Exodus

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ ποιήσεις στολὴν ἁγίαν Ἀαρὼν τῷ ἀδελφῷ σου εἰς τιμὴν κοὶ δόξαν.

καὶ σὺ λάλησον πᾶσι τοῖς σοφᾶς τῆ διανοία̣, οὓς ἐνέπλησα πνεύματος αἰσθήσεως, καὶ ποιήσουσιν τήν στολὴν τὴν ἁγίαν Ἀαρὼν εἰς τό ἄτον, ἐν ᾖ ἱερατεύσει μοι.

καὶ αὗται αἱ ατολαὶ ἃς ποιήσουσιν· τὸ περιστήθιον καὶ τὴν ἐπωμίδα κοὶ τὸν ποδήρη χιτῶνα κοσυμβωτὸν κοὶ κίδαριν κοὶ ζώνην. καὶ ποιήσουσιν στολὰς ἡ ίας Ἀαρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ εἰς τὸ ἱερατεύειν μοι.

καὶ αὐτοὶ λήμψονται τὸ χρυσίον καὶ τὸν ὑόκινθον καὶ τὴν πορφύραν καὶ τὸ κόκκινον καὶ τὴν βύσσον.

Καὶ ποιήσου- σιν τὴν ἐπωμίδα ἐκ βύσσου κεκλωσμένης, ἔργον ὑφάντου ποικιλτοῦ·

δύο ἐπωμίδες συνέχουσαι ἔσονται αὐτῷ ἑτέρα τὴν ἑτέραν, ἐπὶ τοῖς δυσὶ μέρεσιν ἐξηρτισμένοι·

καὶ τὸ ὕφασμα τῶν ἐπωμίδων, ὅ ἐπ’ αὐτῶ, κατὰ τὴν ποίησιν ἐξ αὐτοῦ ἔσται ἐκ χπυσί καὶ πορφύρας καὶ κοκκίνου διανενησμ

καὶ λήμψῃ τοὺς δύο λίθους, λίθους σμαράγδου, κα γλύψεις ἐν αὑτοῖς τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραήλ·

ἕξ ὀνόματα ἐπ’ τὸν Μθον τὸν ἕο, καὶ τὰ ἐξ ὀνόματα τὰ λοιπὰ ἐπὶ τὸν λίθον τὸν δεύτερον, κατὰ τὰς αὐτῶν,

ἔργον λιθουργικῆς τέχνης· γλύμμα σφραγῖδος διατοὺς τούς δύο λίθους ἐπὶ

τῶν ὤμων τῆς ἐπωμίδος· λίθοι μνημοσύνου εἰσὶν τοῖς υἱᾶς Ἰσραήλ· καὶ ἀναλἠμψεται Ἀαρὠν τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἔναντι κυρίου ἐπὶ τῶν δύο ὤμων αὐτοῦ, μνημόσυνον περὶ αὐτῶν.

Καὶ ποιήσεις ἀσπιδίσκας ἐκ χρυσίου καθαροῦ

καὶ ποιήσεις δύο κροσωτὰ ἐκ χρυσίου καθαροῦ, καταμεμιγμένα ἐν ἄνθεσιν, ἔργον πλοκῆς· καὶ ἐπιθήσεις τὰ καροσωτὰ τὰ πεπλεγμένα ἐπὶ τὰς [*](20 ἄτρυγον] ατρυγητον Α Ι om καύσαι AF | καιητα AY 21 αὐτὸ] AF αὐτὸν ΑF| εναντιον] ἔναντι AF XXVIII 1 υιους 2°] pr τόκ’ Α 3 ενεπλησας Α 4 χιτῶνα] Pr καὶ AF 5 ’τον υακινθον] τὴν ἃκ. AF 6 ιφαντου] υφαντον AF 7 συνεχουσαι εσονται] ἔσονται αυτω συνεχ. AF 8 ἐπωμίδων] ωμιδ sup ras Aa 9 ev] ἐπ’ Α 10 τὰ εξ ονομ.] om τὰ F | κάτα B1?a?AF] καὶ Β*vid 11 τοὐ δύο λιθους] + διαγλυψεις ἐπ’ τὰς ονομασιν τῶν ἵκων Ιηλ καὶ θήσεις τοὐ δύο λιθους Α et (om διαγλυψεις) F 12 μνηεναντι κݲυݲ Α 14 κροσωτα 2°] κροσσωτὰ F1vid | om τὰ 2° F)

160
[*](Β) ἀσπιδίσκας κατὰ τὰς παρωμίδας αὐτῶν ἐκ τῶν ἐμπροσθίων.

Καὶ λήιον τῶν κρίσεων, ἔργον ποικιλτοῦ· κατὰ τὸν ῥυθμὸν τῆς ποιήσεις αὐτὸ ἐκ χρυσίου καὶ ὑακίνἠου καὶ πορφύρας καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου καὶ βύσσου κεκλωσμένης.

ποιήσεις αὐτὸ τετράγωνον, ἱστοὶ διπλοῦν· σπιθαμῆς τὸ μῆκος αὐτοῦ καὶ σπιθαμῆς τὸ εὖρος.

καὶ καθυφανεῖς ἐν αὐτῷ ὕφασμα κατάλιθον τετράστιχον. στίχος λίθων ἔσται· σάρδιον, τοπάζιον καὶ σμάραγδος ὁ στίχος ὁ εἷς·

καὶ ὁ στίχος ὁ δεύτερος ἄνθραξ κοὶ σάπφειρος καὶ ἴασπις·

καὶ ὁ στίχος ὁ τρίτος λιγύριον, ἀχάτης, ἀμέθυστος·

καὶ ὁ στίχος ὁ τέταρτος χρυσόλιθος καὶ βηρύλλιον καὶ ὀνύχιον· περικεκαλυμμένα χρυσίῳ, συνδεδεμένα ἐν χρυσίῳ, ἔστωσαν κατὰ στίχον αὐτῶν.