰς AF Ι ἔκει AF 44 ιερατευειν] pr του F 46 γνώσονται] γνώσομαι Α)

Καὶ ποιήσεις θυσιαστήριον θυμιάματος ἐκ ξύλων ἀσήπτων·

καὶ ποιήσεις αὐτὸ πήχεος τὸ μῆκος καὶ πήχεος τὸ εὖρος· τετράγωνον ἔσται, καὶ δύο πήχεων τὸ ὕψος· ἐξ αὐτοῦ ἔσται τὰ κέρατα αὐτοῦ.

καὶ καταχρυσώσεις αὐτὰ χρυσίῳ καθαρῷ, τὴν ἐσχάραν αὐτοῦ καὶ τοὺς τοίχους αὐτοῦ κύκλῳ καὶ τὰ κέρατα αὐτοῦ, καὶ ποιήσεις αὐτῷ στρεπτὴν στεφάνην χρυσῆν κύκλῳ.

καὶ δύο δακτυλίους χρυσοῦς καθαροὺς ποιήσεις ὑπὸ τὴν στρεπτὴν στεφάνην αὐτοῦ, εἰς τὰ δύο κλίτη ποιήσεις ἐν τοῖς δυσὶ πλευροῖς· καὶ ἔσονται ψαλίδες ταῖς σκυτάλαις, ὥστε αἴρειν αὐτὸ ἐν αὐταῖς.

καὶ ποιήσεις σκυτάλας ἐκ ξύλων ἀσήπτων, καὶ καταχρυσώσεις αὐτὰς αὐτὰς

καὶ θήσεις αὐτὸ ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος τοῦ ὄντος ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ τῶν μαρτυρίων, ἐν οἷς γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν.

καὶ θύσει ἐπ’ αὐτοῦ Ἀαρὼν θυμίαμα σύνθετον λεπτὸν τὸ πρωὶ πρωί· ὅταν ἐπισκευάσῃ τοὺς λύχνους, θυμιάσει ἐπ’ αὐτοῦ.

καὶ ὅταν ἐξάπτῃ Ἀαρὼν τοὺς κυρίου εἰς γενεὰς αὐτῶν.

καὶ οὐκ ἀνοίσει ἐπ’ αὐτοῦ θυμίαμα ἕτερον, κάρπωμα, θυσίαν· σπονδὴν οὐ σπείσεις ἐπ’ αὐτοῦ.

και ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ Ἀαρὼν ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ· ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ καθαρισμοῦ καθαριεῖ αὐτό· εἰς γενεὰς αὐτῶν ἅγιον τῶν ἁγίων ἐστὶν κυρίῳ.

Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

Ἐὰν λάβῃς τὸν συλλογισμὸν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐτῶν, καὶ δώσουσιν ἕκαστος λύτρα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ κυρίῳ, καὶ οὐκ ἔσται ἐν αὐτοῖς πτῶσις ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐτῶν.

καὶ τοῦτό ἐστιν ὃ δώσουσιν ὅσοι ἄν παραπορεύωνται τὴν ἐπίσκεψιν, τὸ ἥμισυ τοῦ [*](46 εἶναι ἀυτῶν θεὸς AF XXX 2 πήχεος 1°] πήχεως Α | πήχεος 2°] F 3 ἀυτὰ] αὐτὸ F | ἐσχάραν] ἐσχαρίδα Α Ι om κύκλω 1° F* F1) | στεφ. στρεπτὴν F 4 ποιήσεις] + αὐτοὺς Α + ἀυτῶ F 5 ἀυτὰ Α ἔκει AF 7 θύσει] θυμιάσει BabAF Ι επισκευαση] επισκευαζη BaF εἰ Α | τοὺς λυχνους BaAF] ο λύχνος B* 8 εξατη BAa] ἁπτὴ A*F Ι θυμιάσει AF Ι δία παντὸς sup ras Aa om F | ἔναντι] #x772; sup ras Aa | pr τὰς AF 9 ἀνοίσει] ἀνοίσεις Bab ἀνοίσεται Α ἀνοίσετε F | °] αὐτὸ F Ι θυσίαν] θυσίας F | σπονδὴν] pr καὶ BabAF Ι σπείσεις] σπεισεται Α σπεισετε F 10 πέρι αὐτοῦ] ἐπ’ αὐτὸ Ba et (sup ras) Aa ἐπ’ αὐτοῦ Bb om F Ι om Ααρων Α | ἔπι τῶν κέρ’.] ἔπι τῶν sup ras et pr ἐπιθήσει Aa Ι του καθαρισμοῦ] + τῶν ἁμαρτίων του ἐξιλασμοῦ ἅπαξ του ἐνιαυτοῦ AF Ι καθὰ. ριεις Α Ι γενεας] pr τὰς AF | τῶν ἀγίων] om τό F Ι κυρίω] pr τὼ Α 12 λύτρα] pr τὰ Α Ι κυρίω] pr τὼ AF)

πᾶς ὁ παραπορευόμενος εἰς τὴν ἐπίσκεψιν ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω, δώσουσιν τὴν εἰσφορὰν κυρίῳ.

ὁ πλουτῶν οὐ προσθήσει καὶ ὁ πενόμενος οὐκ ἐλαττονήσει ἀπὸ τοῦ ἡμίσους τοῦ διδράχμου ἐν τῷ διδόναι τὴν εἰσφορὰν Τυρίῳ, ἐξιλάσασθαι περὶ τῶν ψυχῶν ὑμῶν.