Exodus

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ἰσραὴλ ποιήσει αὐτό.

ἐὰν δέ τις προσέλθῃ πρὸς ὑμᾶς προσήλντος ποιῆσαι τὸ πάσχα κυρίῳ, περιτεμεῖς αὐτοῦ πᾶν ἀρσενικόν· καὶ τότε προσελεύιματιοις [*](AF) [*](34—35 ἀυτῶν ἔπι τῶν ὤμων οἱ ’δε υἱοὶ Ιηλ in mg et sup ras 35 ἐποίησαν] επορθιησαν F | αργ. καὶ χρυσᾶ] χρυσᾶ καὶ αμγ. Α 36 ἔδωκεν Κυριος] καὶ κݲςݲ ἔδωκεν Α κύριος ’δε ἔδωκεν F 37 ἀπάραντες] AF | εἰς 1°] “εις saltern ει” sup ras Β1 ? | Σοκχωθα BF1 Σοκχωθ Α | om εἰς 2° F | τῆς ἀποσκευῆς] om τῆς Α 39 καὶ οὐκ οὐ γὰρ ἐδυνάσθησαν Α | ἐπιμείναι] ὑπομείναι AF 40 κατοίκησις] παροίκησις Α (-σεις) F | κατῴκησαν] παρῴκησαν Α παρῳκήκασιν F | + αὐτοὶ καὶ οἱ πάτερες ἀυτῶν AF | om πέντε B a? AF 41 καὶ ηενετο ’δε Α | τὰ τετρακ.] om τὰ F | τριάκοντα] pr καὶ F | om om Κυριου ἐκ γῆς F* (hab κυρίου et ut vid ἐκ γῆς (F1) | om νυλτος A* (hab A a?) 42 Τυρίῳ] pr τὼ F | om σραηλ F* (hab F1) 43 AF 44 πάντα B a AF | οἰκέτην] + τινος AF | η] καὶ AF 45 η] καὶ AF 46 βρωθήσεται] + οὐ καταλείψετε ἄπο τῶν κρέων εἰς τὸ πρώι Α | om καὶ 1 AF | ἐξοίσεται F | συντρίψεται Α 47 αὐτὸ] τοῦτο Α 48 ποίησαι] ποίη Α καὶ ποιήση F | περιτεμεῖς] περιτεμνεις F)

129
σεται ποιῆσαι αὐτό, καὶ ἔσται ὥσπερ καὶ ὁ αὐτόχθων τῆς γῆς· πᾶς [*](B) ἀπερίτμητος οὐκ ἔδεται ἀπ’ αὐτοῦ.

νόμος εἷς ἔσται τῷ ἐνχωρίῳ καὶ τῷ προσελθόντι π ροσηλύτῳ ἐν ὑμὶν.

καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ 'Ισ ραὴλ καθὰ ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ καὶ Ἀαρὼν πρὸς αὐτούς, οὕτως ἐποίησαν.

καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξήγαγεν κύριος τοὺς υἱοὺς 'Ισραὴλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου σὺν δυνάμει αὐτῶν.

Εἶπεν δὲ κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

Ἁγίασόν μοι πᾶν πρωτότοκον πρωτογενὲς διανοῖγον πᾶσαν μήτραν ἐν τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους· ἐμοί ἐστιν.

Εἶπεν δὲ Μωυσῆς πρὸς τὸν λαόν Μνημονεύετε τὴν ἡμέραν ταύτην ἐν ἧ ἐξήλθατε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλίας· ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγεν ὑμᾶς Κύριος ἐντεῦθεν· καὶ οὐ βρωθήσεται ζύμη.

ἐν γὰρ τῇ σήμερον ὑμεῖς ἐκπορεύεσθε ἐν μηνὶ τῶν νέων.

καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν εἰσαγάγῃ σε κύριος ὁ θεός σου εἰς τὴν γῆν τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ εὐαίων καὶ Αμορραίων καὶ Ἀμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Ἰεβουσαίων, ἢν ὤμοσεν τοῖς πατράσιν σου δοῦναί σοι, γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι, καὶ ποιήσεις τὴν λατρίαν ταύτην ἐν τῷ μηνὶ τούτῳ.

ἓξ ἡμέρας ἔδεσθε ἄςυμα τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμη ἑορτὴ κυρίου·

ἄζυμα ἔδεσθε ἑπτὰ ἡμέρας, οὐκ ὀφθήσεταί σοι ζυμωτὸν οὐδὲ ἔσται σοι ζύμη ἐν πᾶσιν τοῖς ὁρίοις σου.

καὶ ἀναγγελεῖς τῷ υἱῷ σου ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων Διὰ τοῦτο ἐποίησεν κύριος ὁ θεός μοι, ὡς ἐξεπορευόμην ἐξ Αἰγύπτου.

καὶ ἔσται σοι σημεῖον ἐπὶ τῆς χειρός σου καὶ μνημόσυνον πρὸ ὀφθαλμῶν σου, ὅπως ἂν γένηται ὁ νόμος Κυρίου ἐν τῷ στόματί σου ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγέν σε κύριος ὁ θεὸς ἐξ Αἰγύπτου.

καὶ φυλάξεσθε τὸν νόμον τοῦτον ἀφ’ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας.

Καὶ ἔσται ἔσται ὡς ἂν εἰσαγάγῃ σε κύριος ὁ θεός σου εἰς τὴν γῆν τῶν Χαναναίων, ὃν τρόπον ὤμοσεν τοῖς πατράσιν σου, καὶ δώσει σοι αὐτήν,

καὶ ἀφελεῖς πᾶν διανοῖγον μήτραν, τὰ ἀρσενικά, τῷ κυρίῳ· πᾶν διανοῖγον μήτραν ἐκ τῶν βουκολίων ἢ ἐν τοῖς κτήνεσίν σου ὅσα ἐὰν γένηται σοι, τὰ ἀρσενικὰ ἁγιάσεις τῷ κυρίῳ.

πᾶν διανοῖγον μήτραν ὄνου [*](48 ὡσπερ καὶ] om καὶ AF 49 προσελθόντι προσηλύτῳ] προσηλ. τὼ πρόσ’. AF κειμένω Α προσηλ. τὼ προσελθόντι F | ἐν ὕμιν] om ἐν F δΟ om πρὸς αὐτοὺς AF XIII 2 διανοῖγον] pr κα Α 3 εκγης Αἶγ’.] ἐξ Αἶγ’. AF | ὑμὰς κύριος] κύριος ὑμὰς F δ Ευαιων...Ιεβουσαιων] καὶ Αμορραιων καὶ Ευαίων καὶ Ιεβ. καὶ εργ. καὶ ep. AF | om δοῦναι σοι ν (hab BabAF) Τ ἔπτα ἡμέρας] pr τὰς AF | πάσι Bb F 9 σημεῖον μεῖον sup ras Aa?)] pr εἰς F Ι ἔπι τῆς Aam^ Ι om ο θεὸς AF Ο φυλάξασθε Α | ’τον νόμον τοῦτον] + κάτα καίρους ὤρων AF 11 δωσεd δῶ Α δώσω F 12 ἀφέλεις] ἀφοριεῖς AF | τὰ ἀρσενικὰ Ι°]+ αγιασεις Α α mg Ι ἐκ τῶν βουκ. η] ἐκ βουκ. καὶ Α | ἔαν] ἀν’ AF Ι om ἁγιάσεις F 12 — 13 ἁγιάσεις τὼ κ—ω πὰν διανοιγοݲ sup ras Α 1?a?)

130
[*](B) ἀλλάξεις προβάτῳ· ἐὰν δὲ μὴ ἀλλάξῃς, λυτρώσῃ αὐτό· πᾶν πρωτώ τόκον ἀνθρώπου τῶν υἱῶν σου λυτρώσῃ.

ἐὰν δὲ ἐρωτήσῃ σε ὁ υἱός σου μετὰ ταῦτα λέγων Τί τοῦτο; καὶ ἐρεῖς αὐτῷ ὅτι Ἐν χερὶ κραταιᾷ ἐξήγαγεν κύριος ἡμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλίας·

ἡνίκα δὲ ἐσκλήρυνεν Φαραὼ ἐξαποστεῖλαι ἡμᾶς, ἀπέκτεινεν πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ πρωτοτόκων ἀνθρώπων ἕς πρωτοτόκων κτηνῶν διὰ τοῦτο ἐγὼ θύω πᾶν πρωτότοκον τῷ κυρίῳ, πᾶν διανοῖγον μήτραν, τὰ ἀρσενικά, καὶ πᾶν πρωτότοκον τῶν υἱῶν μου λυτρώσομαι.