Genesis

δὲ Ἠσαύ Ἔστιν μοι πολλά, ἀδελφέ· ἔστω σοι τὰ σά.

εἶπεν ἑ Ἰακώβ Εἰ εὕρηκα χάριν ἐναντίον σου, δέξαι τὰ δῶρα διὰ τῶν ἐμῶν χειρῶν. ἕνεκεν τούτου ἴδον τὸ πρόσωπόν σου ὡς ἄν τις ἴδοι πρόσωπον θεοῦ, καὶ εὐδοκήσεις με·

λάβε τὰς εὐλογίας μου ἃς ἤνεγκά σοι, ἠλέησέν με ὁ θεὸς καὶ ἔστιν μοι πάντα. καὶ ἐβιάσατο αὐτόν, καὶ ἔλαβεν.

καὶ εἶπεν Ἀπάραντες πορευθῶμεν ἐπ’ εὐθεῖαν.

εἶπεν δὲ αὐτῷ Ὁ κύριός μου γινώσκει ὅτι τὰ παιδία ἁπαλώτερα, καὶ τὰ πρόβατα καὶ αἱ βόες λοχεύονται ἐπ’ ἐμέ· ἐὰν οὖν καταδιώξω αὐτοὺς ἡμέραν μίαν, ἀποθανοῦνται πάντα τὰ κτήνη.

προελθάτω ὁ μου ἔμπροσθεν τοῦ παιδός· ἐγὼ δὲ ἐνισχύσω ἐν τῇ ὁδῷ κατὰ σχολὴν τῆς πορεύσεως τῆς ἐναντίον μου καὶ κατὰ πόδα τῶν παιδαρίων, ἕως τοῦ με ἐλθεῖν πρὸς τὸν κύριόν μου εἰς

εἶπεν δὲ Ἠσαύ Καταω μετὰ σοῦ ἀπὸ τοῦ λαοῦ τοῦ μετ’ ἐμοῦ. ὁ δέ εἶπεν Ἵνα τί τοῦτο ; [*](32 — XXXIII 1 Ιακωβ ° ...μετ αὐτοῦ (exc litt ῥοῦ Ιακωβ 2°) sup Aa? | om Ιακωβ 1° D sil Ι om ἕως τῆς ημερας...Ιακωβ 2° E XXXIII E Ι om αὐτὸς E Ι τετρακόσιοι] pr οἱ E 2 θιους] pr δύο E | om ἀυτῶν E 3 προῆλθεν E 6 παίδια] τέκνα E 8 om ἀυτᾶι DvidE Ι απηντησα D Ι ἐν οφθαλμοις] εν]ωπιον D ἐνάντιον E 10 εἶπεν δε] + αυτ[ω] D Ι εἰδοὶ D ε]ιδοι D) 11 om μου D (Dvid) E 12 πορευθῶμεν] πορευσομεθα E | ἐπ’ εὐθεῖαν] εἰς εὖθ’. D 13 ἀποθανοῦνται] + ἐν D] τῆ ὀδῶ D 14 προελθατω] προσελθατω Α * σ ras Aa?) προελθέτω D sil Ι παῖδος] + σου DE Ι ἐλθεῖν με D sil E 15 ἴνα τι τοῦτο ἵκανον. ὅτι E)

ἀπέστρεψεν δὲ Ἠσαὺ ἐν, τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἰς τὴν ὁδὸν αὐτοῦ εἰς Σηείρ.

καὶ Ἰακὼβ ἀπαίρει εἰς Σκηνὰς· καὶ ἐποίησεν αὐτῷ ἐκεῖ οἰκίας, καὶ τοῖς κτήνεσιν αὐτοῦ ἐποίησεν σκηνάς· διὰ τοῦτο ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Σκηναί.

Καὶ ἦλθεν Ἰακὼβ εἰς Σαλήμ πόλιν Σικίμων, ἥ ἐστιν ἐν γῇ Χαναὰν, ὅτε ἦλθεν ἐκ τῆς Μεσοποταμίας Συρίας. καὶ παρενέβαλεν κατὰ πρόσωπον τῆς πόλεως.

καὶ ἐκτήσατο τὴν μερίδα τοῦ ἀγροῦ, οὗ ἔστησεν ἐκεῖ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, παρὰ Ἑμμὼρ πατρὸς Συχὲμ ἑκατὸν ἀμνῶν·

καὶ ἔστησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐπεκαλέσατο τὸν θεὸν Ἰσραήλ.

Ἐξῆλθεν δὲ Δείνα ἡ θυγάτηρ Λείας, ἣν ἔτεκεν τῷ Ἰακώβ, καταμαθεῖν τὰς θυγατέρας τῶν ἐνχωρίων.

καὶ ἴδεν αὐτὴν Συχὲμ ὁ υἱὸς Ἐμμὼρ ὁ Xορραῖος, ὁ ἄρχων τῆς γῆς· καὶ λαβὼν αὐτὴν ἐκοιμήθη μετ᾿ αὐτῆς, καὶ ἐταπείνωσεν αὐτήν.

καὶ προσέσχεν τῇ ψυχῇ Δείνας τῆς θυγατρὸς Ἰακώβ, καὶ ἠγάγπησεν τὴν παρθένον, καὶ ἐλάλησεν κατὰ τὴν διάνοιαν τῆς παρθένου αὐτῇ.

εἶπεν δὲ Συχὲμ πρὸς Ἐμμὼρ τὸν πατέρα αὐτοῦ λέγων Λάβε μοι τὴν παιδίσκην ταύτην εἰς γυναῖκα.

Ἰακὼβ δὲ ἤκουσεν ὅτι ἐμίανεν ὁ υἱὸς Ἐμμὼρ Δείναν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ· οἱ δε υἱοὶ αὐτοῦ ἦσαν μετὰ τῶν κτηνῶν αὐτοῦ ἐν τῶ πεδίῳ· παρεσιώπησεν δὲ Ἰακὼβ ἕως τοῦ ἐλθεῖν αὐτούς.

ἐξῆλθεν δὲ Ἐμμὼρ ὁ πατὴρ Συχὲμ πρὸς Ἰακὼβ λαλῆσαι αὐτῷ.

οἱ δὲ υἱοὶ Ἰακὼβ ἦλθον ἐκ τοῦ πεδίου· ὡς δὲ ἤκουσαν, κατενύχθησαν οἱ ἄνδρες, καὶ λυπηρὸν ἦν αὐτοῖς σφόδρα, ὅτι ἄσχημον ἐποίησεν Συχὲμ ἐν Ἰσραήλ, κοιμηθεὶς μετὰ τῆς θυγατρὸς Ἰακώβ· καὶ οὐχ οὕτως ἔσται.

καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς Ἐμμὼρ λέγων Συχὲμ ὁ υἱός μου προείλατο τῇ ψυχῇ τὴν θυγατέρα ὑμῶν· δότε οὖν αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα.