Exodus

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

Ὃς ἐὰν κλέψῃ τίς τινα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ καταδυναστεύσας αὐτὸν ἀποδῶται, καὶ εὑρεθῇ ἐν αὐτῷ, θανάτῳ τελευτάτω.

Ἐὰν δὲ λοιδορῶνται δύο ἄνδρες καὶ πατάξωσιν τὸν πλησίον λίθῳ ἢ πυγμῇ, καὶ μὴ ἀποθάνῃ, κατακλιθῇ δὲ ἐπὶ τὴν κοίτην,

ἐὰν ἐξαναστὰς ὁ ἄνθρωπος περιπατήσῃ ἔξω ἐπὶ ῥάβδου, ἀθῷος ἱστᾶι ὁ πατάξας· πλὴν τῆς ἀργίας αὐτοῦ ἀποτίσει καὶ τὰ ἰατρεῖα.

Ἐὰν δέ τις πατάξῃ τὸν παῖδα αὐτοῦ ἢ τὴν παιδίσκην αὐτοῦ ἐν ῥάβδῳ, καὶ ἀποθάνῃ ὑπὸ τὰς χεῖρας αὐτοῦ, δίκῃ ἐκδικηθήτω.

ἐὰν δὲ διαβιώσῃ ἡμέραν μίαν ἢ δύο, οὐκ ἐκδικηθήσεται· τὸ γὰρ [*](5 γυναῖκα] + μου F | παίδια] + μου F 6 ἔπι 1°] πρὸς AF | ο κύριος AF αὐτοῦ 2°] αὐτοῦ ο κݲςݲ (ο κυριος) 7 οικετειν Α οἰκέτην F 8 εαν] + ’δε Α | ἀύτης ἢν sup ras pi litt (forte 10) A a | ἢν A a F] η B | ἀυτῶ καθῶ μολογησατο] οὐ καθωμ. ἀυτῶ (ω sup ras 5 vel 6 litt A a) Α οὐ καθωμ. ἀυτὴν F 9 καθωμολογησεται (sic) Α 10 λάβη] + ἑαυτὼ B ab + ἀυτῶ AF 11 τὰ τρία ταύτα F a mg 12 ἔαν δε] seq ras 5 vel 6 litt in Α 13 παρέδωκεν] + αὐτὸν Α | om ἔκει Α 15 πατέρα B ab AF] μητέρα B* | αὐτοῦ θανα sup ras Aa 16 τελευτήσει θανάτω] θάν’. τελευτάτω AF 17 ἔαν] ἀν’ AF | τελευτάτω] θανατουσθω AF 18 πατάξωσιν] πατάξῃ AF | ’τον πλήσιον] pr τις AF 1 mg pr ο εἰς F* 19 εαν] + ’δε Α 20 αὐτοῦ 1°] ἑαυτοῦ F | ] om ἐν F | ἐκδικηθήτω] ἐκδικηθήσεται AF 21 διαβιώσῃ] δία- βωσιν Α)

146
[*](Β) ἀργύριον αὐτοῦ ἐστίν.

Ἐὰν δὲ μάχωνται δύο ἄνδρες καὶ πατάξωσιν γυναῖκα ἐν γαστρὶ ἐχουσαν, καὶ ἐξέλθῃ τὸ παιδίον αὐτῆς μὴ ἐξεικονισμένον, ἐπιζήμιον ζημιωθήσεται· καθότι ἂν ἐπιβάλῃ ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικός, δώσει μετὰ ἀξιώματος·

ἐὰν δὲ ἐξεικονισμένον ἦν, δώσει ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς,

ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, χεῖρα ἀντὶ χειρός, πόδα ἀντὶ ποδός,

κατάκαυμα ἀντὶ κατα- καύματος, τραῦμα ἀντὶ τραύματος, μώλωπα ἀντὶ μώλωπος.

Ἐὰν δέ τις πατάξῃ τὸν ὀφθαλμὸν τοῦ οἰκέτου αὐτοῦ ἢ τὸν ὀφθαλμὸν τῆς θεραπαίνης αὐτοῦ, καὶ ἐκτυφλώσῃ, ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ αὐτοὺς ἀντὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτῶν.

ἐὰν δὲ τὸν ὀδόντα τοῦ οἰκέτου ἢ τὸν ὀδόντα τῆς θεραπαίνης αὐτοῦ ἐκκόψῃ, ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ αὐτοὺς ἀντὶ τοῦ ὀδόντος αὐτῶν.

Ἐὰν δὲ κερατίσῃ ταῦρος ἄνδρα ἢ αἰ ἀποθάνῃ, λίθοις λιθοβοληθήσεται ὁ ταῦρος, καὶ οὐ βρωθήσεται ἁ κρέα αὐτοῦ· ὁ δὲ κύριος τοῦ ταύρου ἀθῷος ἔσται.

ἐὰν δὲ ὁ ταῦρος κερατιστὴς ᾖ πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆς τρίτης, καὶ ρωνται τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἀφανίσῃ αὐτόν, ἀνέλῃ δὲ ἄνδρα ἢ γυναῖκα, ὁ ταῦρος λιθοβοληθήσεται καὶ ὁ κύριος αὐτοῦ προσαποαι.

ἐὰν δὲ λύτρα ἐπιβληθῇ αὐτῷ, δώσει λύτρα τῆς ψυχῆς ὅσα ἐὰν ἐπιβάλωσιν αὐτῷ.

ἐὰν δὲ υἱὸν ἢ θυγατέρα κερατίσῃ, κατὰ τὸ δικαίωμα τοῦτο ποιήσουσιν αὐτῷ.

ἐὰν δὲ παῖδα κερατίσῃ ὁ ταῦρος ἢ παιδίσκην, ἀργυρίου τριάκοντα δίδραχμα δώσει τῷ κυρίῳ σὐτῶν, καὶ ὁ ταῦρος λιθοβοληθήσεται.

Ἐὰν δέ τις ἀνοίξῃ ἢ ὄνος,

ὁ κύριος τοῦ λάκκου ἀποτίσει· ἀργύριον δώσει τῷ κυρίῳ αὐτῶν, τὸ δὲ τετελευτηκὸς αὐτῷ ἔσται.

Ἐὰν δὲ κερατίσῃ τίς τινος ταῦρος ταῦρον τοῦ πλησίον καὶ τελευτήσῃ, ἀποδώσονται τὸν ταῦρον τὸν ζῶντα καὶ διελοῦνται τὸ ἀργύριον αὐτοῦ, καὶ τὸν ταῦρον τὸν τεθνηκότα διελοῦνται.

ἐὰν δὲ γνωρίζηται ὁ ταῦρος ὅτι κερατισ- τῆς ἐστιν πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆς τρίτης ἡμέρας, καὶ μεμαρτυρη- μένοι ὦσιν τῷ κυρίῳ, καὶ μὴ ἀφανίσῃ αὐτόν, ἀποτίσει ταῦρον ἀντὶ [*](AF 22 ἀν’] ἔαν AF | δώσει] pr καὶ AF 23 ἢν] η AF 24 χεῖρα ἀντὶ χειρὸς A 1? a? mg 25 om τραῦμα ἀντὶ τραύματος F 26 ’τον οφθ. 1°] om ’τον Α 29 πρὸ 1°] πρὸς F | χθὲς Bb | αὐτοῦ 1°] ἀυτῶν Α 30 αυτου] ἀύτης F | ὅσα ἔαν επιβαλ sup ras Β 1 (vid) | ἔαν 2°] ἀν’ AF | ἐπιβάλωσιν] επιβαλη Α επιβληθωσιν F 31 κερατίσῃ η θυγ. AF 32 δίδραγμα F 33 om η λατομήσῃ Α + λάκκον B ab F 34 τετελευτηκος] τεθνηκὸς AF 35 om τις B a (hab B b) AF | ταῦρον 1°] pr ’τον B a? AF | τελευτήσει Α | καὶ δίε. λουνται...τεθν. διελοῦνται sup ras pi litt A a | τεθνηκοντα B 36 B b | om ἡμέρας AF | μεμαρτ.] διαμεμαρτ. B a vid AF | τὼ B ab AF | ἀφανίση] φανιση F* ἁφὰν. F a))

147
ταύρου, ὁ δὲ τετελευτηκὼς αὐτῷ ἔσται.