Genesis

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ κατέβη Ἰούδας ἀπὸ τῶν αὐτοῦ, καὶ ἀφίκετο ἓως πρὸς ἂνθρωπόν τινα τινα Ὀδολλαμίτην ᾧ ὄνομα Είρᾶς῎

καὶ ἴδεν ἐκεῖ Ἰούδας θυγατέρα ἀνθρώπου ἀνθρώπου ἧ Σαύα. καὶ ἒλαβεν αὐτὴν καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτήν.

καὶ συλλαβοῦσα ἒτεκεν υἱόν, καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἢρ.

καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱόν, καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὂνομα αὐτοῦ Αύγάν.

καὶ π ρπσιεῖσα ἔτι ἔτεκεν υἱόν, καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σηλώμ. αὕτη δὲ ἦν ἐν Χασβὶ ἡνίκα ἒτεκεν αὐτούς.

καὶ ἔλαβεν Ἰούδας γυναῖκα Ἢρ τῷ § D πρωτοτόκῳ αὐτοῦ, ᾗ ὄνομα Θαμάρ.

ἐγένετο δὲ Ἢρ πρωτότοκος Ἰούδα πονηρὸς ἐναντίον κυρίου, καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν ὁ θεός.

εῖπεν δὲ Ἰούδας τῷ Αύνάν Εἲσελθε πρὸς τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου καὶ γάμβρευσαι αὐτήν, καὶ ἀνάστησον σπέρμα τῷ ἀδελφῷ σου.

γνοὺς δὲ Αύνὰν ἣτι οὐκ αὐτῷ ἔσται τὸ σπέρμα, ἐγίνετο, ὃταν εἰσήρχετο πρὸς τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, ἐξέχεεν ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ μὴ δοῦναι σοέρνα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.

πονηρὸν δὲ ἐφάνη τὸ ῥῆμα ἐναντίον [*](30 ἀνέστρεψεν] ὑπέστρεφεν D | οὐκ εστιν] + ἐν τὼ λάκκῳ E | πορεύομαι] πεπόρευμαι E 31 του ΙωσηΦ] τὼ ΙωσηΦ E Ι αἵματι] pr τὼ E 32 om καὶ ἀπέστειλαν ’τον χ. ’τον π. E | εἶπον E 34 τινας] πολλὰς Ε 35 αἰ θυγατέρες] + αὐτοῦ Ε 36 om τὼ Ι° E | ΙΙετεΦρη Ε | σπαδοντι] σπαροντι E XXXVIII 1 τινα Οδολλαμιτην sup ras Α b ? | Ι ρασ E 2 Χαναναιου ανου E 4 om ἔτι E | υἱὸν] + δεύτερον E 5 om ’δε E 6 om Ιουδας E 7 ἔναντι Ε 8 γαμβρευσαι] γ]αμβρεθσον D 9 εγεσετο D εγεινετο D) 10 om τὸ ῥῆμα D sil E)

74
[*](Α) θεοῦ ὅτι ἐποίησεν τοῦτο, καὶ ἐθανάτωσεν καὶ τοῦτον.

εἶπεν δὲ Ἰούδας Θαμὰρ τῇ νύμφῃ αὐτοῦ Κάθου χήρα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός σου ἕως μέγας γένηται Σηλὼμ ὁ υἱός μου· εἶπεν γάρ Μή ποτε ἀποθάνῃ καὶ οὗτος ὥσπερ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ. ἀπελθοῦσα δὲ Θαμάρ ἐκάθητο ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς αὐτῆς.

ἐπληθύνθησαν δὲ αἱ ἡμέραι καὶ ἡμέραι καὶ ἀπέθανεν Σαύα ἡ γυνὴ Ἰούδα· καὶ παρακληθεὶς Ἰούδας ἀνέβη ἐπὶ κείρονταςτὰ πρόβατα αὐτοῦ, αὐτὸς καὶ Εἱρᾶς ὁ ποιμὴν αὐτοῦ ὁ Ὀδολλαμείτης, εἰς Θαμνά.

καὶ ἀπηγγέλη Θαμὰρ τῇ νύμφῃ αὐτοῦ λέγοντες ἰδοὺ ὁ πενθερός σου ἀνέβη εἰς Θαμνὰ κεῖραι τὰ πρόβατα αὐτοῦ.

κα ὶ περιελομένη τὰ ἱμάτια τῆς χηρεύσεως ἀφ’ ἑαυτῆς περιεβάλετο θερίστρῳ καὶ ἐκαλλωπίσατο, καὶ ἐκάθισεν πρὸς ταῖς πύλαις Αἰνάν, ἥ ἐστιν ἐν παρόδῳ Θαμνά. ἴδεν γὰρ ὅτι μέγας γέγονεν Σηλὼμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ, αὐτὸς δὲ οὐκ ἒδωκεν αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα.

καὶ ἰδὼν αὐτὴν Ἰούδας ἒδοξεν αὐτὴν πόρνην εἶναι· κατεκαλύψατο γὰρ τὸ πρόσωπον αὐτῆς, καὶ οὐκ ἐπέγνω αὐτήν.

ἐξέκλινεν δὲ πρὸς αὐτὴν τὴν ὁδὸν καὶ εἶπεν αὐτῇ Ἒασόν με εἰσελθεῖν πρὸς σέ· οὐ γὰρ ἒγνω ὃτι ἡ νύμφη αὐτοῦ ἐστίν. ἡ δὲ εἶπεν Τί μοι δώσεις ἐὰν εἰσέλθῃς πρὸς μέ ;

ὁ δὲ εἶπεν Ἐγὠ σοι ἀποστέλλω ἔριφον αἰγῶν ἐκ τῶν προβάτων. ἡ δὲ εἶπεν Ἐὰν δῷς ἀρραβῶνα ἕως τοῦ ἀποστεῖλαί σε.

ὁ δὲ εἶπεν τίνα τὸν ἀρραβῶνά σοι δώσω ; ἠ’ δὲ εἶπεν τὸν δακτύλιόν σου καὶ τὸν ὁρμίσκον καὶ τὴν ῥάβδον τὴν ἐν τῇ χειρί σου. καὶ ἔδωκεν αὐτῇ, καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτήν· καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἐξ αὐτοῦ.

καὶ ἀναστᾶσα ἀπῆλθεν, καὶ περιείλατο τὸ θέριστρον ἀφ’ ἑαυτῆς, καὶ ἐνεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆς αὐτῆς.

ἀπέστειλεν δὲ Ἰούδας τὸν ἔριφον ἐξ αἰγῶν ἐν ὶ τοῦ ποιμένος αὐτοῦ τοῦ ’oδολλαμείτου, κομίσασθαι τὸν ἀρραβῶνα παρὰ τῆς γυναικός· καὶ οὐχ εὗρεν αὐτήν.