Exodus

Οὐ λήμψῃ τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ· οὐ γὰρ μὴ καθαρίσῃ Κύριος ὁ θεός σου τὸν λαμβάνοντα τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ ματαίῳ.

Μνήσθητι τὴν ἡμέραν τῶν σαβ ἁγιάζειν αὐτήν·

ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου,

τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα κυρίῳ τῷ θεῷ σου· οὐ ποιήσεις ἐν πᾶν ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου, ὁ βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνός σου, καὶ ὁ προσήλυτος ὁ παροικῶν ἐν σοί.

ἐν γὰρ ἓξ ἡμέραις ἐποίησεν κύριος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς, καὶ κατέ- παῦσεν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ· διὰ τοῦτο εὐλόγησεν κύριος τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν.

Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα, ἴνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς ἧς κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι.

Οὐ σεῖς.

Οὐ κλέψεις. (13)

Οὐ φονεύσεις.

Οὐ ψευδο- [*](23 Σεινα Β*] Σινα B b AF 24 εἶπεν ’δε] καὶ εἶπεν AF | κατάβηθι] pr AF καὶ F | om καὶ ἀνάβηθι B* (hab B ab vid AF) XX 1 κύριος] + πρὸς Μωυσην Α 2 εγω] adscr α' B a mg | ὅστις ἐξήγαγον] ο ἐξαγαγὼν AF 3 οὐκ] adscr β' B a mg 4 τοῖς ὕδασιν] τὼ ὕδατι F 4—5 ὑποκάτω τῆς γῆς οὐ πρόσ’ sup ras Aa 5 ἕως τρίτης καὶ τετάρτης γενεὰς] ἔπι τρίτην καὶ τετάρτην γενεὰν AF | μισοῦσι F 6 ἀγαπῶσι B ab F (-σει) | φυλάσσουσι B ab A 7 οὐ λ.] adscr γ' B a mg | om ο θεὸς σου AF 8 μνησθ.] adscr δ' B a mg γ' A 1 mg 10 om κυρίω Α | ο ὑίος A a οἱ υἱοὶ A* vid) 11 ’τον ουρ.] ’τον τε ουρ. AF | τὴν γῆν] + καὶ τὴν θάλασσαν B ab mg AF | ηὐλόγησεν AF 12 τίμα] adscr ε' B a mg δ' A 1 mg | τὴν μητέρα] + σου B ab F | om ἴνα εὑ σοι γένηται Α 13—15 οὐ μοιχ. οὐ κλεψ. οὐ φον.] οὐ φον. οὐ μοιχ. οὐ κλεψ. AF 13 adscr ζ' B a mg 14 adscr ζ' B a mg 15 adscr η' B a mg ε' A 1 mg 16 adscr θ' B a mg)

Oὐκ ἔπι· θυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου· οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν οἰκίαν τοῦ πλησίον σου οὔτε τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ, οὔτε τὸν παῖδα αὐτοῦ ούτε τὴν παιδίσκην αὐτοῦ, οὔτε τοῦ βοὸς αὐτοῦ οὔτε τοῦ ὑποζυγίου αὐτοῦ οὔτε παντὸς κτήνους αὐτοῦ, οὔτε ὅσα τῷ πλησίον σού ἐστιν.

Καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἑώρα τὴν φωνὴν καὶ τὰς λαμπάδας καὶ τὴν φωνὴν τῆς σάλπιγγος καὶ τὸ ὄρος τὸ καπνίζον· φοβηθέντες δὲ πᾶς ὁ λαὸς ἔστησαν μακρόθεν,

καὶ εἶπαν πρὸς Μωυσῆν Λάλησον σὺ ἡμῖν, καὶ μὴ λαλείτω πρὸς ἡμᾶς ὁ θεός, μὴ ἀποθάνωμεν.

καὶ λέγει αὐτοῖς Μωσῆς Θαρσεῖτε· ἕνεκεν γὰρ τοῦ πειράσαι ὑμᾶς παρεγενήθη ὁ θεὸς πρὸς ὑμᾶς, ὅπως ἂν γένηται ὁ φόβος αὐτοῦ ἐν ὑμῖν, ἵνα μὴ ἁμαρτάνητε.

ἱστήκει δὲ ὁ λαὸς μακρόθεν, Μωυσῆς δὲ εἰσῆλθεν εἰς τὸν γνόφον οὑ ἦν ὁ θεός.

Εἶπεν δὲ κύριος πρὸς Μωυσῆν τάδε ἐρεῖς τῷ οἴκῳ Ἰακὼβ κοὶ ἀναγγελεῖς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ ‘Yμεῖς ἑωράκατε ὅτι ἐκ τοῦ οὐρανοῦλελάληκα πρὸς ὑμᾶς·

οὐ ποιήσετε ὑμῖν αὐτοῖς θεοὺς ἀργυροῦς, καὶ θεοὺς χρυσοῦς οὐ ποιήσετε ὑμῖν ἑαυτοῖς.

Θυσια- στήριον ἐκ γῆς ποιήσετέ μοι, καὶ θύσετε ἐπ’ αὐτοῦ τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ τὰ σωτήρια ὑμῶν καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺς μόσχους ὑμῶν ἐν παντὶ τόπω οὗ ἐὰν ἐπονομάσω τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ· καὶ ἥξω πρὸς σὲ καὶ εὐλογήσω σε.

ἐὰν δὲ θυσιαστήριον ἐκ λίθων ποιῇς μοι, οὐκ οἰκοδομήσεις αὐτοὺς τμητούς· τὸ γὰρ ἐνχειρίδιόν σου ἐπιβέβληκας ἐπ’ αὐτοὺς καὶ μεμίανται.

οὐκ ἀναβήσῃ ἐν ἀναβαθμίσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν μου, ὅπως ἂν μὴ ἀποκαλύψῃς τὴν ἀσχημοσύνην σου ἐπ’ αὐτοῦ.