Tetrabiblos

Claudius Ptolemaeus

Claudius Ptolemaeus. Claudii Ptolemaei opera quae exstant omnia, Volume 3.1. Boll, Franz, and Boer, Emilie, editors. Leipzig: Teubner, 1954.

Περὶ δὲ τῶν ὁρίων δισσοὶ μάλιστα φέρονται τρόποι· καὶ ὁ μέν ἐστιν Αἰγυπτιακὸς (ὁ πρὸς τὰς τῶν οἴκων ὡς ἐπίπαν [*](21 CCAG Ι 35 f. ν: I 70 f. ν: VIII 3, 105, 38 cf. B.-L. 207 53.; Boll, Plan. 342 ss. ad tab. cf. Val. Additam. p. 366) [*](1 ὡσπερανεὶ Boll ὥσπερ ἂν εἰ Y ὥσπερ ἂν εἴη VL ἤει) ὡσπερεὶ Σβγ 2 τῷ Ταύρῳ LY Ταύρῳ 0111. V (lac. ind.) τῷ τοῦ Ταύρου βγ 7 ὅθεν om. γ δωδεκατημόριον om. V (lac. ind.) 10 καυστικώτατος ​VLDγ καυστικώτερος MS καὶ καυστικώτερος α 12 τὸν Αἰγ. Lo: τῷ τοῦ Αἰγοκέρου V om. βγ 14 ἐν οἷς α ἐν οἷς μᾶλλον βγ 18.19 κατὰ—προσημαίνει οom. D 20 ὥσπερ΄(alt. om. α 21 ὁρίων βγ τῶν ὁρίων LE διαθέσεως VDSy τῶν πέντε ἀστέρων L om. αΜ 22 L deest 44„—50, 23 VDγ om. YMS ὁ πρὸς—κυρείας α Co (Le) om. Vβγ)

45
κυρείας), ὁ δὲ Χαλδαϊκὸς (ὁ πρὸς τὰς τῶν τριγώνων ὁ μὲν οὖν Αἰγυπτιακὸς ὁ τῶν κοινῶς φερομένων ὁρίων οὐ πάνυ τι σῴζει τὴν ἀκολουθίαν οὔτε τῆς τάξεως οὔτε τῆς καθ’ ἕκαστον ποσότητος.

πρῶτον μὲν ἐπὶ τῆς τάξεως πῇ μὲν τοῖς τῶν οἴκων κυρίοις τὰ πρωτεῖα δεδώκασιν, πῇ δὲ τοῖς τῶν τριγώνων, ἐνίοτε δὲ τοῖς τῶν ὑψωμά- των. ἐπεὶ παραδείγματος ἕνεκεν, εἴτε τοῖς οἴκοις ἠκολουθήκασι, διὰ τί τῷ τοῦ Κρόνου εἰ τύχοι πρώτω δεδώκασιν ἐν Ζυγῷ καὶ οὐ τῷ τῆς Ἀφροδίτης; καὶ διά τί ἐν Κριῷ τῷ τοῦ Διὸς καὶ οὐ τῷ τοῦ Ἄρεως;

εἴτε τοῖς τριγώνοις, διὰ τί τῷ τοῦ Ἑρμοῦ δεδώκασιν ἐν Αἰγόκερῳ καὶ οὐ τῷ τῆς Ἀφροδίτης; εἴτε καὶ τοῖς ὑψώμασι, διὰ τί τῷ τοῦ Ἄρεως ἐν Καρκίνῳ καὶ οὐ τῷ, τοῦ Διός; εἴτε τοῖς τὰ πλεῖστα τούτων ἔχουσι διὰ τί έν Ὑδροχόῳ τῷ τοῦ Ἑρμοῦ δεδώκασι, τρίγωνον ἔχοντι μόνον, καὶ οὐχὶ τῷ τοῦ Κρόνου;

τούτου γὰρ καὶ οἶκός ἐστι καὶ τρίγωνον. ἢ διὰ τί ὅλως ἐν Αΐγόκερῳ τῷ τοῦ Ἑρμοῦ πρώτῳ δεδώκασι, μηδένα λόγον ἔχοντι πρὸς τὸ ζῴδιον οἰκοδεσποτείας; καὶ ἐπὶ τῆς λοιπῆς δὲ τάξεως τὴν αὐτὴν ἀναλογίαν ἄν τις εὕροι. δεύτερον δὲ καὶ ἡ ποσότης τῶν ὁρίων οὐδεμίαν ἀκολου- [*](c 12) θίαν ἔχουσα φαίνεται.

ὅ τε γὰρ καθ’ ἕνα ἕκαστον ἀστέρα [*](m 44) ἐπισυναγόμενος ἐκ πάντων ἀριθμός, πρὸς ὄν φασιν αὐτῶν τὰ χρονικὰ ἐπιμερίζεσθαι, οὐδένα οἰκεῖον οὐδὲ εὐαπόδεικτον ἔχει λόγον· ἐάν τε καὶ τούτῳ τῷ κατὰ συναγωγὴν ἀριθμῷ πιστεύσωμεν ὡς ἄντικρυς ὑπ᾿—Αἰγυπτίων [*](1 ὁ πρὸς—οἰκοδ. αβγ om. Procl. 3 τι VY τοι βγ 4 ἕκαστον] ἑκάτερα V μὲν γὰρ α 5 ὅτι πῇ γ δεδώκασι om. α στον] ἑκάτερα V μὲν γὰρ α 5 ὅτι πῇ γ δεδώκασι om. α 6 ενίοτε] ἔνιοι S δὲ] δὲ καὶ α 7 ἕνεκεν V δὲ ἕνεκεν α τοῦ τε ἕν. Μ τοῦ γε ἔν. D τό γε ἕν. S δὲ ταῦτα εἰλήφθω γ εἴτε V οἵτε Y ὅ τε Σ εἰ D εἴ γε ΜS εἴπερ γὰρ γ 8 Κρόνου εἰ τύχοι om. V (lac. ind.) εΐ τύχοι om. γ 9 οὐ om. ρῷ τῆς Αφρ.] ὀτῆς μῆς V 10 οὐ] οὕτω V εἴτε VY εΐτ ἐν β εἰ δὲ Σγ εἴτε] εἰ δέ γε γ εἴτε Vα εἰ δὲ βγ 15 ἔχουσι V 21 ti α ἑκ. ἀστ. Vβγ τῶν ἀστέρων α 23 μερίζεσθαι α 24 συνσγωγὴν ἀγωγὴν βγ συναγωγῆς V τὴν ἐπισυναγωγὴν α)

46
ὡμολογημένῳ, πολλαχῶς μὲν καὶ ἄλλως τῆς κατὰ τὸ ζῴδιον ποσότητος ἐναλλασσομένης ὁ αὐτὸς ἀριθμὸς ἂν συναγόμενος ἀγόμενος εὑρεθείη.

καὶ ὃ πιθανολογεῖν καὶ σοφίζεσθαί τινες ἐπιχειροῦσι περὶ αὐτῶν ὅτι κατὰ παντὸς κλίματος ἀναφορικὸν λόγον οἱ καθ’ ἕκαστον ἀστέρα σχηματιζόμενοί πως χρόνοι τὴν αὐτὴν ἐπισυνάγουσι ποσότητα, ψευδές ἐστι.