Genesis

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

Μετὰ δὲ τὰ ῥήματα ταῦτα ἐγενήθη ῥῆμα ὁράματι λέγων Μὴ φοβοῦ, Ἀβράμ· ἐγὼ ὑπερασπίζω σου· ὁ μισθός σου πολὺς ¶ ἱστᾶι σφόδρα.

λέγει δὲ Ἀβράμ Δέσποτα κύριε, τί μοι [*](¶ Α) δώσεις; ἐγὼ δὲ ἀπολύομαι ἄτεκνος· ὁ δὲ υἱὸς Μάσεκ τῆς οἰκογενοῦς μου, οὗτος Δαμασκὸς Ἐλιέζερ.

καὶ εἶπεν Ἀβρόμ Ἐπειδὴ ἐμοὶ οὐκ σπέρμα, σπέρμα, ὁ δὲ οἰκογενής μου κληρονομήσει με.

καὶ εὐθὺς φωνὴ κυρίου ἐγένετο πρὸς αὐτὸν λέγων Οὐ κληρονομήσει σε οὗτος· ἀλλ’ ὄς ἐξελεύσεται ἐκ σοῦ, οὗτος κληρονομήσει σε.

ἐξήγαγεν δὲ αὐτὸν ἵξω καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Ἀν’άβλεψον δὴ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἀρίθμησον τοὺς ἀστέρας, εἰ δύνῃ ἐξαριθμῆσαι αὐτούς. καὶ οὕτως ἔσται τὸ σπέρμα σου. §

καὶ ἐπίστευσεν Ἀβρὰμ τῷ θεῷ, [*](§ A) καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην.

εἶπεν δὲ αὐτῷ Ἐγὼ ὁ ὁ ἐξαγαγών σε ἐκ χώρας Χαλδαίαν, ὥστε δοῦναί σοι τὴν γῆν ταύτην κληρονομῆσαι.

εἶπεν δέ Δέσποτα Κύριε, κατὰ τί γνώσομαι ὅτι κλη- ρονομήσω αὐτήν;

εἶπεν δὲ αὐτῷ λάβε μοι δάμαλιν τριετίζουσαν καὶ αἶγα τριετίζουσαν καὶ κριὸν τριετίζοντα καὶ τρυγόνα καὶ περιστεράν.

ἔλαβεν δὲ αὐτῶ πάντα ταῦτα, καὶ διἑλͅεν αὐτὰ μέσα, καὶ αὐτὰ ἀντιπρόσωπα ἀλλήλοις· τὰ δὲ ὄρνεα οὐ διἑλͅεν.

κατέβη δὲ ὄρνεα ἐπὶ τὰ σώματα, τὰ διχοτομήματα αὐτῶν· καὶ συνεκάθισεν αὐτοῖς Ἀβράμ.

περὶ δὲ ἡλίου δυσμὰς ἔκστασις ἐπέπεσεν τῷ Ἀβράμ, ἰδοὺ φόβος σκοτινὸς μέγας ἐπιπίτει αὐτῷ·

καὶ ἐρρέθη πρὸς Ἀβράρ Γινώσκων γνώσῃ ὅτι πάροικον ἔσται τὸ σπέρμα σου ἐν γῇ οὐκ ἰδία, καὶ κακώσουσιν αὐτὸ καὶ δουλώσουσιν αὐτοὺς καὶ ταπεινώσουσιν αὐτοὺς τετρακόσια ἤ.

τὸ δὲ ἔθνος ᾧ ἐὰν δουλεύσωσιν κρινῶ μετὰ δὲ ταῦτα ἐξελεύσονται ὧδε μετὰ ἀποσκευῆς πολλῆς.

σὺ δὲ [*](20 παρέδωκεν] ἔδωκεν D 21 βασιλευς] pr ο D 23 σφαιρ. ] σ D superscr A 1? a? σφερ. D 24 Εσχωλ D sil ] Εισχωλ Α XV 1 πολὺς] ’πὸ.. Α 7 κληρονομῆσαι] + ἀυτὴν D 10 ἀυτῶ] ἑαυτὼ 7) 13 Αβραν Α)

24
[*]((A) (D)) ἀπελεύσῃ πρὸς τοὺς πατέρας σου μετ’ εἰρήνης, τραφεὶς ἐν γήρει καλῷ. [*](¶ Α)

τετάρτῃ δὲ ¶ γενεᾷ ἀποστραφήσονται ὧδε· οὔπω γὰρ ἀναπεπλήρωνται αἱ ἁμαρτίαι τῶν Ἀμορραίων ἕως τοῦ νῦν.

ἐπεὶ δὲ ἐγίνετο ὁ ἥλιος πρὸς δυσμαῖς, φλὸξ ἐγένετο· καὶ ἰδού κλίβανος καπνιζόμενος καὶ λαμπάδες πυρός, αἳ διῆλθον ἀνὰ μέσον τῶν διχοτομημάτων τού- τῶν.

ἐκεῖ διέθετο ὁ θεὸς τῷ Ἀβρὰμ διαθήκην λέγων τῷ σπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ Αἰγύπτου ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου Εὐφμάτου· τούς Κεναίους καὶ τοὺς ενεζαίους [*](§ Α) καὶ τοὺς Κελμωναίους §20 καὶ τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Φερεζαίους καὶ τοὺς Ῥαφαεὶν τοὺς Ἀμορραίους καὶ τοὺς Χαναναίους καὶ Εὑοίους καὶ τοὺς Γεργεσαίους καὶ τοὺς Ἰεβουσαίους.