Geography

Strabo

Strabo. Strabonis Geographica, Volumes 1-3. Meineke, August, editor. Leipzig: Teubner. 1877.

οἱ δὲ Βερέκυντες Φρυγῶν τι φῦλον καὶ ἁπλῶς οἱ Φρύγες καὶ τῶν Τρώων οἱ περὶ τὴν Ἴδην κατοικοῦντες Ῥέαν μὲν καὶ αὐτοὶ τιμῶσι καὶ ὀργιάζουσι ταύτῃ, μητέρα καλοῦντες θεῶν καὶ Ἄγδιστιν καὶ Φρυγίαν θεὸν μεγάλην, ἀπὸ δὲ τῶν τόπων Ἰδαίαν καὶ Δινδυμήνην καὶ Σιπυληνὴν καὶ Πεσσινουντίδα καὶ Κυβέλην καὶ Κυβήβην. οἱ δʼ Ἕλληνες τοὺς προπόλους αὐτῆς ὁμωνύμως Κουρῆτας λέγουσιν, οὐ μήν γε ἀπὸ τῆς αὐτῆς μυθοποιίας, ἀλλʼ ἑτέρους ὡς ἂν ὑπουργούς τινας, τοῖς Σατύροις ἀνὰ λόγον· τοὺς δʼ αὐτοὺς καὶ Κορύβαντας καλοῦσι.

μάρτυρες δʼ οἱ ποιηταὶ τῶν τοιούτων ὑπονοιῶν· ὅ τε γὰρ Πίνδαρος ἐν τῷ διθυράμβῳ οὗ ἡ ἀρχή

  1. πρὶν μὲν εἷρπε σχοινοτένεια τʼ ἀοιδὰ
  2. διθυράμβων,
p.660
μνησθεὶς τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ὕμνων τῶν τε παλαιῶν καὶ τῶν ὕστερον, μεταβὰς ἀπὸ τούτων φησί
  1. σοὶ μὲν κατάρχειν,
  2. μᾶτερ μεγάλα, πάρα ῥόμβοι κυμβάλων,
  3. ἐν δὲ κεχλάδειν κρόταλʼ, αἰθομένα τε
  4. δᾲς ὑπὸ ξανθαῖσι πεύκαις,
τὴν κοινωνίαν τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ἀποδειχθέντων νομίμων παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ τῶν παρὰ τοῖς Φρυξὶ περὶ τὴν μητέρα τῶν θεῶν συνοικειῶν ἀλλήλοις. Εὐριπίδης τε ἐν ταῖς Βάκχαις τὰ παραπλήσια ποιεῖ, τοῖς Φρυγίοις ἅμα καὶ τὰ Λύδια συμφέρων διὰ τὸ ὅμορον
  1. ἀλλʼ ὦ λιποῦσαι Τμῶλον, ἔρυμα Λυδίας,
  2. θίασος ἐμὸς γυναῖκες, ἃς ἐκ βαρβάρων
  3. ἐκόμισα παρέδρους καὶ ξυνεμπόρους ἐμοί,
  4. αἴρεσθε τἀπιχώριʼ ἐν πόλει Φρυγῶν
  5. τύμπανα, Ῥέας τε μητρὸς ἐμά θʼ εὑρήματα
[*](Eur. Ba. 55)καὶ πάλιν
  1. ὦ μάκαρ, ὅστις εὐδαίμων τελετὰς θεῶν
  2. εἰδώς, βιοτὰν ἁγιστεύει.
  3. τά τε ματρὸς μεγάλας ὄργια Κυβέλας θεμιστεύων
  4. ἀνὰ θύρσον τε τινάσσων, κισσῷ τε στεφανωθεὶς
  5. Διόνυσον θεραπεύει.
  6. ἴτε Βάκχαι, ἴτε Βάκχαι, βρόμιον παῖδα θεὸν θεοῦ
  7. Διόνυσον κατάγουσαι Φρυγίων ἐξ ὀρέων
  8. Ἑλλάδος εἰς εὐρυχόρους ἀγυιάς.
[*](Eur. Ba. 72)πάλιν δʼ ἐν τοῖς ἑξῆς καὶ τὰ Κρητικὰ συμπλέκει τούτοις
  1. ὦ θαλάμευμα Κουρήτων, ζάθεοί τε Κρήτας
  2. διογενέτορες ἔναυλοι,
  3. ἔνθα τρικόρυθες ἄντροις
  4. βυρσότονον κύκλωμα τόδε
  5. μοι Κορύβαντες εὗρον.
  6. ἀνὰ δὲ βακχεῖα συντόνῳ
  7. κέρασαν ἁδυβόᾳ Φρυγίων
  8. αὐλῶν πνεύματι, ματρός τε Ῥέας
  9. εἰς χέρα θῆκαν κτύπον εὐάσμασι Βακχᾶν,
  10. παρὰ δὲ μαινόμενοι Σάτυροι
  11. ματέρος ἐξανύσαντο Ῥέας.
  12. εἰς δὲ χορεύματα
  13. προσῆψαν τριετηρίδων,
  14. αἷς χαίρει Διόνυσος.
[*](Eur. Ba. 120)καὶ ἐν Παλαμήδει φησὶν ὁ χορός
  1. Θύσαν Διονύσου
  2. κόραν, ὃς ἀνʼ Ἴδαν
  3. τέρπεται σὺν ματρὶ φίλᾳ
  4. τυμπάνων ἐπʼ ἰακχαῖς.
[*](Eur. fr. 586 (Nauck))

καὶ Σειληνὸν καὶ Μαρσύαν καὶ Ὄλυμπον

p.661
συνάγοντες εἰς ἓν καὶ εὑρετὰς αὐλῶν ἱστοροῦντες πάλιν καὶ οὕτως τὰ Διονυσιακὰ καὶ Φρύγια εἰς ἓν συμφέρουσι, τήν τε Ἴδην καὶ τὸν Ὄλυμπον συγκεχυμένως πολλάκις ὡς τὸ αὐτὸ ὄρος κτυποῦσιν. εἰσὶ μὲν οὖν λόφοι τέτταρες Ὄλυμποι καλούμενοι τῆς Ἴδης κατὰ τὴν Ἀντανδρίαν, ἔστι δὲ καὶ ὁ Μυσὸς Ὄλυμπος, ὅμορος μὲν οὐχ ὁ αὐτὸς δὲ τῇ Ἴδῃ. ὁ δʼ οὖν Σοφοκλῆς ποιήσας τὸν Μενέλαον ἐκ τῆς Τροίας ἀπαίρειν σπεύδοντα ἐν τῇ Πολυξένῃ, τὸν δʼ Ἀγαμέμνονα μικρὸν ὑπολειφθῆναι βουλόμενον τοῦ ἐξιλάσασθαι τὴν Ἀθηνᾶν χάριν, εἰσάγει λέγοντα τὸν Μενέλαον
  1. σὺ δʼ αὖθι μίμνων που κατʼ Ἰδαίαν χθόνα
  2. ποίμνας Ὀλύμπου συναγαγὼν θυηπόλει.
[*](Soph. Fr. 47.9 (Nauck))