Exodus

1. Κύριος συντρίβων πολέμους,
2. κύριος ἄνομα αὐτῶ.

1. ἅρματα Φαραὼ καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ ἔρριψεν εἰς θάλασσαν,
2. ἐπιλέκτους ἀναβάτας τριστάτας·
3. κατεπόθησαν ἐν ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ.

1. πόντῳ ἐκάλυψεν αὐτούς·
2. δῦσαν εἰς βυθὸν ὡσεὶ λίθος.

1. ἡ δεξιά σου, Κύριε, δεδόξασται ἐν ἰσχύι.
2. ἡ δεξιά σου χείρ, κύριε, ἔθραυσεν ἐχθρούς.

1. καὶ τῷ πλήθει τῆς δόξης σου συνέτριψας
2. ἀπέστειλας τὴν ὀργήν σου, καὶ κατέφαγεν αὐτοὺς ὡς καλάμην.

1. καὶ διὰ τοῦ πνεύματος τοῦ θυμοῦ σου διέστη τὸ ὕδωρ.
2. ἐπάγη ὡσεὶ τεῖχος τὰ ὕδατα,
3. ἐπάγη τὰ κύματα ἐν μέσῳ τῆς θαλάσσης.
[*](28 om κα 4° AF Ι οὐδὲ ets] οὐδὲ εἰς ’δε εἰς F Ο τῶν Αἶγ’.] om τῶν AF AF | ἔιδεν F 31 ἴδεν ἔιδεν F) δεΕF] καὶ ἴδεν Α Ι εφοβ. ’δε] καὶ εφοβ. AF XV 1 Mωνσης| καὶ οἱ υἱοὶ Ιηλ in mg et sup ras A a (om A* vid) Ι θέω] κυρίω AF | λέγοντες] τὼ λέγειν Α (Aκ. λέγειν F 1mg) 2 μου Θεος] θεὸς μου AF 4 4 κατεποΦησαν] κατεπόντισεν AF 5 πόντος F a? 8 του πνεῦμ’.] om του F | τῆς θαλ.] litt ς θ rescr vid Aa)
134
[*](Β)

1. εἶπεν ὁ ἐχθρός Διώξας καταλήμψομαι·
2. μεριῶ σκῦλα, ἐμπλήσω ψυχήν μου,
3. ἀνελῶ τῇ μαχαίρῃ μου, κυριεύσει ἡ χείρ μου.

1. ἀπέστειλας τὸ πνεῦμά σου, ἐκάλυψεν αὐτοὺς θάλασσα·
2. ἔδυσαν ὡσεὶ μόλιβος ἐν ὕδατι σφοδρῷ.

1. τίς ὅμοιός σοι ἐν θεοῖς, κύριε ; τίς ὅμοιός σοι ;
2. δεδοξασμένος ἐν ἁγίοις, θαυμαστὸς ἐν δόξαις, ποιῶν τέρατα.

1. ἐξέτεινας τὴν δεξιάν σου·
2. αὐτοὺς γῆ.

1. ὡδήγησας τῇ δικαιοσύνῃ σου τὸν λαόν σου τοῦτον ὃν ἐλυτρώσω,
2. ἀλέσας τῇ ἰσχύι σου εἰς κατάλυμα ἅγιόν σου.

1. ἤκουσαν ἔθνη καὶ ὠργίσθησαν·
2. ὠδῖνες ἔλαβον κατοικοῦντας Φυλιστιείμ.

1. τότε ἔσπευσαν ἡγεμόνες Ἐδὼμ καὶ ἄρχοντες Μωαβειτῶν·
2. ἔλαβεν αὐτοὺς τρόμος,
3. ἐτάκησαν πάντες οἱ κατοικοῦντες Χανάαν.

1. ἐπιπέσοι ἐπ᾿ αὐτοὺς τρόμος καὶ φόβος,
2. μεγέθει βραχίονός σου ἀπολιθωθήτωσαν·
3. ἕως ἄν παρέλθῃ ὁ λαός σου, κύριε,
4. ἕως ἄν παρέλθῃ ὁ λαός σου οὗτος ὃν ἐκτήσω.

1. εἰσαγαγὼν καταφύτευσον αὐτοὺς εἰς ὄρος κληρονομίας σου,
2. εἰς ἕτοιμον κατοικητήριόν σου ὃ κατηρτίσω, κύριε,
3. ἁγίασμα, κύριε, ὃ ἡτοίμασαν αἱ χεῖρές σου.

1. Κύριος βασιλεύων τὸν αἰῶνα καὶ ἐπ’ αἰῶνα καὶ ἔτι.

1. Ὅτι εἰσῆλθεν ἵππος Φαραὼ σὺν ἅρμασιν καὶ ἀναβάταις εἰς

θάλασσαν, καὶ ἐπήγαγεν ἐπ’ αὐτοὺς κύριος τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης· οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐπορεύθησαν διὰ ξηρᾶς ἐν μέσῳ τῆς θαλάσσης.

Λαβοῦσα δὲ Μαριὰμ ἡ προφῆτις ἡ ἀδελφὴ Ἀαρὼν τὸ τύμπανον ἐν τῆ χειρὶ αὐτῆς, καὶ ἐξήλθοσαν πᾶσαι αἱ γυναῖκες ὀπίσω αὐτῆς μετὰ τυμπάνων καὶ χορῶν.

ἐξῆρχεν δὲ αὐτῶν Μαριὰμ λέγουσα

Ἐξῆρεν δὲ Μωυσῆς τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἀπὸ θαλάσσης ἐρυθρᾶς,[*](B) καὶ ἤγαγεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἔρημον Σούρ· καὶ ἐπορεύοντο τρεῖς ἡμέρας ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ οὐχ ηὕρισκον ὕδωρ ὥστε πιεῖν.