Geography

Strabo

Strabo. Strabonis Geographica, Volumes 1-3. Meineke, August, editor. Leipzig: Teubner. 1877.

μάρτυρες δʼ οἱ ποιηταὶ τῶν τοιούτων ὑπονοιῶν· ὅ τε γὰρ Πίνδαρος ἐν τῷ διθυράμβῳ οὗ ἡ ἀρχή

  1. πρὶν μὲν εἷρπε σχοινοτένεια τʼ ἀοιδὰ
  2. διθυράμβων,
p.660
μνησθεὶς τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ὕμνων τῶν τε παλαιῶν καὶ τῶν ὕστερον, μεταβὰς ἀπὸ τούτων φησί
  1. σοὶ μὲν κατάρχειν,
  2. μᾶτερ μεγάλα, πάρα ῥόμβοι κυμβάλων,
  3. ἐν δὲ κεχλάδειν κρόταλʼ, αἰθομένα τε
  4. δᾲς ὑπὸ ξανθαῖσι πεύκαις,
τὴν κοινωνίαν τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ἀποδειχθέντων νομίμων παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ τῶν παρὰ τοῖς Φρυξὶ περὶ τὴν μητέρα τῶν θεῶν συνοικειῶν ἀλλήλοις. Εὐριπίδης τε ἐν ταῖς Βάκχαις τὰ παραπλήσια ποιεῖ, τοῖς Φρυγίοις ἅμα καὶ τὰ Λύδια συμφέρων διὰ τὸ ὅμορον
  1. ἀλλʼ ὦ λιποῦσαι Τμῶλον, ἔρυμα Λυδίας,
  2. θίασος ἐμὸς γυναῖκες, ἃς ἐκ βαρβάρων
  3. ἐκόμισα παρέδρους καὶ ξυνεμπόρους ἐμοί,
  4. αἴρεσθε τἀπιχώριʼ ἐν πόλει Φρυγῶν
  5. τύμπανα, Ῥέας τε μητρὸς ἐμά θʼ εὑρήματα
[*](Eur. Ba. 55)καὶ πάλιν
  1. ὦ μάκαρ, ὅστις εὐδαίμων τελετὰς θεῶν
  2. εἰδώς, βιοτὰν ἁγιστεύει.
  3. τά τε ματρὸς μεγάλας ὄργια Κυβέλας θεμιστεύων
  4. ἀνὰ θύρσον τε τινάσσων, κισσῷ τε στεφανωθεὶς
  5. Διόνυσον θεραπεύει.
  6. ἴτε Βάκχαι, ἴτε Βάκχαι, βρόμιον παῖδα θεὸν θεοῦ
  7. Διόνυσον κατάγουσαι Φρυγίων ἐξ ὀρέων
  8. Ἑλλάδος εἰς εὐρυχόρους ἀγυιάς.
[*](Eur. Ba. 72)πάλιν δʼ ἐν τοῖς ἑξῆς καὶ τὰ Κρητικὰ συμπλέκει τούτοις
  1. ὦ θαλάμευμα Κουρήτων, ζάθεοί τε Κρήτας
  2. διογενέτορες ἔναυλοι,
  3. ἔνθα τρικόρυθες ἄντροις
  4. βυρσότονον κύκλωμα τόδε
  5. μοι Κορύβαντες εὗρον.
  6. ἀνὰ δὲ βακχεῖα συντόνῳ
  7. κέρασαν ἁδυβόᾳ Φρυγίων
  8. αὐλῶν πνεύματι, ματρός τε Ῥέας
  9. εἰς χέρα θῆκαν κτύπον εὐάσμασι Βακχᾶν,
  10. παρὰ δὲ μαινόμενοι Σάτυροι
  11. ματέρος ἐξανύσαντο Ῥέας.
  12. εἰς δὲ χορεύματα
  13. προσῆψαν τριετηρίδων,
  14. αἷς χαίρει Διόνυσος.
[*](Eur. Ba. 120)καὶ ἐν Παλαμήδει φησὶν ὁ χορός
  1. Θύσαν Διονύσου
  2. κόραν, ὃς ἀνʼ Ἴδαν
  3. τέρπεται σὺν ματρὶ φίλᾳ
  4. τυμπάνων ἐπʼ ἰακχαῖς.
[*](Eur. fr. 586 (Nauck))

καὶ Σειληνὸν καὶ Μαρσύαν καὶ Ὄλυμπον

p.661
συνάγοντες εἰς ἓν καὶ εὑρετὰς αὐλῶν ἱστοροῦντες πάλιν καὶ οὕτως τὰ Διονυσιακὰ καὶ Φρύγια εἰς ἓν συμφέρουσι, τήν τε Ἴδην καὶ τὸν Ὄλυμπον συγκεχυμένως πολλάκις ὡς τὸ αὐτὸ ὄρος κτυποῦσιν. εἰσὶ μὲν οὖν λόφοι τέτταρες Ὄλυμποι καλούμενοι τῆς Ἴδης κατὰ τὴν Ἀντανδρίαν, ἔστι δὲ καὶ ὁ Μυσὸς Ὄλυμπος, ὅμορος μὲν οὐχ ὁ αὐτὸς δὲ τῇ Ἴδῃ. ὁ δʼ οὖν Σοφοκλῆς ποιήσας τὸν Μενέλαον ἐκ τῆς Τροίας ἀπαίρειν σπεύδοντα ἐν τῇ Πολυξένῃ, τὸν δʼ Ἀγαμέμνονα μικρὸν ὑπολειφθῆναι βουλόμενον τοῦ ἐξιλάσασθαι τὴν Ἀθηνᾶν χάριν, εἰσάγει λέγοντα τὸν Μενέλαον
  1. σὺ δʼ αὖθι μίμνων που κατʼ Ἰδαίαν χθόνα
  2. ποίμνας Ὀλύμπου συναγαγὼν θυηπόλει.
[*](Soph. Fr. 47.9 (Nauck))

τῷ δʼ αὐλῷ καὶ κτύπῳ κροτάλων τε καὶ κυμβάλων καὶ τυμπάνων καὶ ταῖς ἐπιβοήσεσι καὶ εὐασμοῖς καὶ ποδοκρουστίαις οἰκεῖα ἐξεύροντο καί τινα τῶν ὀνομάτων, ἃ τοὺς προπόλους καὶ χορευτὰς καὶ θεραπευτὰς τῶν ἱερῶν ἐκάλουν, Καβείρους καὶ Κορύβαντας καὶ Πᾶνας καὶ Σατύρους καὶ Τιτύρους καὶ τὸν θεὸν Βάκχον καὶ τὴν Ῥέαν Κυβέλην καὶ Κυβήβην καὶ Δινδυμήνην κατὰ τοὺς τόπους αὐτούς. καὶ ὁ Σαβάζιος δὲ τῶν Φρυγιακῶν ἐστι καὶ τρόπον τινὰ τῆς μητρὸς τὸ παιδίον παραδοὺς τὰ τοῦ Διονύσου καὶ αὐτός.

τούτοις δʼ ἔοικε καὶ τὰ παρὰ τοῖς Θρᾳξὶ τά τε Κοτύττια καὶ τὰ Βενδίδεια, παρʼ οἷς καὶ τὰ Ὀρφικὰ τὴν καταρχὴν ἔσχε. τῆς μὲν οὖν Κότυος τῆς ἐν τοῖς Ἠδωνοῖς Αἰσχύλος μέμνηται καὶ τῶν περὶ αὐτὴν ὀργάνων. εἰπὼν γάρ

  1. σεμνὰ Κότυς ἐν τοῖς Ἠδωνοῖς
  2. ὄρεια δʼ ὄργανʼ ἔχοντες,
τοὺς περὶ τὸν Διόνυσον εὐθέως ἐπιφέρει
  1. ὁ μὲν ἐν χερσὶν
  2. βόμβυκας ἔχων, τόρνου κάματον,
  3. δακτυλόδικτον πίμπλησι μέλος,
  4. μανίας ἐπαγωγὸν ὁμοκλάν·
  5. ὁ δὲ χαλκοδέτοις κοτύλαις
    p.662
    ὀτοβεῖ.
καὶ πάλιν
  1. ψαλμὸς δʼ ἀλαλάζει·
  2. ταυρόφθογγοι δʼ ὑπομυκῶνται
  3. ποθὲν ἐξ ἀφανοῦς φοβεροὶ μῖμοι,
  4. τυπάνου δʼ εἰκὼν ὥσθʼ ὑπογαίου
  5. βροντῆς φέρεται βαρυταρβής.
ταῦτα γὰρ ἔοικε τοῖς Φρυγίοις· καὶ οὐκ ἀπεικός γε, ὥσπερ αὐτοὶ οἱ Φρύγες Θρᾳκῶν ἄποικοί εἰσιν, οὕτω καὶ τὰ ἱερὰ ἐκεῖθεν μετενηνέχθαι. καὶ τὸν Διόνυσον δὲ καὶ τὸν Ἠδωνὸν Λυκοῦργον συνάγοντες εἰς ἓν τὴν ὁμοιοτροπίαν τῶν ἱερῶν αἰνίττονται.

ἀπὸ δὲ τοῦ μέλους καὶ τοῦ ῥυθμοῦ καὶ τῶν ὀργάνων καὶ ἡ μουσικὴ πᾶσα Θρᾳκία καὶ Ἀσιᾶτις νενόμισται. δῆλον δʼ ἔκ τε τῶν τόπων ἐν οἷς αἱ Μοῦσαι τετίμηνται· Πιερία γὰρ καὶ Ὄλυμπος καὶ Πίμπλα καὶ Λείβηθρον τὸ παλαιὸν ἦν Θρᾴκια χωρία καὶ ὄρη, νῦν δὲ ἔχουσι Μακεδόνες· τόν τε Ἑλικῶνα καθιέρωσαν ταῖς Μούσαις Θρᾷκες οἱ τὴν Βοιωτίαν ἐποικήσαντες, οἵπερ καὶ τὸ τῶν Λειβηθριάδων νυμφῶν ἄντρον καθιέρωσαν. οἵ τʼ ἐπιμεληθέντες τῆς ἀρχαίας μουσικῆς Θρᾷκες λέγονται, Ὀρφεύς τε καὶ Μουσαῖος καὶ Θάμυρις, καὶ τῷ Εὐμόλπῳ δὲ τοὔνομα ἐνθένδε, καὶ οἱ τῷ Διονύσῳ τὴν Ἀσίαν ὅλην καθιερώσαντες μέχρι τῆς Ἰνδικῆς ἐκεῖθεν καὶ τὴν πολλὴν μουσικὴν μεταφέρουσι· καὶ ὁ μέν τίς φησιν κιθάραν Ἀσιᾶτιν ῥάσσων, ὁ δὲ τοὺς αὐλοὺς Βερεκυντίους καλεῖ καὶ Φρυγίους· καὶ τῶν ὀργάνων ἔνια βαρβάρως ὠνόμασται νάβλας καὶ σαμβύκη καὶ βάρβιτος καὶ μαγάδις καὶ ἄλλα πλείω.

Ἀθηναῖοι δʼ ὥσπερ περὶ τὰ ἄλλα φιλοξενοῦντες διατελοῦσιν, οὕτω καὶ περὶ τοὺς θεούς. πολλὰ γὰρ τῶν ξενικῶν ἱερῶν παρεδέξαντο ὥστε καὶ ἐκωμῳδήθησαν· καὶ δὴ καὶ τὰ Θρᾴκια καὶ τὰ Φρύγια. τῶν μὲν γὰρ Βενδιδείων Πλάτων μέμνηται, τῶν δὲ Φρυγίων Δημοσθένης διαβάλλων τὴν Αἰσχίνου μητέρα καὶ αὐτὸν ὡς τελούσῃ τῇ μητρὶ συνόντα καὶ συνθιασεύοντα

p.663
καὶ ἐπιφθεγγόμενον εὐοῖ σαβοῖ πολλάκις καὶ ὕης ἄττης ἄττης ὕης. ταῦτα γάρ ἐστι σαβάζια καὶ μητρῷα.